Schrijvend aan m'n blognotitie 'Veel jonge moslims blijven extremisten adoreren' begon het me te dagen hoeveel moslim-missionarissen in het netwerk van Dar-al-'Ilm een connectie hebben met Saoedi-Arabië. Dar-al-'Ilm is een Nederlandse islamitische zendingspost, aanbieder van hersenspoelsels op basis van de koran en belendende geschriften, organisator van 'nationale' islam-congressen en partner van de ISA - de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam, die onlangs de extremist Haitham al-Haddad uitnodigde voor een bijeenkomst.'Dar-al-'Ilm' - letterlijk 'Huis van Kennis' - is mogelijk genoemd naar een in het jaar 1004 gebouwde universiteit in het Fatimid Kalifaat (sic; overigens was dit sjiitisch, niet sunnitisch), ongeveer het huidige Egypte. Het instituut is opgericht door twee Nederlandse moslims van Surinaamse komaf, Remy Soekirman en Saoed Khadjé. Soekirman studeerde in Medina, Saoedi-Arabië. Khadjé in Islamabad, Pakistan.
Op een inmiddels weggehaalde pagina met 'referenties'[*] op de site van Dar-al-'Ilm, presenteerde het bezielende duo in 2010 een opmerkelijke lijst van internationiale contacten. Bovenaan het rijtje prijkte Obeid as-Seheimi, werkzaam aan de Islamitische Universiteit van Medina. Muhammad Yousuf en Mahmood Ali Firfire stonden vermeld als koranleraren in Saoedi-Arabië. Dan was er Abdul Malik Mujahid, uitgever in de Saoedische hoofdstad Riyad. Op plaats twee en drie schitterden Bilal Philips[1] en, jawel, Haitham al-Haddad. Philips studeerde in Medina; Al-Haddad is geboren en getogen in Saoedi-Arabië. Referent Suhaib Hasan[2] heeft eveneens college gelopen in Medina - als een van de eerste buitenlandse studenten. En ook Shuaib Mirpuri heeft waarschijnlijk (zie ook hier) connecties in het met harde hand geregeerde land van de jaarlijkse bedevaart naar de ka'aba.
Tjonge, van de twee oprichters en veertien hooggeëerde referenties van Dar-al-'Ilm, hebben acht of negen personen wortels in Saoedi-Arabië of zijn daar geschoold. Dat kan geen toeval zijn.
[*] Toegevoegd 7/2012: daar is ook een overzicht te vinden met Nederlandse overheden, instanties en andere organisaties die zich door Dar-al-'Ilm hebben laten adviseren of op een andere manier hebben samengewerkt.
Prominente gastspreker op het eerste islam-congres (2009) georganiseerd door Dar-al-'Ilm, was, naast Haitham al-Haddad en Bilal Philips, Khalid Yasin. En ook die heeft kennis opgedaan in Medina.
Op het binnenkort te houden islamconcres uit de koker van Dar-al-'Ilm, 8 april dit jaar, zijn de buitenlandse sprekers: Said Rageah (Canada), Haitham al-Haddad (Engeland), Musleh Khan (Canada), Shaykh Shu'aib Ahmed (ook wel 'Ahmad') (UK), Khalid Benhaddou (België) en Khalila Meggouh (Dubai). Rageah[3], geboren in Somalië, groeide op in Saoedi-Arabië. Momenteel is hij zijdelings verbonden aan de Khalid-moskee in Toronto, met als speciale doelgroep moslims van Somalische komaf. Overigens was Mohammeds metgezel Khalid Ibn al-Walid een beruchte krijgsheer, die de profeet overleefde, Damascus veroverde en als klap op de vuurpijl de oorlog tegen het Oost-Romeinse rijk (Byzanthium) wist te winnen. Musleh Khan is geboren in Saoedi-Arabië, groeide op in Canada en was student in de sharia aan, wederom, de Islamitische Universiteit in Medina. Shu'aib Ahmad - het wordt eentonig - studeerde in Medina en Mekka. Hij prijst hier het regime van Saoedi-Arabië voor het betalen van de bouw van islamitische centra in Europa en de VS.
Zeker vier van de zes momenteel aangekondigde predikers van over de grens hebben dus banden met Saoedi-Arabië.
De genoemde Khalid-moskee in Toronto hield afgelopen maand januari een congres, waarop naast Said Rageah spraken: Abu Usamah[4] (studeerde in Medina), Yahya Ibrahim (mocht in 2005 de VS niet in voor een islam-conferentie in Texas), Navaid Aziz (studeerde in Medina), Musleh Khan (idem) en ene Uthman Khan en zijn vrouw. Score: 4 van de 7 sprekers lieten zich geestelijk vormen in het rijk van koning Fahd. Onder wie dus Abu Usamah, een haatzaaier die ver boven de toch al niet malse middelmaat uitsteekt. Dar-al-'Ilm heeft er kennelijk geen enkel probleem mee als belangrijkste gast iemand uit te nodigen (Rageah) die niet verkiest weg te blijven op een bijeenkomst met de hondsdolle Usamah als letterlijk bovenste-beste spreker.
Een andere gast in Toronto was Abdalla Idriis. Niet op internet te vinden, wel een bekende islamitische propagandist en politiek activist met een bijna identieke naam: Abdalla Idris Ali, voorzitter van The Islamic Society of North America (ISNA) van 1992 tot 1997. Volgens de (exreemrechtse) Jewish Defense League heeft de laatste de Canadese nationaliteit. Toch slechts toevallig op elkaar lijkende namen?[**] Dan gebruik ik het als bruggetje naar een zijpaadje: de verklaring van Dr. Michael Waller (Annenberg Professor of International Communication, The Institute of World Politics) in 2003 voor een commissie van de Amerikaanse Senaat: 'The Islamic Society of North America is an influential front for the promotion of the Wahhabi political, ideological and theological infrastructure in the United States and Canada. Established by the Muslim Students Association, ISNA seeks to marginalize leaders of the Muslim faith who do not support its ideological goals. Through sponsorship of propaganda, doctrinal material and mosques, [ISNA] is pursuing a strategic objective of dominating Islam in North America. ISNA provides ideological material to about 1,100 of an estimated 1,500 to 2,500 mosques in North America. It vets and certifies Wahhabi-trained imams and is the main official endorsing agent for Muslim chaplains in the U.S. military.'
'Muslim chaplains' wellicht van het slag van de Nederlandse 'geestelijk verzorger' en ISA-sympathisant Abdoellah Ghzili, die de doodstraf voor afvalligen in een islamitische staat terecht vindt (wegens 'verraad' van het 'verbond met allah'), meent dat christenen wel moslim kunnen worden maar dat het omgekeerde taboe is, en verder sowieso de sharia, inclusief de wrede straffen, ideaal acht in een land waar moslims het voor het zeggen hebben.
Overigens, die Dr. Waller is misschien een hele rechtse meneer, maar dat Saoedi-Arabië (ook) in de VS veel islamitische centra (mede) financiert, lijdt weinig twijfel. Een Shu'aib Ahmad (zie boven) zegt het zelf.
[**] Toegevoegd 9/2012: het betrof vrijwel zeker de ex-voorzitter van de ISNA, gezien de aanwezigheid van die Abdalla Idris Ali op een aanpalende conferentie in 2011.Volgens enkele bronnen (salafisten hier en een Belgische ex-moslim hier) zijn Hasan, Oomeri (ook wel Omari) en Mirpuri - bij hem staat het gewoon vermeld op de genoemde lijst met referenties van Dar-al-'Ilm - onderdeel van Markaz Jamiat Ahl-e Hadith. Deze salafistische organisatie[5] heeft haar hoofdzetel in Pakistan, wordt gesteund door Saoedi-Arabië, is betrokken bij diverse militante groepen die strijden tegen andersdenkenden en beheert 300 tot 500 madrassa's (koranscholen), waarvan honderden zijn gelieerd aan de Islamitische Universiteit van Medina. In Faisalabad bestuurt dit netwerk de Jamaa Salafiya Universiteit (ook wel Jamia Salafia of Salafiyya), opnieuw nauw verbonden met Medina.
Saoed Khadjé heeft gestudeerd aan de International Islamic University Islamabad IIUI. Zijn er personele dwarsverbanden tussen de IIUI en Jamaa Salafiya? Jazeker, maar of dit meer is dan incidenteel, valt op afstand moeilijk uit te maken. Het is echter onmiskenbaar dat ook de IIUI zwaar onder Saoedi-Arabische invloed staat: van de 34 vermelde leden van de 'Board of Trustees' ('The supreme authority of the University') komen er 10 uit deze islamo-fascistische staat, onder wie een van de rectors. Dit betekent ongetwijfeld dat er mooie bedragen stromen van deze reli-dictatuur naar de instelling waar Khadjé zich heeft laten onderrichten in de finesses van de onderwerping aan allah. Wiens brood men eet, diens woord men spreekt... (Overigens zegt Dar-al-'Ilm te werken zonder enige subsidie of donaties.)
Dus: Saoed Khadjé is opgeleid aan een Saoedisch geestelijk bolwerk in Islamabad - de IIU - en presenteerde (in 2010) een lid van een eveneens Saoedische getinte, deels militante da'wa-beweging - Shuaib Mirpuri van Markaz Jamiat Ahl-e Hadith - als een van de steunpilaren van zijn Dar-al-'Ilm.
Tweede en laatste zijpaadje: volgens een deelnemer aan Marokko.nl staat Dar-al-'Ilm positief tegenover Sayyid Qutb, de grondlegger van de islamistische 'bevrijdingstheologie' met zijn boek Milestones, bovenal gericht tegen de koloniserende Westerse mogendheden in het Midden-Oosten. Misschien vormt de insteek van Qutb de verklaring waarom relatief veel - deels in de loop van hun leven tot de islam bekeerde - moslims met wortels in vroegere Westerse koloniën of in ooit slaven leverende regio's, zich hebben ontpopt als fanatieke, extremistische missionarissen in het Westen; zoals[6] Saoed Khadjé, Remy Soekirman, Khalid Yasin, Bilal Philips, Abdalla Idris Ali, Abu Usamah, Shabbir Ali en Said Rageah. Mogelijk belichamen zij onverwerkte, cultureel-sociaal-psychologisch doorziekende woede om de Westerse uitbuitingspraktijken. Waarbij zij zich binnen de islam klaarblijkelijk kunnen opwerken tot spraakmakende figuren met intellectueel aanzien, wat mannen met een donkere huidskleur in de Westerse cultuur nog steeds nauwelijks is vergund.
Slotsom
De islamitische zendingspost Dar-al-'Ilm is, gezien de achtergronden van zijn oprichters, zijn referenties en zijn buitenlandse gasten, een Nederlands bruggenhoofd van de sharia à la Saoedi-Arabië en dus van het fascistoïde salafisme van die moslim-junta. Door middel van cursussen en congressen maken Saoed Khadjé, Remy Soekerirman en hun staf, jonge moslims rijp voor het accepteren van een maatschappelijk en moreel uiterst onwenselijke interpretatie van de koran en de hadith.
Onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam mogen dan in 2010 onder de naar hun schatting twintig tot dertig duizend voor het salafisme ontvankelijke moslims in Nederland geen radicalisering hebben vastgesteld: het is maar wat je onder radicalisering verstaat... tienduizenden mensen die het ideaal aanhangen van een sharia waaronder afvalligen, overspeligen, homoseksuelen en zij die vrijen zonder te zijn gehuwd, moeten vrezen voor executie op barbaarse wijze; waaronder wie iets steelt, een hand kan kwijtraken; waaronder vrouwen strikt worden gecontroleerd door mannen en in wezen inferieur worden geacht (verhuld als 'gelijkwaardigheid door ongelijkheid'); waaronder speciaal intieme contacten tussen moslima's en niet-moslims verboden zijn en 'ongelovigen' beter geen vrienden kunnen worden... - mij dunkt dat dit zonder meer 'radicaal' moet worden genoemd.
Extra zorgelijk is, dat Dar-al-'Ilm ervoor waakt de salafistische boodschap niet expliciet salafistisch te verpakken en zo waarschijnlijk een bredere doelgroep bereikt - en beïnvloedt - dan de circa 25.000 'salafisten in spe' die er volgens het UvA-onderzoek zouden zijn. Dat de ISA, de islamitische studentenvereniging van de Vrije Universiteit in Amsterdam, Dar-al-'Ilm vermeldt als samenwerkingsverband, draagt bij aan een weinig geruststellend beeld.
Mijn inschatting is, dat Dar-al-'Ilm, mede gezien de connecties met kopstukken van de oprukkende sharia-rechtspraak in de UK - Shuaib Hasan, Khurram Bashir en Haitham al-Haddad - en natuurlijk Khadjé's lidmaatschap van de Britse Islamic Sharia Council[7], uitgekiend en vasthoudend jonge moslims het betreurenswaardige idee inprent dat het in de afschuwelijke totalitaire staat Saoedi-Arabië bepaald nog niet zo slecht is gesteld met ieders rechten en vrijheden; en houvast zoekende gelovigen laat verlangen naar de introductie van sharia-rechtspraak in Nederland. Waarbij men de tactiek van kleine en moeilijk omkeerbare stapjes zal proberen te volgen[8].
Kortom: Dar-al-'Ilm schept energiek onder Nederlandse jonge moslims een voedingsbodem voor verregaande segregatie van islamitische gemeenschappen met - letterlijk - hun eigen wetten. Of daarbij een soort 'koran-belt' van min of meer geïsoleerde collectieven, veelal op het niveau van stadswijken, het streven is, of een minder in het oog springende, diffuse vorm van des-integratie, staat te bezien.
Echt ter afronding: dat ik me hierboven concentreer op de islam in Saoedische stijl, wil niet zeggen dat ik geloof in acceptabele vormen van sharia(-rechtspraak). Een initiatief als 'Recht volgens de sharia', met een nagespeelde, knuffelbare islamitische rechtbank in het Amsterdamse debatcentrum De Balie, acht ik dan ook idioot en (nodeloos) polariserend. Er zit veel waarheid in de woorden die ex-moslim Damon Golriz richt tot Haitham al-Haddad: 'your dark regulations are the closest to the literal text of the Quran, which automatically brings [...] [liberal moslims] in disadvantage. Unfortunately, these Modern Muslims are not aware of the fact that the light of freedom can only defeat darkness and remain shining if they listen to these wise words of the ancient Chinese strategist SunTzu: "fight on your own terms or fight not at all". And in this case the winning terms are not their moderate interpretations, but human rights, the rule of law and secularism in the framework of liberal democracy.' Niettemin wens ik vrijzinnige moslims als Irshad Manji en Tofik Dibi veel succes. Latere toevoeging: Manji legt haar prijzenswaardige visie nog eens bondig uit in deze video op Guardian.co.uk: volgens haar benadrukt de koran dat het gaat om de directe relatie met god - in vrijheid (onder meer van denken) -; niet dat geestelijken autoriteiten zijn die moeten worden gevolgd. Nog een toevoeging: een jonge Nederlandse moslim van Pakistaanse komaf, Nauman Pervez Janjua, is onlangs moedig een blog begonnen ter versterking van het vrijheidslievende islamitische geluid.
Gelukkig heeft een brede politieke meerderheid, in de parlementaire commissie voor Justitie, zich in 2009 helder uitgesproken (zie ook hier) tegen enige vorm van sharia-rechtspraak in Nederland. Dit heeft inmiddels, op 1 februari 2012, geleid tot een motie van de PVV waarin de regering wordt verzocht de toepassing van de sharia in Nederland wettelijk onmogelijk te maken. Jammer dat niet de PvdA, de SP of Groenlinks dit initiatief heeft genomen, maar die nare partij van Geert Wilders. [Later toegevoegd: de link naar de motie werkt niet meer; en de motie, nog hier te vinden, is helaas verworpen].
Later toegevoegd:
Een schijnbaar geruststellend beeld van de situatie in de VS rijst op uit dit artikel in Trouw van vandaag (1 maart):
Aantal moskeeën VS in tien jaar flink gegroeid
'
We zullen het zien. Want 'flexibel' en 'in een hedendaags perspectief' betekent niet vanzelf - wat Robin de Wever overneemt uit het rapport of er zelf van maakt - 'liberaal' (zie mijn blognotitie 'Umar Mirza en de context van de koran'). En ook Dar-al-'Ilm zal desgevraagd waarschijnlijk zeggen dat het niet het orthodoxe salafisme aanhangt (ze krijgen uit die hoek op fora zelfs kritiek); terwijl de ideeën over de sharia toch op hoofdlijnen nauwelijks uiteenlopen.
De Egyptenaar Gamal al-Banna, de 91-jaar oude broer van de oprichter van de Moslimbroederschap[2b], blijkt een relatief liberale moslim te zijn. Geïnterviewd door Reuters, zegt hij: 'Over the years, the Brotherhood has become more extreme on the question of women's rights because of the spread of hardline Wahhabi thought from Saudi Arabia'. Dat land heeft vrouwen in 'zwarte geesten' veranderd, in zijn ogen. Volgens hem waren de bedoelingen van zijn broer Hassan niet politiek, maar gericht op de persoonlijke levenssfeer. Hij is bezorgd over het oprukken van salafistische regels in de maatschappij.
In Amerika is een strijd losgebarsten om het verbieden van sharia-rechtspraak:
Amerikaanse moslimkoepel begint imagocampagne voor sharia
Door Robin de Wever, Trouw, 5 maart 2012
Naar aanleiding van de aanslag op 12 maart door een salafist op een sjiitische moskee in Brussel, is in Le Soir (14 maart 2012) een artikel verschenen over de groeiende salafistische subcultuur in die stad: 'Plongée en immersion au cœur du Bruxelles des salafistes'. (Online alleen te lezen als het je lukt meteen na het inladen van de pagina op de 'stop'-knop van je browser te drukken, anders verdwijnt hij weer van het scherm.)
Grootmoefti Saoedi-Arabië: vernietig alle kerken in de regio
Door Sacha Kester, Trouw, 20 maart 2012
Staatsveiligheid: "Salafisme grootste gevaar voor democratie"
Vandaag.be / Knack, 21 maart 2012
"Sharia4Belgium moet verboden worden"
Antwerpen Stad, 26 maart 2012
Duitse salafisten bedreigen journalisten
Nu.nl, 12 april 2012
Duitsland pakt salafisten aan (en België wil extremistische clubs verbieden)
Trouw, 14 juni 2012
Tofik Dibi van de fractie van GroenLinks stelt Kamervragen over Dar-al-'Ilm
Officiële bekendmakingen van de overheid, 28 juni 2012
[Dibi toont zich - zeer terecht - bezorgd over het feit dat vele instanties en overheden zich laten adviseren door Dar-al-'ilm; K. Update: in antwoord op Dibi's vragen, waarvoor mijn blog wellicht de aanleiding vormde, schrijft minister Leers dat hij zelf geen gebruik zal maken van de diensten of adviezen van Dar-al-'Ilm, maar dat 'andere overheden en Nederlandse instellingen vrij zijn hun eigen afwegingen te maken bij het inhuren van externe adviseurs'. Verder stelt hij: 'Vanuit mijn positie en vanuit de positie van de minister van BZK is het echter niet mogelijk om een volledig overzicht te hebben van de externe inhuur van adviseurs bij de gehele overheid'. Maar wat hij dus eigenlijk zegt, is niet dat zulks 'niet mogelijk' is, maar dat hij andere overheden niet wil afhouden van de keuze van Dar-al-'Ilm. Inconsistent en slap.]
Saudi-Arabië financiert radicale Belgische scholen
Nu.nl, 21 augustus 2012
Radicalisme met Saudi-steun
Door Tom Ysebaert, De Standaard, 22 augustus 2012
Noten
[1] Bilal Philips is eind vorig jaar Duitsland uitgezet met de boodschap dat hij nooit meer terug hoefde te komen, wegens aanzetten tot haat en geweld tegen homoseksuelen. Op het congres in Amsterdam verkondigde hij dat het verboden is je kinderen naar niet-islamitische scholen te sturen en dat de lijfstraffen in Saoedi-Arabië islamitisch zijn. Hij heeft verdedigd dat een meerderjarige man binnen de islam mag trouwen met een minderjarig meisje.
[2] Suhaib Hasan figureert kort in 'Undercover Mosque' - transcriptie hier - van Channel 4. Zijn daarin gedocumenteerde uitspraken komen erop neer dat hij een islamitische heerschappij voorziet waarin de wrede wetten van de sharia gelden en die ten strijde zal trekken tegen niet-moslims:
- 'And allah made the words of the kuffaar down and the words of the believers supreme';
- 'Allah has decreed this thing, that I am going to be dominant, the dominance of course is a political dominance';
- 'The chopping of the hands of the thieves, the flogging of the adulterers and flogging of the drunkards';
- 'Then jihad against the non-Muslims, against those people who are the oppressors'.
Hierover aan de tand gevoeld, stelt Hasan dat hij denkt dat de 'ene islamitische staat' er op een vreedzame manier zal komen en dat hij de Britse rechtsstaat en sociale voorzieningen altijd heeft geprezen.
Overigens heeft Hasan, zoals Dar-al-'Ilm vermeldde, zitting in de European Council for Fatwa and Research van moslimbroeder Yusuf al-Qaradawi en is dusdoende wellicht een verbindende figuur tussen de wereld van het salafisme en die van de Moslimbroederschap.
[2b] De Moslimbroederschap heeft sowieso banden met Saoedi-Arabië, zoals via de organisaties WAMY en WML.
Verder linkt het artikel over salafisme in de wikipedia naar een inmiddels verdwenen pagina ('About Us') op de oude site van de Moslimbroederschap, waarop men zich salafistisch zou hebben genoemd. De door Wayback Machine gearchiveerde betreffende pagina van Ikhwanonline.net van 2009, gesteld in het Arabisch en gedateerd 1 april 2003, levert via Google Translate deze Engelse vertaling op. Er is sprake van 'wetenschap als pijler van de Islamitische staat', 'sterven in de naam van allah' als hoogste aspiratie en - in het steenkolenproza van de automatische omzetting -: 'They call Salafi, as calling for a return to Islam' - wat inderdaad de lezing volgens de wikipedia lijkt te bevestigen, want ook gezien andere woordcombinaties moet je dit lezen als 'Zij [i.e. de Moslimbroeders] noemen zich salafi'. Andere zinsneden: 'zij zijn een politiek lichaam' en 'islam omvat alle aspecten en wijzen van het leven'. Op de huidige versie van 'About us' (een nietszeggende tekst) staat iets dergelijks niet. En er zijn natuurlijk allerlei verschillen (zelfs binnen het salafisme). Het wordt interessant welke koers de broeders in Egypte met de salafisten gaan inzetten.
De Nederlandse Moslimbroeder Yassin Elforkani is in elk geval ook dit jaar weer present op het islamcongres van Dar-al-'Ilm.
[3] Toevoeging 7 maart 2012: De Canadian Press (17 november 2008) berichtte dat de voorzitter van een relatief gematigde islamitische organisatie, Farzana Hassan van The Canadian Muslim Congress, 'statements' heeft aangetroffen op de website van de Khalid-moskee, waarin werd gesteld dat vrouwenbesnijdenis eervol is (terwijl bijvoorbeeld hoge hakken en lachen verwerpelijk zouden zijn). De moskee zou zich hebben verdedigd met het argument dat verschillende 'geleerden' over eenzelfde onderwerp uiteenlopende opvattingen kunnen hebben. Hassan pleitte er voor de moskee zijn status van 'goed doel' te ontnemen. Said Rageah treedt vaak op aan deze moskee, die dus waarschijnlijk de genitale verminking heeft aangeprezen waartegen een vrouwelijke landgenoot van hem zich ongekend fel te weer heeft gesteld, met internationale faam als gevolg: Ayaan Hirsi Ali.
De National Post (23 juni 2010) berichtte dat voor de conferentie 'The Journey of Faith' (2010), voorgezeten door Said Rageah, verschillende haatpredikers werden uitgenodigd, van wie een persoon Canada niet in mocht en een andere de toegang tot Australië was ontzegd voor een eerdere bijeenkomst. Rageah's eigen moskee, de Abu Huraira Centre, had in 2009 de kranten gehaald omdat verscheidene jonge moskeegangers zouden zijn verdwenen en men vreesde dat zij zich bij een Somalische strijdgroep hadden gevoegd. Of dit later duidelijk is geworden, weet ik niet. Latere toevoeging: Als ik het goed begrijp, keert een militante Somalische moslim zich in deze discussie tegen een boodschap van Rageah aan zijn achterban. De militant: 'Then there came this guy Saed Rageah, and some of the Jadeedi Salafiyoon, who started picking on Fiqhi issues to discredit the mujahidoon. Yeh he pulled out the 'suicide' bombing is haraam card, and went on a rant.' En: 'I think he (Saed Rageh) felt the pressure after some youths from his masjid went forth - light or heavy.'
Het laatste klopt met het bovengenoemde bericht dat moskeegangers van Rageah mogelijk waren afgereisd naar Somalië om te vechten. Een andere deelnemer aan de discussie zegt: 'The odd thing is all the Somali young men who left Toronto to join Al-Shabaab were attending his mosque.' Maar ik vind geen bewijs dat Rageah heeft opgeroepen tot vechten (laat staan dat hij bij Al-Shabaab hoort); eerder dus voor het tegendeel (zie ook hier) - al weet je nooit zeker of iemand achter de schermen niet zijn zegen geeft (in een persoonlijk onderhoud) aan wat hij publiekelijk veroordeelt. [einde toevoeging]
Eerder berichtte de National Post dat Rageah uit woede over de roep om de boerka en nikab te verbieden, in een preek allah zou hebben gesmeekt de 'ongelovigen' ('kuffar') te 'vervloeken' en om ze 'van binnenuit' te 'vernietigen'. Verder stelde hij dat de 'wrake van allah' moslims treft die met ongelovigen vriendschap sluiten of hen tot bondgenoten maken - speciaal doelend op de Muslim Canadian Congress, dat zich - prijzenswaardig - voor een boerka- en nikabverbod had uitgesproken, omdat dit gewaad vrouwen marginaliseert. Rageah riep verder dat hij 'overal in de stad' baarden, nikabs en andere islamitische kledij wil zien.
Farzana Hassan lijkt me een moedige vrouw, die - met drie boeken op haar naam - in Nederland meer bekendheid zou moeten krijgen.
Ayaan Hirsi Ali kan via haar netwerk misschien achterhalen wat de achtergrond is van Rageah: wat voor Somalische islam hij vertegenwoordigt en hoe vrouwen daar door worden getroffen, in Somalië en onder Somalische immigranten in Canada en de VS. Vermoedelijk zal Farzana Hassan zich trouwens niet kunnen vinden in de standpunten van Ayaan Hirsi Ali op allerlei punten (doe ik evenmin, helaas is ze in zee gegaan met Amerikaans ultrarechts); maar wat deze Rageah betreft zouden hun kennis van zaken en visies elkaar goed kunnen versterken. Naschriftje: voor meer informatie komt eerder Tarek Fatah in aanmerking, de oprichter van Muslim Canadian Congress, die Said Rageah persoonlijk heeft bekritiseerd als een vertegenwoordiger van 'islamic supremacism'. Fatah voert met veel passie en pathos campagne tegen het islamisme, dat hij - evenals iemand als Mohamed Sifaoui, anders dan de islam in het algemeen als geloof, terecht een vorm van fascisme noemt. Hij komt op me over als een oprecht persoon met goede bedoelingen; wel schiet hij mogelijk hier en daar een beetje door [update 2020: Fatah blijkt helaas onbetrouwbaar], zoals in zijn bezorgdheid dat de Moslimbroederschap invloed zou uitoefenen op Obama, in de persoon van (naast twee anderen) Daliah Mogahed - over wie ik al eens een blognotitie heb geschreven.
Overigens woont Irshad Manji in Toronto. Ook zij kan wellicht het nodige zeggen over Rageah, zijn moskee en congressen, en het eventuele bestaan van een radicale Somalische dan wel Afrikaanse moslimscene in (de hoofdstad van) Canada.
Toevoeging 13 maart 2012: zie de uitstekende artikelen 'Ban the Burqa' van de Egyptische publiciste Mona Eltahawy en 'The sanctification of the burka' en 'Say "no" to the Oppressive Burqa' van Farzana Hassan; beide vrouwen steunen een boerkaverbod in de openbare ruimte, wijzen op de invloed van Saoedi-Arabië bij het opduiken van de boerka in Westerse landen en laken de foute steun voor de boerka van doorgeschoten multiculturalisten in het Westen - zoals, voeg ik er aan toe, in de PvdA verwarde types als Frans Timmermans en Dick Mantel, die zich uit naam van de vrijheid scharen aan de zijde van salafistische vrouwenonderdrukkers zoals Rageah (veel gekker kan het niet worden).
Toevoeging 21 maart: in deze video preekt Rageah over de 'world of the muslim youth'. Die jeugd moet begrijpen dat voor het tot stand brengen van een 'sterke moslim-maatschappij' nodig is: '(zelf)opoffering'. 'Achteroverleunen in comfortabele omstandigheden zal de eer van die umma nooit terugbrengen'. Waarna hij via het bruggetje 'through hardship and struggle nations thrive' in één adem het voorbeeld noemt van Abu Bakr (de eerste kalief), die een leger afstuurde op een vijand. Dus Rageah knoop doodleuk aan elkaar vast : jonge moslims - (zelf)opoffering - eerstgenoemde voorbeeld: gewapende strijd. Hij vervolgt vol vuur over een kennelijk rolmodel bij die strijd: de vaandeldrager van de troepen (of een deel daarvan) van Abu Bakr. Die zou het bevel 'keer de vijand nooit je rug toe' zo letterlijk hebben genomen, dat hij zich op een nogal gruwelijke manier opofferde: hij begroef de helft van zijn lichaam en vocht zich daarna dood. Dit is misschien de mythe waarop het 'martelaarschap' in de jihad terug gaat? Meteen na het vertellen van dit verhaal roept Rageah: 'Wat hebben jij en ik gedaan?'. Om daarna van wal te steken over een soortgelijk geval, ene Sahalim (?), opnieuw een drager van de 'banner of the mujahideen', die werd gedood door een golf van vijanden zonder hun zijn rug toe te keren. Waarna hij een andere strijder aanhaalt: 'Fight, until the word of Allah is most high!' (circa 11:20); ook deze sneuvelt zonder zich om te draaien. Weer een ander roept uit: 'Wanneer je de vijanden van Allah ontmoet, wees streng en hard!'. Nog iemand: 'Denk niet dat zij die stierven voor de zaak van Allah dood zijn, zij zijn in leven bij hun heer'.
Rageah besluit met: 'dit, broeders en zusters, heet zelfoppoffering'. De 'zusters' zijn daarbij de 'ware kracht'; ze moeten hun zonen opvoeden voor 'this deen'. (Dit begrip, 'onderdanigheid', behelst volgens orthodoxe moslims onder meer een afwijzing van de scheiding van kerk en staat.)
Het bovenstaande is geen oproep aan jonge moslims tot deelname aan een desnoods gewapende jihad en zich daarbij dood te vechten; maar het zit er wel verdomde dicht tegenaan.
Je vraagt je af hoe de publieke opinie zou reageren als Rageah op een islamcongres in Frankrijk deze preek zou afsteken...
Ja, het vroege christendom heeft zijn reeks heiligen die zichzelf opofferden en een wrede martelaarsdood stierven. Maar voor zover ik weet niet met het zwaard in de hand. De bekendste (en enige?) uitzondering is de mythische Sint Joris (die van de draak), een militair die door de Romeinen zou zijn terecht gesteld omdat hij weigerde christenen te vervolgen. Dus zelfs hij stierf zijn martelaarsdood niet in de strijd, maar omdat hij weigerde een bepaald soort strijd te voeren; wat niet heeft verhinderd dat de kruisridders hem tot patroonheilige maakten en het rode 'Sint Joris-kruis' gingen voeren. Latere toevoeging: uitgerekend deze militante heilige wordt ook vereerd door sommige moslims. [einde toevoeging]
In deze preek hamert Rageah erop dat de moslim de 'vijanden van de islam' moet kunnen identificeren. Zijn als tweede besproken voorbeeld (10:50) van een vijand - later zegt hij 'de ergste vijanden'- van het geloof betreft de 'hypocrieten', die hun ongeloof verbergen en beweren dat zij een moslims zijn, terwijl zij 'in werkelijkheid niets geloven van waar de jihadi's [sic] voor staan.' 'Heden ten dage zijn ze overal', aldus Rageah. 'Allah heeft gezegd: je zult ze herkennen aan hun manier van praten'. Hij blijkt te doelen op moslims die voor een verbod op de nikab zijn en de islam 'liberal' willen maken. 'They are the enemies. [...] May allah destroy them'.
[4] Abu Usamah is berucht in de UK sinds de uitzending 'Undercover Mosque'. Uitspraken :
- 'allah has created the woman deficient';
- 'Her intellect is incomplete, deficient. She may be suffering from hormones that will make her emotional. It takes two witnesses of a woman to equal the one witness of the man';
- 'take that homosexual man and throw him from the mountain';
- 'don’t believe them [non-muslims; K], because they are kuffaar, lying is part of their religion';
- 'We want the laws of Islam to be practised, we want to do away with the man-made laws';
- 'your mind is going to be controlled by the so-called powers that be, who make these manmade laws';
- 'Muslims shouldn’t [be] satisfied with living in other than the total Islamic state';
- 'We love the people of Islam and we hate the people of kufr, we hate the kuffaar';
- 'He’s better than a million George Bushes, Osama Bin Laden, and he’s better than a thousand Tony Blairs, because he’s a Muslim';
- 'Whoever changes his religion from Islam to anything else – kill him in the Islamic state [...] If the imam wants to crucify him, he should crucify him. The person is put up on the wood and he is left there to bleed to death for three days';
- 'If I were to call homosexuals perverted, dirty, filthy dogs, that should be murdered, that’s my freedom of speech isn’t it?'
Usamah veroordeelt weliswaar de aanslagen in de metro van London en stelt dat moslims de Britse wet moeten gehoorzamen en vreedzaam samen kunnen leven met niet-moslims. Toch predikt hij de jihad, voor zover die wordt verordoneerd door geestelijke autoriteiten; zelfs verheugt hij zich op de dag dat dit zal gebeuren, een dag die volgens hem 'snel nadert':
- 'Verily allah [is] going to bring a group of people that he loves and they love him, these people [...] who will be soft and kind to the believers and they will be rough and tough against the kuffaar, they will fight in the cause of allah. I encourage all of you to be from amongst them, to begin to cultivate ourselves for the time that is fast approaching where the tables are going to turn and the Muslims are going to be in the position of being uppermost in strength, and when that happens, people won’t get killed – unjustly';
- 'We ask allah to bring about the means and the ways in which the Muslims will get the power and the honour of repelling the oppression of the kuffaar, where we can go out and perform the jihad.'
De redactie van 'Undercover Mosque' merkt verder op:
- 'Abu Usamah condemns the Western interpretation of free speech, which means the Prophet can be insulted, but he can be censored.'
[5] Bron: Global Salafism: Islam's new religious movement (Roel Meijer, Colombia University Press, 2009):
'The Ahl-e Hadith suffer from significant fragmentation and there is intense internal strife over differences in ritual and strategy [...]. Some reject the political system as batil (false) [...] while others participate in elections. There are also differences over jihad, some advocating jihad bi-l-nafs (effort to better oneself) and others jihad bi-l-sayf (violent jihad) [...]. The Markazi Jamiat Ahl-e Hadith (MJAH) is the main Salafi organisation in Pakistan. The MJAH has several subsidiary organisations, one of which is the Ahl-e Hadith Youth Fource, a group with a great ability to mobilise the youth, they take part in sectarian disputes against Shi'is and Barelwis and take over Barelwi mosques. The other important subsidiary is Tehrik-e Mujahidin, a jihadi outfit that emerged in 1989 in Indian-held Kashmir and sent its recruits to Afghanistan for training. Linked to MJAH since 2000 (the MJAH absorbed Tehrik-e Mujahidin in response to objections that it was not militant and was only interested in politics), it has a training camp near Muzaraffarabad (Azad Kashmir). Apart from fighting the kuffar, Tehrik-e Mujahidin [...] strives to defend the pure 'aqida (faith) in Indian-held Kashmir where it has converted many Barelwi mosques into Ahl-e Hadith mosques.
The contact with Saudi Arabia was established when the Ahl-e Hadith started the Tahaffuz-e Haramain-e Sharifain Movement in 1985 after Irananian pilgrims demonstrated in Mecca during the Hajj.
[...] According to the Ministry of Interior, there were some 20,000 madrasas in Pakistan in 2000. In 1947 there were only 245 madrasas in West Pakistan. [...] The largest number of madrasas are Deobandi (65 per cent) with only 6 per cent Ahl-e Hadith, but the increase in the number of Ahl-e Hadith seminaries has been phenomenal, going up from 134 in 1988 to 310 in 2000 [...]. According to some sources, they now number 500 of whom about 300 are affiliated to the Wifaq ul Madaris Salafiya and the Islamic University of Medina.
[...] The Markaz Jamiat Ahl-e Hadith UK, whose headquarters is at the Green Lane mosque in Birmingham, had been a registered charity since 1976. It controls 41 mosques and madrasas in the UK.'
Dat dit voor Westerse moslims geen verweggistan-affaire is, blijkt bijvoorbeeld uit het beruchte gebed van Tariq Ramadan voor een zaal studenten, waarbij hij allah's zegen afsmeekt voor de 'broeders en zusters' in onder meer Kashmir, Afghanistan, Soedan en Algerije.[6]
De laastst genoemde inspiratiebron van Dar-al-'Ilm op die lijst van 2010, Farrid Essack (meestal geschreven als Farid Esack), komt overigens behoorlijk redelijk en gematigd op mij over, bij oppervlakkige beschouwing. 'Professor Esack explored two dominant paradigms of political power that exist in Muslim thinking: the Meccan paradigm and the Medinan paradigm. He described the Meccan paradigm as one where Muslims were the persecuted victims with others exercising power over them. In comparison, in the Medinan paradigm, Muslims were the dominant and dominating group, exercising power over others. While these two paradigms certainly exist in the Muslim context, he proposed the exploration of the Abyssinian paradigm. It was here where Prophet Muhammad sent an early group of Muslims to live as exiles and in harmony in a society where a Christian King respected their basic human rights. Furthermore, he critiqued notions which suggest that Islam was about taking control of state power and introduced the notion of social justice and the need for each individual to make an impact on the world based on the way they lead their lives.'
Esack lijkt zich vooral op sociale projecten in (Zuid-)Afrika te richten en minder op het prediken van de islam onder niet-moslims (da'wa).
[7] Een sprekend detail is dat de Islamic Sharia Council onder het kopje 'Declaration of Human Rights' niets van dien aard vermeld. We herinneren ons daarbij de 'Cairo Declaration on Human Rights in Islam', waarin wordt gesteld dat de mensenrechten worden overvleugeld door de regels van de sharia. Later toegevoegd: de eerste link is gebroken, nog beschikbaar in Wayback machine, evenals de ledenlijst van de Sharia Council.
[8] Toevoeging 28 januari 2012: Een voorbeeld is het verzoek om een islamitische gebedsruimte in de Hogeschool van Amsterdam. Helaas gesteund door PvdA-Kamerlid Ahmed Marcouch, van wie ik juist was gaan denken dat hij wat van zijn geloof begon los te komen. Zie deze rake column van Theodor Holman in het Parool van eergister.
Gelukkig heeft de HvA uitstekend en helder gereageerd:
'Voor alle overtuigingen is gelijkelijk respect en voor geen enkele overtuiging worden speciale voorzieningen getroffen. [...] In de omgeving van de hogeschool zijn diverse plekken, die daar specifiek voor bedoeld en ingericht zijn, waar gebeden kan worden. In de hogeschoolgebouwen zelf zijn meerdere plaatsen waar het rustig is, waar mensen zich even kunnen terugtrekken zonder dat het speciale gebedsruimtes zijn.
Naast studenten die pleiten voor een stilteruimte ten behoeve van gebed zijn er op de Hogeschool van Amsterdam ook studenten, met name meisjes, die er bij het CvB op aandringen deze faciliteiten niet in te richten omdat zij dan door geloofsgenoten onder druk worden gezet om te bidden op een moment dat zij dat niet willen. Dit sterkt ons in de opvatting dat de Hogeschool van Amsterdam zich dient te richten op het aanbieden van uitstekend hoger onderwijs. Het faciliteren van geloofsuitingen maakt daarvan geen onderdeel uit.'
Update: helaas begint de Haagse Hoge School (HHS) wel te schuiven, onder druk van de honderden dwangbidders. Update 2: voor 90 procent zinnige en verontwaardigde reacties onder een opiniestuk in Trouw van een moslim vóór gebedsruimten op openbare scholen; de man presteert het niet eens het thema van een algemene stilteruimte aan te roeren die voor eenieder gelijkelijk toegankelijk is (mét schoenen aan); dan zou hij namelijk nog duidelijker hebben moeten maken dat hij een zo goed als exclusieve minimoskee voor moslims bepleit.
Zie ook m'n blognotities:
Veel jonge moslims blijven extremisten adoreren
Fanatieke antisemiet Salah Soltan sprak op congres Nederlandse Moslimbroeders (FION)
Amsterdams islamcongres: de stem van het fascisme
Haatprediker opnieuw in 'poldermoskee'
Ramadan en al-Qaradawi's fatwa's
Umar Mirza en de context van de koran
Meerderheid Egyptenaren voor politieke islam
Geen opmerkingen:
Een reactie posten