Door Philip Jenkins, de Volkskrant, 24 december 2010Jenkins schetst dat de redelijke verstandhouding verdween door a. de kruistochten en b. een klimatologische koudegolf die schaarste en plagen veroorzaakte, waarbij het volk een zondebok zocht: in Europa werden joden, in het Midden-Oosten en China christenen vervolgd en vermoord. Ik zou (als niet historicus) eerder denken dat de politiek van de katholieke kerk een belangrijker oorzaak was dan deze natuurramp.
Halverwege de veertiende eeuw waren er alleen nog nauwelijks gedulde christelijke minderheden in bijna het hele islamitische Midden-oosten. Toch ging dat nog om behoorlijke aantallen. In het Turks-Ottomaanse keizerrijk kwamen de christenen onder vuur te liggen als vermeende tegenstanders van het regime. In 1915 begonnen de Ottomaanse Turken met name de Armeense christenen aan te vallen, maar ook de Assyriërs, maronieten en andere groepen. Het moordende geweld was zo ongekend dat de Poolse jurist Raphael Lemkin erdoor werd geïnspireerd tot de term 'genocide'.
In de eerste helft van de twintigste eeuw kwam het Arabische nationalisme en sociaal-radicalisme op, als reactie op de imperialistische bezetting door Europese staten. Christenen werden daarbij nogal eens gewantrouwd als mogelijke handlangers van het Westen. Mede als overlevingsstrategie profileerden velen van hen zich als Arabische nationalisten en patriotten die het geweld niet schuwden; vooral in het Palestijnse verzet zaten veel christenen: het brein achter de meeste terroristische tactieken was de christen George Habash. Deze christelijke inbreng in het moderne terrorisme in het Midden-Oosten wordt nogal eens veronachtzaamd.
Curieus genoeg laat Jenkins het nationalistisch-zionisme en de stichting van Israël, gesteund door de christelijke staten, alsook het soms excessieve geweld van die zijde, in deze tekst buiten beschouwing.
Christenen waren ook prominent actief in de Ba'ath-beweging. Onder Saddam in de politiestaat Irak leefden christenen relatief veilig, maar werden opstandige moslims vermoord. Momenteel wordt de situatie voor christenen in Irak steeds moeilijker, evenals die in andere landen in de regio, Syrië nog uitgezonderd. Mogelijk zullen door voortgaande emigratie (lees: vluchtende mensen) binnen afzienbare tijd bijna geen christenen meer leven in de landen van het vroege christendom.
Lees het stuk van Jenkins op de site van de Volkskrant. Hij is overigens een episcopalische katholiek met de nodige omstreden denkbeelden, zoals een relativering van het kindermisbruik binnen de katholieke kerk.
Zie ook (deels later toegevoegd):
Meer christenvervolging in onstabiele landen
Trouw, 8 januari 2013
'Te weinig aandacht voor christenen in moslimwereld'
Door Eildert Mulder, Trouw, 6 januari 2014
'De islam heeft het nu voor het zeggen'
Door Laurence de Hondt, 6 februari 2013
Inval Irak was slecht voor christenen in Midden-Oosten
Door Rena netjes, Trouw, 7 januari 2010
21 doden bij explosie Egyptische kerk
Door Hans Klis, NRC Handelsblad 1 januari 2010
Al-Qaida bedreigt christenen Irak
Novum / AP / Buitenland Nieuws, 25 december 2010
Moslimextremisten vallen op kerstavond kerk aan in Nigeria
ANP / de Volkskrant, 25 december 2010
Aartsbisschop: Denk tijdens kerst aan vervolgde geloofsgenoten
Trouw, 25 december 2010
Paus verdedigt vervolgde christenen
Trouw, 25 december 2010
Beloning voor doden christelijke vrouw
De Pers, 3 januari 2010
En m'n blognotitie:
Christenen in Midden-Oosten in het nauw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten