Als reactie op enkele zeer negatieve uitlatingen van verschillende volksvertegenwoordigers en van het vele geweld en aanslagen die onder het mom van de Islam worden gepleegd, is de stichting Islam tegen geweld opgericht.De eerste vier doelstellingen zijn lovenswaardig, maar de vijfde wekt geen vertrouwen: men keurt kennelijk goed dat in islamitische landen het islamitische strafrecht geldt - zie ook de blognotitie Umar Mirza en de context van de koran hieronder-; en acht zich geroepen de correcte uitvoering van dat strafrecht in de gaten te houden.Er is veel mis en het gevolg is dat er nu overduidelijk angst heerst voor de Islam en moslims in de wereld waardoor een harmonieuze samenleving tussen moslims onderling en niet moslims geen positieve ontwikkeling doormaakt.
Wij moslims die deels zelf verantwoordelijk zijn voor dit imago, willen hiermee verantwoordelijkheid nemen voor het slechte imago van de Islam dat onderdeel is van onze identiteit. Wij willen eraan bijdragen dit positief te ontwikkelen. De mens is zwak en is gauw geneigd zijn verantwoordelijkheden op zijn religie te schuiven. Het is noodzakelijk dat er een 'halt' toegeroepen wordt aan deze geweldsmisdaden en er moet voorkomen worden dat zich nog meer geweldplegers ontpoppen. Ook moet het eens duidelijk worden dat de Islam geweld niet tolereert.
De stichting stelt zich ten doel:
- geweldsdelicten en aanslagen uit naam van de Islam tegen te gaan en te bestrijden;
- fysiek en geestelijk geweld tegen kwetsbare groepen (vrouwen, kinderen, ouderen en gehandicapten) tegen te gaan en te bestrijden;
- het imago van de Islam te verbeteren door het verspreiden van betrouwbare informatie;
- een brugfunctie te vervullen tussen moslims en niet moslims;
- toe te zien op zorgvuldige naleving van het islamitische strafrecht in islamitische landen.Voorzitter is Najia Siamarim en de website is binnenkort ook open: islamtegengeweld.com
Gezien die vijfde doelstelling, zijn de uitspraken van Najia Siamari, (mede-)oprichter van de stichting en lid van de PvdA-fractie in de gemeenteraad van IJsselstein (foto zie hierboven), in het dagblad De Pers van 2 februari 2007, het interview 'Stenigen volgens de regels; Anti-geweld, met wat begrip voor lijfstraffen', niet verbazingwekkend:
Kun je iemand om de goede reden stenigen?Nadien nam Najia Siamari via een persbericht afstand van het artikel in De Pers, ze verklaarde dat ze "op geen enkele wijze kan instemmen met bestraffingen als stenigen en het afhakken van handen en deze methoden onvoorwaardelijk verwerpt". En ze zou de doelstellingen van de Stichting Islam tegen geweld "beter formuleren", zodat er geen misverstand over kan bestaan. [op de website van de stichting, die nog nauwelijks is opgetuigd, staan de doelstellingen momenteel niet vermeld; K].
'Ja, ook Amnesty heeft er wel op gewezen dat steniging niet volgens de juiste islamitische regels is gebeurd.'
Zie ook het AD.
Ik zie dat de achternaam van mevrouw Siamari verkeerd is gespeld. Ik kan me niet voorstellen dat het gesprek twee minuten heet geduurd, waar is de rest van het gesprek gebeleven?
BeantwoordenVerwijderenIs de hedendaagse vorm van journalistiek voeren niet een vorm van commerciele laster en vermaak? Waarom zijn de lezers zo naif en gaan mee in geroddel van mensen die hun brood verdienen met laster.
Denk na denk na
Piet