Net gevonden: stukjes van "De rerum natura" vertaald, helaas nogal beroerd, in het Nederlands: www.koxkollum.nl(overigens een naslagwerk over de klassieke mythologie).
Veel beter: Engelse vertaling van het hele werk; de site biedt vertalingen van veel denkers uit de oudheid.
Zie ook www.humanistictexts.org voor vertalingen van tientallen humanistische auteurs.
En: "De rerum natura III" (vertaald door P. Michael Brown)
"Lucretius' poem, for which Epicurean philosophy provided the inspiration, attempts to explain the nature of the universe and its processes with the object of freeing mankind from religious fears. The third book not only seeks to demonstrate that, since the soul is mortal, there can be no after-life, but also aims to reconcile the reader to the prospect of the end of his consciousness."
www.humanistictexts.org/lucretius.htm
"He was able (...) to point out the logical absurdity of supposing an immaterial mind could influence a material body.
Andersom is het raadselachtig hoe een 'materieel ding' de oorzaak kan zijn van emoties en al mijn andere belevingen (van beelden, gedachten et cetera). Cf. The Self and Its Brain (John Eccles en Karl Popper).
Beter: ik kan me nog voorstellen dat mijn hersenen - overigens niet hoofdzakelijk uit zichzelf, maar merendeels door wat hen bereikt vanuit het lichaam en de buitenwereld - veroorzaken wat ik voel en denk, wat ik me bewust ben; maar dat het voelen zelf, de beleving van het denken, het bewust zijn zelf een materieel (in de naïeve of natuurwetenschappelijke zin van het woord) proces is, lijkt me onmogelijk. Wel gaat dat laatste lichamelijkheid en eigenheid allicht te boven en overleef ik er persoonlijk niet de dood van mijn lichaam mee.
Ik zou eens het nodige van Lucretius moeten lezen, omdat ik zoals bijna iedereen soms lijd aan angst voor wat de dood in petto heeft, noem het een kleinmenselijke tik van Hamlet zijn prangend-zwaarmoedige:
But that the dread of something after death,
The undiscover'd country from whose bourn
No traveller returns, puzzles the will,
And makes us rather bear those ills we have
Than fly to others that we know not of?
Thus conscience does make cowards of us all
Kennis nemen van Lucretius' skeptische materialisme helpt om niet te zwelgen in irrationele 'queestes' -
- of erger, zoals gisteravond, toen een tijdje door mijn hoofd spookte dat uit de letters van mijn volledige naam (inclusief drie doopnamen, dat zijn dus ook nogal wat letters... in feite 16 van de 26, waaronder alle klinkers op de "y" na...) gevormd kunnen worden de woorden "leonardo (da) vinci", "orlando", "adolf", "jezus", "frodo", "lenore" en, alle gekheid op een stokje, "lou reed" - wiens album "The raven" ik dezer dagen nogal eens beluister. Maar nee: niet de woorden "nebukadnezar", "hitler", "poe" en ga zo maar door, zo zie je meteen hoe selectief het warrige combinatievermogen te werk gaat en hoezeer het voor de hand liggende verklaringen niet onder ogen ziet (te weten: "je kunt bijna oneindig veel woorden vormen uit de letters a, e, i, o, u plus elf veelgebruikte medeklinkers").
Als dat geen vlaag van idiotie is, noem het een oprisping van klassieke "ik ben Napoleon"-waanzin ... ik noteer het hier toch, omdat - ik herhaal het nog maar eens - deze blog een vrijplaats is voor "art-brutgedachten".
Wellicht moeten m'n Orlando- en Nebukadnezardroom louter begrepen worden als uitingen van een aanleg tot verward denken en associëren die zich ook in de slaap manifesteert; en (juist) niet als onthullingen van belangrijke (spirituele of feitelijke) waarheden. Maar ook die conclusie is misschien te gemakkelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten