Publicist Seumas Milne legt uit waarom de Hollywood-film The Iron Lady en de schimmige voorbereidingen[*] voor een staatsbegrafenis onterecht eer bewijzen aan de oorlogszuchtige vriendin van de fascist annex massamoordenaar Augusto Pinochet, de vijand van Nelson Mandela en de meest a-sociale naoorlogse premier van Engeland. De vrouw die met keihard afbraakbeleid (hand in hand met Ronald Reagan) ruim baan gaf aan het neoliberale graaikapitalisme, dat de wereld na een aantal bubbles - die nog niet allemaal zijn leeggelopen - in de diepste economische crisis heeft gestort sinds de Grote Depressie van de jaren dertig van de vorige eeuw.
De film en een staatsbegrafenis - waarvan men natuurlijk à la de rouwplechtigheden voor prinses Diana een mondiale tv-hype wil proberen te maken-, passen in het beeld van de geleidelijk toenemende, zeer verontrustende invloed van extreemrechts in de politiek en de media van de Westerse wereld. Het nu nog marginale en ludieke protest tegen een staatsbegrafenis voor Thatcher zal ongetwijfeld toenemen, maar de dominante televisiezenders, nieuws-sites en kranten zullen er vermoedelijk weinig aandacht aan besteden (wat het massaal worden van de tegenstand uiteraard belemmert).
Waar zijn de maatschappijkritische geluiden zoals die klonken in Elvis Costello's lied Tramp The Dirt Down over Thatcher (tekst hier en video hier) en in Morrissey's sarcastische Margaret On The Guillotine (tekst hier en video hier). Om maar te zwijgen van deze indringende aanklacht door Christy Moore en diens (tekst hier en mp3 hier).
A Thatcher state funeral would be bound to lead to protests
Door Seumas Milne, The Guardian, 4 januari 2012
En zo'n extreemrechtse politica meent Femke Halsema aan het slot van haar opiniestuk over Thatcher in de Volkskrant als uitsmijter nog lof te moeten toezwaaien voor - Halsema presteert het beide in één adem te noemen - haar zogenaamd belangrijke rol bij de beëindiging van de Koude Oorlog en, godbeterut, het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek.
Mevrouw Halsema: 1. de eer van het stoppen met de Koude Oorlog komt vrijwel geheel toe aan Michail Gorbatsjov en het burgerverzet binnen de Sovjet-Unie; zoals Seumas Milne (zie hierboven) opmerkt, schroefden Thatcher en Reagan de oorlogsretoriek en (kern)bewapening juist enorm op; het is een troebel neocon-verzinsel dat juist dat uiteindelijk tot 'de val van de Sovjet-Unie' heeft geleid[**]; en 2. het woningmarktbeleid van Thatcher heeft tot een nog grotere segregatie[***] van arm en rijk, achterbuurten en villawijken geleid dan al het geval was. Bent u nog goed bij uw hoofd?
Halsema heeft door het slot van haar artikel de eindredactie van de Volkskrant een kans voor open doel geboden om er een kop boven te zetten die de lading van de feitelijke kritiek die zij in het stuk voornamelijk geeft, totaal verdoezelt en zelfs verdraait: "Femke Halsema: Tijd verzacht ook mijn kijk op 'verwerpelijke' Thatcher". Zo'n kop had Halsema bovendien de pas kunnen afsnijden door te vermelden dat Thatcher warme banden onderhield met Pinochet en zijn regime bleef verdedigen, tot diens laatste snik. Maar daarover zegt Halsema geen woord.
Ziedaar hoe een gewezen 'linkse' fractieleider en een voormalige kwaliteitskrant - die door toedoen van hoofdredacteur Philippe Remarque en politiek redacteur annex PVV-assistent Martin Sommer tegen populistisch ultrarechts aan schurkt - eendrachtig aan valse beeldvorming doen.
Enfin, dat er een steekje los zit aan Femke Halsema, wisten we al sinds haar plan voor een startsubsidie voor beginnende prostituees.
Pijnlijk dat een prominente linkse politica zich heeft ontpopt als begripsvolle neuzelaar ten aanzien van hoerenlopers, dieven en een machtige fascistenvriend.
Toevoeging 17 januari 2012: dat uiterst rechtse denkbeelden kunnen samengaan met een lidmaatschap van GroenLinks, wordt wel heel brutaal gedemonstreerd door Jan Willem Jurg in de Volkskrant van vandaag. Met een vlotte pen kopieert hij de karikatuur die de Thatcherianen destijds maakten van de Engelse economie, zonder één woord over de sociale ellende ten gevolge van de hardvochtige liberaliseringen (zie verder de column van Seumas Milne hierboven: de gemiddelde economische groei onder Thatcher was net zo laag als in de 'vermaledijde' jaren '70, haar politiek verwoestte een flink deel van de Britse industrie, ze restaureerde de klassenmaatschappij, bevoordeelde de kapitaalbezitters en vergrootte de kloof tussen rijk en arm). Deze pseudo-linkse, neoliberale aal, Jurg dus, 'coacht politici', aldus de krant - die trouwens de eigen verrechtsing maar eens dubbel onderstreept door de plaatsing van dit belabberde opstel van rechtenstudent Fop Schipper (nee Fop, de pers is niet links, maar hartstikke rechts, hoor je: journalisten zijn vooral rechtse mannen - zoals Twan Huys onlangs nog maar eens schaamteloos accentueerde door in zijn Nieuwsuur-special over de eurocrisis geen enkele linkse commentator op te voeren, maar wel de neocon Niall Ferguson (zie ook hier) en Elseviers Syp Wynia - beoogklept ontkenner van de klimaatwetenschap en nijvere producent van ultrarechtse gebakken lucht). [einde toevoeging]
Zie ook mijn blognotities:
Coolpolitics en Volksempfinden
Martin Sommer kukelt over het extreemrechtse randje
Piraat Femke Halsema verklaart auteursrechten vogelvrij (inmiddels steunt de PVV haar daarbij fanatiek)
Noten
[*] Het echec van de Engelse sociaaldemocratie wordt nog eens - de figuur Tony Blair heeft natuurlijk al boekdelen gesproken - pijnlijk geïllustreerd door de rol die Gordon Brown speelde (of zich tenminste door de rechtse pers liet aanmeten) bij het grondwerk voor een staatsbegrafenis van Thatcher.
[**] '[...] The early 1980 saw a reversion to Cold War rhetoric, with the elections of Margaret Thatcher - the Iron Lady - in Britain in 1979, and Ronald Reagan in the United States in 1980. [...] In a personal letter, Reagan assured her of US attachment to the maintenance of a British nuclear capability [...] Critics in both countries denounced the two leaders as war-mongers and aging Cold Warriers, but of course their calculated toughness against communism, "the Evil Empire", attracted many votes.
As is now known, it was Soviet president Mikhail Gorbachev's vision that finally put an end to the Cold War [...].' Bron: Cold War, door Antoine Capet, in Britain and the Americas: culture, politics, and history (2005); zie verder bijvoorbeeld het artikel: Don't Credit Reagan for Ending the Cold War (2004), door Stephen Zunes.
[***] Zie bijvoorbeeld hier: 'Thatcher’s right-to-buy policy for council homes was a subtly perverse privatisation. Council homes were not replaced, and tenants became poorer when the housing safety net was made perpetually more ghettoised.'
Thatcher met Pinochet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten