Ziehier[1] het affiche voor een demonstratie morgen van AKP-aanhangers tegen de protesten rond het Gezi-park. Een pikant toeval (of zelfs geen toeval?) is dat 'respect voor de nationale wil' een van de uitgangspunten was die Süleyman Demirel formuleerde voor zijn politieke stroming (AP, Gerechtigheid Partij) in zijn boek Büyük Türkiye ('Groot-Turkije', 2e editie, 1977)[2]. Zoals bekend was Demirel vriend en coalitiepartner van Necmettin Erbakan, de oprichter van de beweging Milli Görüs - letterlijk 'Nationale Visie'. De AK-partij en haar leider[3] worden wel gezien als product van Milli Görüs. Sommige commentatoren, zoals Joost Lagendijk vorig jaar, menen echter - mijns inziens te optimistisch - dat de AKP zich heeft losgemaakt van de 'nationale visie'[4] van Milli Görüs.
Het beeld van de poster suggereert grimmig: Tayyip Erdoğan is onze kemalistische kalief[5], de belichamer van de nationale wil dan wel 'staat van het volk'.
En natuurlijk doet het denken aan Rousseau's 'algemene wil' (of 'volkswil') en de - veelzeggend genoeg - totalitaire vorm daarvan in de Franse geschiedenis.
Erdoğan schijnt, zoals al veel is opgemerkt, niet te begrijpen dat in een ware democratie minderheden worden gerespecteerd in plaats van gekoeioneerd en erger[6].
Verder is het minachtend en geborneerd om de Gezi-protesten een spel te noemen en jezelf voor te stellen als de partij die geschiedenis schrijft. Wie weet een blijk van hoogmoed die voor de val komt, al lijkt de kans daarop voorlopig klein.
Noten
[1] Met dank aan een retweet van Turkije-kenner 'Notdeleted'. Toegevoegd april 2016: er circuleerde echt een Engelstalige versie van dit affiche naast die in het Turks.
[2] Niet te verwarren met het blad Büyük Türkiye'ye Hasret ('Verlangen naar Groot-Turkije'), wel uit dezelfde periode, waarin onder meer ideoloog Muhsin Yazıcıoğlu van de Grijze Wolven publiceerde (zie noot[2b] bij een eerdere blognotitie). Yazıcıoğlu had weinig op met Demirel.
[3] Later toegevoegd: in 1980 stapte Erdoğan samen met het merendeel van de aanhang van Erbakan in de islamistische Welzijn Partij (Refah Partisi, RP).
[4] Erbakan’s manifesto, “Milli Gorus” or “National View,” was published in 1969. “National View” was a euphemism for political Islam; the Kemalist nature of the state made the use of an overtly religious name impossible [bron hier].
[5] Met deze half grappig bedoelde contradictio in terminis wil ik slechts aangeven dat Erdoğan trekken van het kemalisme (zoals economische modernisering) en de politieke islam (zoals de invoering van islamitische vorming in het onderwijs) in zich verenigt. Al sluit ik daarbij niet uit dat fantasieën over de herleving van een Groot-Turkije met hemzelf als heerser - zo niet letterlijk, dan toch qua invloedssfeer - door zijn hoofd spoken.
[6] Terecht verzucht Akin Unver: 'Why on earth would a country's elected Prime Minister feel the need to get the crowd to boo his country's minorities?'
Bijzonder teleurstellend is een spontane tweet van gemeentelijk CDA-bestuurder Ibrahim Wijbenga over de Gezi-protesten: 'Erdoğan, ga er maar met de lat overheen!' [screenshot] Geen sarcasme, gezien een eerdere retweet van hem en navolgende tweets, waarin hij de demonstranten en bloc wegzet met 'hoog Ergenekon-gehalte' en 'Alevieten onder linkse partijen'.
Toegevoegd december 2014: Wijbenga blijkt ook een seksist: "Vrouwen mogen wel aanwezig zijn op begrafenis maar op gepaste afstand." [screenshot]
Zie ook (deels later toegevoegd):
Recep Tayyip Erdogan, der ewige Muslimbruder
Door Boris Kálnoky, Die Welt, 25 december 2013
Erdogan's Crackdown On Co-Ed Housing, Early Signs Of An Islamic Police State
Door Mehmet Yilmaz, Worldcrunch, 11 november 2013
Erdogan maakt einde aan gemengde studentenhuizen
AP/Trouw, 5 november 2013
Turkey’s relationship with the Muslim Brotherhood
Door Mohammad Abdel Kader, Al Arabiya English, 14 oktober 2013
Erdogan vergelijkt demonstranten met 'erbarmelijke ratten'
De Standaard, 24 juli 2013
Turkse tv-propaganda: Protesten zijn complot van Amerikaanse terroristen
Joop.nl, 26 juni 2013
Commerciële zender van de Gülen beweging toont geheel eigen weergave van Turkse protesten.
A dangerous claim to total power
Door Baha Güngör, DW, 17 juni 2013
Blog Police Violence during Gezi Park Resistance
Videos and photos of the police violence from all over Turkey during Gezi Park resistance
The Milli Gorus of Germany
Door David Vielhaber, Hudson Institute, 13 juni 2013
Turkse moslimfundamentalisten [Erdogan en Gülen] nu onderling slaags
Door Taylan Devrim, 7 januari 2014
AKP 2.0: Exit conservative democrats [enter illiberal, islamist populism]
Door Joost Lagendijk, Today's Zaman, 26 augustus 2014
[...] It is a trajectory that we can witness in other parts of Europe as well, most notably in Russia and Hungary. CNN's Fareed Zakaria, among many other commentators, has described this phenomenon as the rise of Putinism, based on some shared elements: "Nationalism, religion, social conservatism, state capitalism and government domination of the media."
Flirten met de Ottomanen
Pieternel Gruppen interviewt Erik Jan Zürcher, Trouw, 27 januari 2015
Hij zet de sultans op een voetstuk en wil dat alle kinderen in zijn land Ottomaans leren. [...] "Overal worden nieuwe gebedsruimtes gebouwd. [...] Voor al die seculiere Turken waarvan er ook miljoenen zijn is dit een heel bedreigende ontwikkeling."
Turkey’s largest party today is the ‘Erdoğan-must-be-stopped party’
Door Barçın Yinanç, Daily News, 30 maart 2015
Giving women less inheritance than men normal, Sümeyye Erdoğan says in Islamic lecture
Daily News, 30 maart 2015
[Sümeyye Erdoğan (de dochter van) wordt gezien als mogelijke 'troonopvolger' van Tayyip. Ze moet niets hebben van het Westerse idee van gelijkheid der seksen; K]
Turkish ‘documentary’ says Jews have been ‘mastermind’ for 3,500 years
Door Ariel ben Solomon, The Jerusalem Post, 15 april 2015
Turkish professor says that the Jews are destroying the entire world as they search for the ark containing the ten commandments. [...] The Turkish film begins with pictures of the Star of David, models of the Temple in Jerusalem and an excerpt from Erdogan’s December 2014 speech [...].
Turkey's President Erdogan cites 'Hitler's Germany' as example of effective government
Door Adam Withnall, The Independent, 1 januari 2016 | Zie ook Today's Zaman
[Maar historicus en publicist Zihni Özdil merkt op dat bijna alle media een andere opmerking van Erdoğan hebben weggelaten. Hij zou hebben gesteld dat een presidentieel systeem op zich niks zegt maar afhangt van de implementatie: het zou het volk niet moeten onderdrukken, zoals Hitler-Duitsland. Tot op heden is me niet duidelijk of Erdoğan zelf Hitler-Duitsland noemde als voorbeeld van een verkeerde uitvoering van het door hem gewenste systeem of dat Özdil dit doet omdat hij meent dat Erdoğans nuancering dit impliceerde - ik kan geen Turks dus de video waarnaar Özdil verwijst, is voor mij onbegrijpelijk. Hoe dan ook vind ik het een suspecte en kwalijke associatie van Erdoğan, temeer omdat hij had moeten weten dat Hitler-Duitsland niet eens een functionerende grondwet kende dus sowieso niet thuishoort in een rijtje voorbeelden van presidentiële systemen die zo mogen heten, zeker niet in relatie tot "effectief" bestuur; K - zie verder het stuk van Pervasiz hieronder]
A self-inflicted Godwin
Door Pervasiz, Turkey: Advanced, 3 januari 2016
[...] the fact alone that the first and only concrete example for a unitary presidential state that Erdogan can [come] up with is "Hitler" speaks volumes. [...] unfortunately, in Turkey, Hitler is not a figure whom one has to oppose per se. Yes, Hitler might be responsible for genocide, people say, but he was also “a strongman, holding his nation together, building roads, defying the world powers with his advanced army”. In this respect, Mein Kampf being a bestseller in Turkey is certainly no coincidence either. [...] Above is a crossword published in Turkish newspaper Yeni Akit (or just Akit) during Israeli attacks on Gaza, July 2014. Hitler is pictured and it is certainly not by chance that the puzzle’s secret code reads “seni ariyoruz”, which means “we are looking for you”. This is not incidental; Yeni Akit has adopted this hypocrisy...which is soaked in the worst imaginable forms of anti-Semitism, homophobia, misogyny and overall xenophobia towards anything that falls outside the Sunni-Islam paradigma. It is known that Erdogan considers this newspaper as one of his favourites.
President Erdogan says freedom and democracy have 'absolutely no value' in Turkey amid arrests and military crackdown
Door Lizzie Dearden, The Independent, 18 maart 2016
Dozens of activists, politicians and academics have been detained in Turkey as discussions continue over the refugee crisis.
Recep Tayyip Erdoğan: a dictator in all but name seeks complete control
Door Simon Tisdall, The Guardian, 19 april 2018
Turkey’s president is unlikely to lose an election that will make him more powerful than Atatürk.
Zie ook m'n blognotities:
Erdoğan: de Turkse jeugd moet religieus zijn
Turkse regering vervolgt en intimideert journalisten meer dan ooit
Turkse journalisten durven niet te schrijven over islamitische broederschappen
Hoe Turkije de christenen wegpest
Gülen: afvalligen zonder berouw moeten dood
Geen opmerkingen:
Een reactie posten