Door Arnold Karskens, De Pers, 12 december 2010
1. Jammer dat Karskens Naeem niet heeft gevraagd zijn beschuldiging aan het adres van Van de Ven te onderbouwen.
Uit deze forumpagina voor Turkse studenten blijkt dat Van de Ven waarschijnlijk inderdaad beschuldigingen jegens de ahmadiyya-gemeenschap heeft geuit (helaas werkt de link naar een geluidsopname niet meer).
Ook deze discussie op forums.marokko.nl maakt het aannemelijk dat Van de Ven tegen de ahmadiyya heeft geageerd. Zo merkt iemand op: 'In een van zijn audio-opname zegt hij [Van de Ven] zeer slechte dingen over de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap, hij noemt ze dwalers en ketters en misleiders en wat niet meer!'
Maar of Van de Ven letterlijk de woorden 'tot het uiterste bestrijden' of van een dergelijke strekking heeft gebruikt en zo ja: of dit een aansporing tot geweld betrof, zou men nader moeten onderzoeken. Zoals bekend ontstond een paar jaar terug veel ophef toen Van de Ven Geert Wilders een dodelijke ziekte toewenste.
2. De politiek correcte reactie is uiteraard - à la die van Bart Voorzanger in zijn stukje 'Rouvoet en het groepsdenken' op Republiekallochtonie.nl - dat de bedreigingen alleen uit de hoek van radicale moslims komen en dat het daarom onterecht is om mainstream-moslims te vragen publiekelijk voor de vrijheid en rechten van de ahmadiyya op te komen.
Maar Voorzanger gaat voorbij aan het essentiële punt, dat inmiddels vele niet-moslims niet weten of geloven dat de laakbare praktijken slechts door een kleine minderheid van de moslims worden begaan of goedgekeurd. Dan kan je wel roepen dat dit echt zo is en dat wie dit miskent een 'groepsdenker' of zelfs een soort racist is, maar dit is een - om een onderscheid[*] benadrukt door de filosoof Hans Achterhuis enigszins creatief te hanteren - gevaarlijke verwarring van moraal en politiek. Strikt ethisch gezien kan je wel gelijk hebben, maar politiek is het in de gegeven maatschappelijke situatie juist uiterst wenselijk dat doorsnee-moslims en hun voorlieden zich klip en klaar in het openbaar - eigen websites, blogs, kranten enzovoorts - uitspreken voor de gelijke rechten en vrijheden van orthodoxe joden en andersdenkende moslims zoals de ahmadiyya; en trouwens ook voor die van afvalligen, vrouwen en homoseksuelen.
[*] Waarschijnlijk teruggaand op het onderscheid dat Max Weber maakt in zijn beroemde essay Politik als Beruf (1919), tussen 'gezindheidsethiek' en 'verantwoordelijkheidsethiek'. Achterhuis werkt in zijn studie Met alle geweld (2008) uit hoe riskant het is om politiek en moreel handelen door elkaar te halen. Anderzijds laat hij zien hoe gevaarlijk het doel-middeldenken is. Deze valkuilen lijken me polair, wat Weber in zijn essay ook beklemtoont: de beide ethische stelregels die hij omschrijft - uitgaan van zuivere motieven en goede bedoelingen versus pragmatisch voorzien van de gevolgen van daden, op grond van de (on)wenselijkheid daarvan keuzes makend - staan op onontkoombaar gespannen voet met elkaar, volgens hem. Uiteraard gebruikte Weber het contrast tussen een deontologische (Kant) en utilistische (Hume en Bentham) ethiek.
Toevoeging enkele uren na schrijven bovenstaande:
Hee, op Ontdekislam.nl staat een reactie van Van de Ven zelf:
'De Ahmadiyyah-beweging is er goed in zichzelf neer te zetten als zielige slachtoffers, en zo samen met de koeffaar die "enge" en "radicale" Moslims te bestrijden. Zo proberen ze in verschillende landen hun tegenstanders te intimideren en uit de weg te ruimen.
Grappig dat er naar mij wordt verwezen in het artikel. Het gaat hier om een cassette-bandje dat ik ongeveer 10 jaar geleden heb opgenomen, en dat daarna erg veel is verspreid. Tien jaar geleden ja. Dus waarom ze daar nu opeens mee komen...
Een cassettebandje dat overigens een reactie was op een hele serie doodsbedreigingen van een daa'iyah van de Ahmadiyyah-beweging aan mijn adres. Op dat cassette-bandje heb ik niets anders gedaan dan een hele reeks rare uitspraken uit hun boeken geciteerd, om aan te tonen dat ze geen Moslims zijn. En daarna heb ik ze inderdaad moenaafiqien genoemd die bestreden moeten worden. Maar dat is natuurlijk voor meer uitleg vatbaar, en als ik het had bedoeld zoals zij nu insinueren, dan had iemand van de duizenden luisteraars van die opname wel één van hun gebedshuizen in brand gezet of één van hun imaams in elkaar geslagen. Maar niets van dat alles...'
Dus Van de Ven:
1. gaat totaal voorbij aan de brieven aan de Nederlandse ahmadiyya waarin zij 'vijanden van de islam' worden genoemd; aan het feit dat in Engeland dit voorjaar vlugschriften circuleerden waarin werd opgeroepen deze 'ketters' te doden; aan de ontwikkeling in Pakistan, waar ahmadiyya gewelddadig in het nauw worden gebracht; hetzelfde speelt volgens ahmaddiyya in Indonesië;
2. zet (zie punt hierboven) bruut de kern van de toedracht op z'n kop door de ahmaddiya als daders af te schilderen, die onder een hoedje spelen met 'ongelovigen';
3. zinspeelt op doodsbedreigingen van een ahmadiyya-lid aan zijn adres; heeft hij daarvan aangifte gedaan bij de politie of er destijds ruchtbaarheid aan gegeven?
4. sluit zich aan bij de uitleg van veel orthodoxe islamitische 'geleerden' dat de ahmadiyya geen moslims zijn;
5. stelt dat zijn aansporing dat de ahmadiyya 'bestreden' moesten worden al van tien jaar terug is en geenszins een oproep tot geweld inhield; zijn argument: mijn oproep heeft niet geleid tot geweld tegen ahmadiyya.
Commentaar:
Ad 1. en 2.: weer de moslimeske pavlov-reactie dat 'hullie' het zijn die 'ons' moeten hebben; geen greintje compassie of verontwaardiging omtrent de bedreigingen waarmee de andere partij heeft te kampen;
Ad. 3. het is mogelijk dat er ook radicale en/of gewelddadige ahmadiyya rondlopen; wel bewijzen graag;
Ad. 4. verkettering - in dit geval het letterlijk 'uitkafferen' - van andersdenkenden draagt niet bepaald bij tot het ontstaan van vertrouwen tussen groepen burgers, zoals niet-moslims en moslims;
Ad. 5: zou kunnen; ik vond de aantijging van Naeem en het zonder kritische vragen doorgeven door Karskens ook al een zwak element van het artikel in De Pers; maar Van de Ven miskent geheel dat zijn houding - zie ook zijn reactie nu - bijdraagt aan vijandige gevoelens over en weer in plaats van aan tolerantie en vreedzaamheid.
Of het ahmadiyya-geloof inherent toleranter en vredelievender is dan de doorsnee-islam, daarover valt natuurlijk ook te twisten.
Lees hier over Van de Vens samenwerking met de louche club Shariah4Holland.
Zie ook:
Niet gaan stappen met keppeltje op
NRC Next, ingezonden brief, 15 december 2010
En intussen stelt Jaap van Donselaar van de Monitor Racisme & Extremisme, dat onderzoek 'niet direct' uitwijst dat het anti-semitisme verontrustend toeneemt (in de Volkskrant van 15 december 2010).
Foto: Abdul Jabbar van de Ven wichelt de koran
Geen opmerkingen:
Een reactie posten