Associatie: in de roman 'De Procedure' (1998) van Harry Mulisch maakt de hoofdfiguur uit stukjes DNA de stof 'eobiont': een niet-biologisch zichzelf replicerende stof (ingewikkelder dan de bekende zichzelf replicerende kristallen dus en meer een voorloper van de eerste eencellige). Mulisch behandelt eobiont het eerst in De compositie van de wereld (1980), hoofdstuk IV:
'De populaire religieuze opvatting, dat niet alleen de mens maar ook in het algemeen het leven en uiteindelijk alles wat er is toch door Iets of iemand gemaakt moet zijn, bewijst niet dat dat zo is, maar uitsluitend dat het menselijk denken in zijn simpelste vorm zo in elkaar zit: alles moet gemaakt zijn, aangezien hij zelf mens is doordat hij een maker is. Alles wat hij niet zelf gemaakt heeft, moet dus door een trancendente Technicus en Superingenieur gemaakt zijn, hijzelf inbegrepen. (...) de stap van 'dode' naar 'levende' materie [is] altijd als veel te groot en onbegrijpelijk (...) gezien; het is wel zeker, dat daar de eobiont nog tussen zit. (...) Het is niet uitgesloten, dat men er op een dag in slaagt, in het laboratorium een eobiont te maken (...).'Dat kunststukje is misschien volgens Mulisch een kwestie van een levensvorm die op onbegrijpelijke wijze uit materie is ontstaan (de mens met zelfbewustzijn) en die iets evenzeer onbegrijpelijks voor elkaar krijgt (de schepping van de eobiont) - wat volgens zijn denksysteem van mutaties per octaven toch 'begrijpelijk' zou zijn omdat het op een welbepaalde manier 'onmogelijk' is.
Later toegevoegd:
Het groeit en deelt. Maar is dit leven?
Door Marga van Zundert, Trouw, 29 juli 2015
Zie ook m'n blognotities:
Wetenschappers maken een voorstadium van leven
De toekomst volgens Mulisch
Geen opmerkingen:
Een reactie posten