Door Leo Vroman (Fort Worth, 9 maart 2011), gepubliceerd in de Volkskrant, 19 maart 2011
Ik kan mij in ons noodlot schikken
als ik mij concentreer
op de liefde tussen de ogenblikken.
Neem die van het weer:
hoe zeg maar diep in de nacht
ieder ogenblik van de wind
getrouw het volgende verwacht,
en het baart haar volwassen kind,
ook al zwanger maar hoe zacht
en zoet is dat saamhorige,
die onverwoestbare samenhang
van het volgende met het vorige,
zo innig, en zo lang.
Ik zie ons heerlijk wijde
uitzicht, doorsneden
met wegen waar auto's reden
rijden en zullen rijden,
als het eten op reis in mijn darm
waarvan de cellen arm in arm
mijn momenten langs laten glijden.
Van alle dingen ben ik een deel,
want met alles en alle tijden
een ondeelbaar geheel
in deze stamboom van picoseconden,
eeuwig vertakkend en eeuwig verbonden,
uit pure leegte ontstaan.
Ik was van tevoren---
in haar liefde geboren
en zal in haar liefde vergaan.
Geachte heer Vroman,
Uw in de Volkskrant van afgelopen weekend gepubliceerde gedicht Verliefde momenten heeft me zeer ontroerd.
Uw woorden raken mijns inziens dezelfde begin- en eindeloze snaren - en met eenzelfde trefzeker meesterschap - als de verhandeling The Heart of Understanding: Commentaries on the Prajnaparamita Heart Sutra van de zenboeddhist Thich Nhat Hanh (1926).
De zanger en dichter Leonard Cohen (1934) zingt in een van zijn laatste liedjes, Boogie Street:
'So come, my friends, be not afraid.
We are so lightly here.
It is in love that we are made;
In love we disappear.
Tho’ all the maps of blood and flesh
Are posted on the door,
There’s no one who has told us yet
What Boogie Street is for.'
Maar u zult wel (te) veel worden benaderd door [...] [onbekenden]; laat u een reactie op deze mail dan ook gerust achterwege, mocht u om wille van tijd - uw mogelijk allengs nóg kostbaarder wordende ogenblikken - of om een andere reden mijn bericht liever laten voor wat het is.
Met een hartelijke groet,
K[...]
Amsterdam
---
Waarop ik een heel vriendelijke, zij het korte reactie van Leo Vroman heb mogen ontvangen - die ik ook vanaf deze plaats graag een fijne verjaardag toewens komende 15 april.
Zie in verband met Vromans 'van alle dingen ben ik een deel' ook m'n blognotities:
Leegte, 'er zijn', speelruimte en (on)vergankelijkheid
Fernando Pessoa à la Boeddha
---
Wilde associatie in verband met mijn blognotitie over Dali's Metamorfose van Narcissus:
Vroman schrijft in de novelle Tineke hoe het vijftienjarige meisje Tineke zich graag terugtrekt in de wei en later van de tuinman Begje Varkensblom hoort hoe de planten zijn geschapen. Begje vertelt hoe de schepper, die evenals hijzelf nooit iets vernietigt maar altijd iets toevoegt, om de onbelemmerde woekering van planten te bestrijden de dieren schiep. Op het laatst creëerde hij ‘de mens om alle dieren te verslinden’. De oude tuinman hoopt op het komende Koninkrijk, waarin de paradijselijke staat van een louter plantaardige wereld weer is hersteld. Als model van dit paradijs toont hij Tineke een Chinese bol waarin zich slechts bloemen bevinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten