Zoals bekend zijn Peyman Jafari van de Internationale Socialisten (IS) en Behnam Taebi van de SP vorige week een hetze begonnen tegen Ehsan Jami. Geheel in lijn met de eerdere IS-hetze - in IS-newspeak 'Stop de hetze' geheten, het affiche lijkt een parodie op de Iraanse revolutie, moslima's die 'Het paternalisme ontsluierd!' roepen, veel gekker kan je het niet verzinnen - tegen Ayaan Hirsi Ali en haar medestanders. Vergelijk de geluiden toen van schrijver Mohammed Benzakour en moslimtheoloog Farid Esack en natuurlijk de vrome verontwaardiging van de onverschrokken Anja Meulenbelt. Uiteraard vonden Jafari en Taebi aan hun zijde het boegbeeld van tolerantie Mohammed Rabbae (rechts op de foto gemaakt door Goos van der Veen / Hollandse Hoogte), de ooit duo-lijsttrekker van GroenLinks, die destijds begrip toonde voor moslims die het boek de Duivelsverzen van Salman Rushdie wilden laten verbieden.
De heren hebben een punt wat betreft de onnodig polariserende ramkoers van Jami. Maar dat is niet de kern van de zaak. Kern van de zaak is dat - ook in Nederland - moslims (of het er véél zijn is niet eens wezenlijk) gevaar lopen als ze publiekelijk kenbaar maken dat ze hun geloof verlaten, zeker als ze daarbij op dat geloof fundamentele kritiek uitoefenen. Zoals Jami terecht zei op zijn persconferentie van gister: die diep in de islamitische traditie verankerde werkelijkheid ontkennen is een leugen.
Volgens een recente peiling van Foquz Etnomarketing in opdracht van NOVA, is 6 procent van de moslims het eens met de stelling "Ik vind dat ik geweld tegen een afvallige mag gebruiken", staat 24 procent neutraal tegenover deze stelling en is 70 procent het er niet mee eens. Verder zal 24 procent alle banden met ex-moslims verbreken. En beschouwt 75 procent geloofsafval als een privékwestie. Dat laatste percentage geeft hoop. Maar gezien de sociale onwenselijkheid, tenminste wat de meerderheid van Nederlanders betreft, van de optie 'ik mag erop slaan', is die verontrustende 6 procent - ruim 50.000 moslims - wellicht nog aan de lage kant. Bijna een op de drie moslims - een groep van ruim 300.000 mensen in Nederland - is het dus niet uitgesproken oneens met de stelling "Ik vind dat ik geweld tegen een afvallige mag gebruiken". Behoorlijk schokkend [noot 1].
In de uitzending van Netwerk van gisteravond wordt een en ander treffend geïllustreerd. De verhalen van de twee ex-moslims in de uitzending spreken voor zich; de toelichting van arabist Leo Kwarten is helder. Je ziet imam Fawaz zijn doodswens aan Jami's adres inslikken, want wat moet je ook als je vindt dat in een islamitische staat een afvallige terecht de strop krijgt, maar je je volgens je leer moet houden aan de wetten van het land waar je verblijft. Ja, dan zeg je het maar zo: "die mensen zijn parasieten of zeg maar microben". Lagere organismen die iedereen het liefst verdelgt, nietwaar. Bij de taal van Fawaz steken de 'beledigingen' van Jami opeens wat bleekjes af.
Toevoeging 26 september: weer een goed item van Netwerk, met Loubna Berrada. Zij was nummer twee van het comité van ex-moslims, maar stapte eruit omdat ze het niet eens is met het optreden van voorman Ehsan Jami. Desondanks geeft Berrada, zonder enige poeha, in de uitzending te kennen dat het je afkeren van de islam door veel moslims als verraad wordt beschouwd en dat ze er rekening mee houdt te zullen worden vermoord.
Jafari en Taebi geven dus een leugenachtig-flemende voorstelling van zaken vanuit een moskee, in de hoop de nodige moslims voor hun politieke karretje te spannen, maar vooral om de weerzin tegen Ehsan Jami flink te voeden. De strijd van de ex-moslims interesseert ze geen zier. Gelukkig dat hun op zich knap uitgevoerde tactische zet niet minder slim door Jami en consorten werd opgevangen: door niet te kiezen voor het aanvallen van Jafari en Taebi, maar hen als bondgenoten te bestempelen, zij het van de niet al te moedige soort, namelijk hun coming out slechts durvende belijden achter de sterke rug van Ehsan Jami :-)
Dat betekent niet dat de double speak van Jafari en Taebi verder onweersproken moet blijven. Naast het bovenstaande zijn daar overigens niet veel woorden meer voor nodig. De Internationale Socialisten steunen de Moslim Broederschap in Egypte en Hezbollah en Hamas. Ze werken dus samen met islamisten, van wie de ideologie het recht op geloofsafval de nek omdraait.
Zie ook deze artikelen van kort na de moord op Theo van Gogh:
Beschouwing van Alex van Veen in Ravage (november 2004)
Visie van een kritisch PvdA-lid (januari 2005).
(*) Opmerkelijk in dit onderzoek is ook:
- vrouwen zijn het net zo vaak als mannen eens met de stelling "Ik vind dat ik geweld tegen een afvallige mag gebruiken";
- van werkende moslims is 7 procent, van de groep niet werkende moslims 5 procent het eens met de stelling "Ik vind dat ik geweld tegen een afvallige mag gebruiken". Dit wijst er weer eens op, dat moslims die het maatschappelijk gezien relatief goed doen, beslist niet minder radicaal hoeven te zijn dan moslims die buiten de boot vallen, integendeel: zie het volgende punt;
- de schok wordt nog groter door het volgende: van de hoger opgeleide moslims is 13 procent het eens met de stelling "Ik vind dat ik geweld tegen een afvallige mag gebruiken"! Slechts 58 procent is het met deze stelling oneens.
Terug
Geen opmerkingen:
Een reactie posten