1. Hij negeert dat de groep mensen met een eigen huis niet alleen bestaat uit bovenmodale inkomens die profiteren van een onhoudbare en onrechtvaardige hypotheekrenteaftrek, maar ook uit velen met een bescheiden inkomen. Het is niet rechtvaardig de hele groep over een kam te scheren.
2. Het plan bestraft mensen die de hypotheek aflossen ten opzichte van mensen met een (geheel of deels) aflossingsvrije hypotheek.
3. (ad 2) Huizenbezitters worden onrechtvaardig gepakt in vergelijking met huurders. De volgende logische stap zou dan ook zijn, dat huurders met spaargeld eveneens hun gezondheidszorg moeten gaan betalen. Dus stuurt Schnabel in feite aan op het over de hele linie - en, dit is belangrijk, ongeacht de hoogte van het inkomen! - afstraffen van het opzij zetten van geld, hetzij in de vorm van onroerend goed, hetzij als spaargeld (of aandelen), hetzij - want waarom zou de logica van Schnabel daarvoor niet gelden: in de vorm van roerend bezit als kunst, een boot, een bijzondere viool, dure sieraden, antiek, enzovoorts.
Kortom: deze dikhuidige en explosieve proefballon van Schnabel is slecht doordacht en eigenlijk gewoon dom en laakbaar. Men mag hopen dat D66 scherp afstand zal nemen van een denken over de blijvende financierbaarheid van de woningmarkt en de gezondheidzorg zoals Schnabel dat nu lijkt in te zetten. De botte koppeling die hij aanbrengt tussen bezit/spaarzin en eigen risico jaagt schrik aan, is onrechtvaardig en leidt waarschijnlijk economisch tot niets[**].
Laat Schnabel, en D66, eindelijk eens uitspreken dat een groot deel van de nationale-schuldencrisis is veroorzaakt doordat staten tientallen jaren de belasting op bedrijfswinsten en voor circa het rijkste derde deel van de bevolking hebben afgebouwd. Waardoor men de nationale begroting logischerwijze niet meer rond kreeg, jaar op jaar op jaar. Het probleem van het structurele tekort aan geld voor de publieke voorzieningen is niet het probleem van het hebben van 'teveel bezit überhaupt' van groepen burgers. De crux is dat (met name de multinationale) bedrijven en bovenmodale inkomens volstrekt onvoldoende bijdragen aan het op peil houden van het openbare goed, zoals gezondheidszorg, wegen en openbaar vervoer, onderwijs en fatsoenlijke sociale zekerheid. Met als gevolg enerzijds enorme staatsschulden en anderzijds een gigantisch vergrote inkomenskloof, waarbij een omvangrijke ('graaiende') klasse is ontstaan die inmiddels buitensporig veel vermogen heeft vergaard.
En dat los je op een efficiënte én rechtvaardige manier op door de terugkeer van een in sterkere mate progressieve inkomstenbelasting, hogere vennootschapsbelasting en dergelijke. Niet met het onzalige en gemene beleid dat D66'er Paul Schnabel nu als een potentieel destructieve proefballon of zelfs proefraket afstuurt op mensen - en hun dierbare bezittingen - die dat allerminst verdienen.
Foto wikipedia: Paul Schnabel tijdens de manifestatie van Een Land Een Samenleving in de Nieuwe Kerk in Amsterdam in 2006
Latere toevoeging (ter illustratie dat het ons-kent-ons-netwerk onverdroten doorgaat dit beleid in te masseren):
'Betaal je zorg, verkoop je huis'
Door Laura van baarsm, Trouw, 27 juli 2012
'Natúúrlijk hebben 65-plussers zelden een restschuld'
Door Gerhard Hormann, de Volkskrant 28 november 2012
Noten
[*] Toevoeging december 2011: Schnabel papegaait zo te zien na wat in het SER-rapport Naar een integrale hervorming van de woningmarkt (april 2010) al wordt voorgekookt: "[...] het afschaffen van de overdrachtsbelasting [vergroot] de flexibiliteit in het opnemen van vermogen uit het eigen huis door deze woning te verkopen en te gaan huren. Dit draagt bij aan de mogelijkheden om de vermogensopbouw in huizen flexibeler in te zetten als appeltje voor de dorst en om de kosten van de vergrijzing op te vangen".
In het rapport wordt een grootscheepse afbraak van de sociale huursector in de steigers gezet, die - zonder dat men dit in de verste verte toegeeft en duidelijk maakt - regelrecht zal uitkomen op verregaande woon-segregatie (vergelijk Engeland en Frankrijk: de rijken in de prettige stadsdelen, de armen in vale woontorens in de voorsteden). Men wil het woningwaarderingssysteem en daarmee de maximaal redelijke huurprijs afschaffen, de huursubsidie loskoppelen van de hoogte van de huur en alleen een inkomensafhankelijke woontoeslag geven, opdat "iedereen over een redelijke woning kan beschikken" - ja, een griebusflat in een verloederde voorstad of een uitgewoond krot in een verwaarloosde dorpsstraat of andere achterbuurt: want goede en leuk gelegen woningen zullen met de woonfooi van deze hoogleraren volstrekt onbereikbaar worden voor mensen met een laag inkomen. Schandalige afbraak van een sociale verworvenheid onder het mom van "redelijkheid". Vrij baan voor speculanten die goud geld gaan slaan uit de - uiteraard ook na deze liberalisering calculerend krap gehouden! - woningmarkt. Stuitend dat dit advies van de 'Sociaal' Economische Raad komt.
[**] In Buitenhof van 6 november viel de nepsociaaldemocraat Wouter Bos Paul Schnabel min of meer bij. Bedroevend. Wie er even over nadenkt, ziet toch dat dit soort beleid neerkomt op het afstraffen van spaarzin óók van mensen die door de jaren heen een bescheiden inkomen hebben gehad, dan wel op het onthouden van voldoende zorg aan armlastige ouderen, of anders - als men een minimum aan gezondheidszorg wil blijven garanderen - op het (evenzeer) aanbrengen van een tweedeling in de gezondheidszorg, waarbij de mensen aan de onderkant van de maatschappelijke ladder minder goede zorg krijgen dan die aan de bovenkant.
Beide varianten zijn moreel verwerpelijk en zouden zeker voor een sociaaldemocraat taboe moeten zijn - die zou gewoon moeten vasthouden aan de collectieve verzekering tegen alle kosten van goede gezondheidszorg ongeacht leeftijd.
Zie ook:
RVZ-aso's: ouderen moeten zorg zelf gaan betalen
Woonbond: huren 2 procent stijgen boven inflatie
Belangrijkste oorzaken economische crisis
Blognotities over de perverse economie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten