In 1986 ontdekte ik dat ik in de ruis van een op 'sneeuwen' staand tv-scherm door een bewuste wilsinspanning circels en horizontale, verticale of diagonale lijnen kon zien. Een aldus waargenomen maar de facto niet bestaande cirkel kon ik bovendien naar believen linksom of rechtsom laten draaien. Destijds leidde dit tot - weinig vruchtbare - speculaties over de wereld als illusie van vormen, opgeroepen uit een 'niets', of 'vacuüm'.
Ik herinner me dat het me niet lukte uit de ruis bijvoorbeeld de gelaatstrekken van een bekende te 'lichten'.
Ach, ik moet maar weer eens ophouden met 'art-brutassociaties' omtrent het mysterie van (mens)zijn, leven, evolutie, heelal. Het is allemaal te groot en verre boven mijn intellectuele macht. Verspilling van energie om een (zoveelste) waansysteem te fabriceren uit toevallige overeenkomsten.
Maar ik heb geen zin deze blog dan maar weer vol te plakken met van andere sites geknipte berichten.
Enfin, misschien houdt het hierbij gewoon op; terug naar het lichaam en de natuur, bewegen, genieten van de werkelijkheid, schoonheid en glimpen van liefde zoals je die 'gewoon' op je weg vindt.
De internetverwardheid laten voor wat zij is.
Misschien nu en dan een foto, losse ingeving, belevenis posten.
Zie ook m'n blognotitie:
Het zijn en het niets, vorm en leegte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten