Casper Thomas in De Groene Amsterdammer (9 augustus 2016) over een onderzoek van McKinsey:
[...] halverwege de jaren 2000 maakte groei op groei in het
Westen plaats voor krimp op krimp. Nederland koos ervoor de middenklasse
hier deels voor te behoeden. Wie onder aan de economische ladder stond,
kreeg de wind vol in het gezicht. We worden allemaal minder rijk, maar
de minst welvarenden sneller dan de rest. Armer dan je ouders is een
gezamenlijk lot, maar wel een dat oneerlijk is verdeeld.
Jelle Brandsma in Trouw (9 augustus 2016) over de jongste prognose van het Centraal Planbureau (CPB):
Iemand met een laag inkomen, een uitkering of een pensioen, heeft volgend jaar minder te besteden.
Toegevoegd 12 augustus: Het kabinet zegt e.e.a. voor ouderen en uitkeringsgerechtigden te willen repareren. Eerst zien, dan geloven (inclusief inflatie en deels stijgende vaste lasten, zoals het eigen risico voor zorg).
[...] De olifant komt uit het werk van Branko Milanovic, oud-econoom van de Wereldbank en nu een vooraanstaand onderzoeker naar ongelijkheid. Uit zijn analyse van inkomensgroei in de afgelopen drie decennia blijkt dat twee groepen niet profiteerden van de globalisering: de armste 5 procent van de wereldbevolking en de lagere middenklassen in de westerse wereld. De bijbehorende grafiek heeft de vorm van een olifant met aan de rechterkant een overeind staande slurf: die beeldt de steile inkomensgroei uit van de allerrijksten, de zogeheten ‘1 procent’. Inequality and Labor Market Institutions Door Florence Jaumotte en Carolina Osoria Buitron, IMF, juli 2015 [Uit dit rapport van vorig jaar blijkt dat sterke(re) vakbonden zorgen voor een kleinere kloof tussen arm en rijk; K]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten