Artsennet.nl, 20 januari 2011(...) 'Mensen met een doodswens hebben goede zorg nodig. Dit kan ook tot andere oplossingen leiden dan euthanasie', licht KNMG-directeur beleid Lode Wigersma toe in Nieuwsuur.
(...) Petra de Jong van de NVVE verwacht veel maatschappelijke onrust als de klinieken realiteit worden, vergelijkbaar met reacties op abortusklinieken. 'Maar veel anderen zullen ontzettend blij zijn.' De NVVE rekent op zo'n duizend verzoeken tot levenseinde per jaar.
---
De artsen vrezen een 'tunnelvisie met de dood als uitkomst'. En terecht.
Eng clubje, die NVVE, ik gaf ze nog het voordeel van de twijfel omdat ik voorstander ben van euthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos lijden, althans na een langdurige periode van gesprekken (waarbij natuurlijk zo nodig alles wordt gedaan aan pijn- en angstbestrijding, onder meer met medicatie) en bij een uiterst zorgvuldige toetsing met een onafhankelijke derde partij erbij, maar zo'n sterfhuis dat mensen binnen drie dagen 'aan de dood kan helpen' vind ik ronduit griezelig, inhumaan onder het mom van menselijk - en daarom verwerpelijk. Ook al bezweert de NVVE dat die drie dagen alleen de uiteindelijke uitvoering betreffen, waaraan een traject vooraf zou gaan dat veel langer is. Een psychiatrische patiënt kan vele jaren lang geregeld diepe inzinkingen hebben waarin hij of zij ervan overtuigd is dat het lijden ondragelijk is en alleen de dood een humane 'oplossing', terwijl dit toch meestal niet zijn of haar visie is. Als zo iemand middenin een dergelijke depressie naar zo'n kliniek stapt, dan kan hij of zij daar indringend het beeld oproepen dat er wél sprake is van een reeds vele jaren aanhoudende doodswens, omdat het zelfbeeld en de herinneringen aan het eigen leven op dat moment zijn vertekend of omdat het lijden tijdelijk zó erg is en uitzichtloos schijnt, dat een leugentje om bestwil hem of haar gerechtvaardigd lijkt.
Het NRC meldt vandaag op de voorpagina in het bericht 'Verbazing over levenseindekliniek':
'Directeur Petra de jong [van de NVVE] rekent op zo'n duizend verzoeken per jaar, vooral van kankerpatiënten wier euthanasieverzoek niet ingewilligd werd. "Verbazingwekkend", vindt KWF Kankerbestrijding. Volgens een woordvoorder weigeren artsen slechts in een fractie van alle euthanasieaanvragen van kankerpatiënten medewerking te verlenen.'
Gebruikt de NVVE zelfs een vals voorwendsel voor haar onzalige plan?
Op pagina 8 van het NRC hekelt zelfs 'zelfmoordconsulent' Ton Vink het NVVE-plan: hij vindt het a. onsmakelijk dat een individueel schrijnend geval in geuren en kleuren wordt gebruikt ter promotie van het initiatief; heeft b. grote bedenkingen bij het lanceren van het getal van tenminste 1000 cliënten per jaar en de suggestie dat dit aantal nog omhoog zou kunnen gaan - alsof men over de wenselijkheid van de groeiende omzet van een bedrijf spreekt; en ziet c. het gevaar dat normale artsen met wie de patiënt als het goed is een vertrouwensband heeft, euthanasieverzoeken makkelijker gaan afwijzen met als excuus 'je kunt ook naar zo'n kliniek'.
Alledrie terechte zware bedenkingen.
Zie ook het rake betoog:
Iemand bij het leven houden is moeilijker dan iemand de dood in helpen
Door Aleid Truijens, de Volkskrant, 25 januari 2011
En (eveneens later toegevoegd):
Winkel voor een blije dood
Door Evelien Tonkens, de Volkskrant, 25 januari 2011
'Euthanasiewet is ontspoord'
Nieuwsuur, 16 januari 2014
Boudewijn Chabot [...] is verbijsterd door de eenvoudige euthanasie die aan psychiatrische patiënten is verleend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten