blogspot visitor

20 december 2012

Tariq Ramadan & Amir De Martino: Iran is democratie

De populaire islamitische publicist en prediker, en een bekeerde Italiaanse neofascist annex propagandist van Iran, zijn het roerend eens over het Iraanse systeem.

Vooraf: ik had me voorgenomen niet meer te bloggen over 'ontaarde godsdienst'. Het onderstaande vond ik echter te belangrijk om te laten liggen. Tariq Ramadan is immers een gevierde en invloedrijke figuur in brede kringen van moslims[*] en onder een flink aantal Westerse academici (zie ook hier) en politici, zoals in Duitsland.

Tariq Ramadan in gesprek met Amir De Martino in de aflevering 'Can Islam and democracy coexist?' van Ramadans praatprogramma op de Iraanse tv-zender PressTV (vorige week 14 december).

Afgelopen maand werd bekend dat Tariq Ramadan zijn rechtszaak tegen de Erasmus Universiteit in Rotterdam (EUR) heeft gewonnen. De rechter besliste dat de universiteit weliswaar in principe het recht had gehad om Ramadan te ontslaan wegens zijn tv-show op de Iraanse zender PressTV, maar dat men Ramadan onvoldoende duidelijk had gemaakt dat zijn betrekking op het spel stond en hem te weinig tijd had gegeven om te reageren. Wegens ten onrechte opgelopen reputatieschade krijgt Ramadan nu 20.000 euro van de EUR, tenzij die in beroep gaat.

Ramadan heeft dus het 'eerherstel' gekregen waarom het hem te doen was. Terecht?

Nee. Integendeel.

Ter herinnering: Ramadan zei destijds (augustus 2009) tegen Janny Groen van de Volkskrant dat hij het regime niet steunde, de fatwa tegen Rushdie heeft veroordeeld en kritiek had op de holocaust-conferentie die volgens hem 'tegen het antisemitisme aan zat' (het ging om evidente Jodenhaat).[1]

De kritische, het Iraanse regiem niet steunende, de fatwa tegen Rushdie veroordelende en holocaust-ontkenning bestrijdende Tariq Ramadan presenteert nog steeds zijn show 'Islam and Life' op PressTV. Dat de Iraanse ayatollah Hassan Saneii onlangs de fatwa van Khomeini tegen Salman Rushdie nieuw leven - of beter: verse bloeddorst - inblies door de prijs op het hoofd van de schrijver te verhogen, heeft hem kennelijk niet op andere gedachten gebracht. Evenmin dat het land zijn medewerking blijft ontzeggen aan het Atoomagentschap IAEA, waardoor we alsmaar in het duister blijven tasten over de mogelijke bouw van een atoomboom. Of dat deze islamitische theocratie onverdroten doorgaat met het executeren van homoseksuelen. Dat afvalligen, zoals Youssef Nadarkhani, in het land voor hun leven moeten vrezen. Dat 'overspelige' vrouwen, zoals Sakineh Mohammadi Ashtiani, steniging boven het hoofd hangt. Dat mensen die opkomen voor vrijheid de cel in gaan. Of dat PressTV de schuld van de recente massamoord in Sandy Hook in de VS op een klas jonge kinderen in de schoenen schuift van de 'zionisten'.

Sinds een week is er geen kruimeltje misverstand meer mogelijk.

In 'Islam and Life' van 14 december j.l. praatte Ramadan met zijn studiogast Amir De Martino over de vraag of islam en democratie samen gaan. Vanaf circa 1:13 van de intro van de show zegt een vrouwelijke spreekstem: '[...] the world [...] continues to ignore the democratically elected governments of Iran and Hamas in Palestine'; daarbij wordt nadrukkelijk ingezoomd op een kitscherig symbool (zie rechtsboven) van de natie Iran, aan de wand van het Iraanse parlement, dat staat voor Allah als enige god; en verschijnt de titel van het programma, 'Can islam and democracy coexist', tegen de achtergrond van dat parlement. De boodschap van deze montage is evident.
Een dictaat van de Iraanse hoofdredactie? Geenszins.
Vanaf circa 9:27 zegt Ramadan in verband met de Arabische opstanden: 'there are [...] democratic processes. If we come to what has happened recently in the Middle East with, you know, this awakening, with people in Tunesia, in Egypt, in Yemen, now in Syria... something is happening. At the same time it happened in Palestine with Hamas, it happened in Iran - as it was said[2]  - that we have a democratic process.'

De gast, Amir De Martino, lijkt redelijk, maar als je goed luistert:
- hij spreekt niet tegen dat Iran een democratisch systeem heeft, integendeel, hij oppert dat dit kan worden 'gekopieerd'[3a] naar andere islamitische landen; hetgeen Ramadan op zijn beurt niet tegenspreekt of nuanceert[3b];
- hij spreekt wollige taal over verschillende modellen of soorten van democratie; waarbij hij al bij al, mede op aangeven (vanaf 14:42[3c]) van Ramadan, een 'islamitische democratie' verdedigt met een 'religieuze dimensie'.
Lees: politieke islam, islamisme. Uiteindelijk bepaald door 'veel discussie' onder... islamitische geleerden! - dat zegt de gast letterlijk, alsof zulks een democratisch debat zou zijn.

Tariq vat samen: 'not only we have to nurture democracy, but we should think about promoting and shaping a new model of democracy based upon the principles and the ethical grounds that we have as muslims'.

Dat is dus Ramadaniaans voor: de grondwet[3a] en alle besluiten van het parlement moeten in overeenstemming zijn met de sharia.

Weliswaar zegt De Martino vervolgens dat 'niet alle' ethische uitgangspunten van moslims teruggaan op de sharia, namelijk dat 'vele' ervan gebaseerd zijn op universele principes - maar zoals bekend zit de pijn nu juist in een aantal pregnante sharia-regels, betreffende met name afvalligen, homoseksuelen en vrouwen, die in strijd zijn met de Universele Rechten van de Mens. Niet voor niets is er de beruchte bepaling van bijna alle islamitische landen, verenigd in de Organisation of the Islamic Conference, dat de Universele Rechten van de Mens ongeldig zijn waar ze botsen met de sharia: de zogenaamde Cairo Declaration on Human Rights in Islam (CDHRI, 1990).

Niemand kan nu nog terecht betwijfelen dat Tariq Ramadan een propagandist[3c] is van het Iraanse regiem. Hij zegt in wezen hetzelfde als Mahmoud Ahmadinejad en als president Mohammed Morsi van Egypte, zo blijkt in deze tv-uitzending. Vandaar dat deze populaire en invloedrijke moslim Iran aan de woelige Arabische landen ten voorbeeld stelt als een islamitische democratie. Hetgeen zonder meer schandalig is, gezien alleen al de hierboven aangestipte mensenrechtenschendingen door dit land.

Er is meer.

Amir De Martino is een regelrechte heraut van de Iraanse theocraten. In een demagogisch verhaal onder de titel 'On the 33rd Anniversary of the Victory of the Islamic Revolution in Iran', prijst hij Ruhollah Khomeini als 'great Islamic scholar and visionary'. Die visionaire geleerde achtte het zoals bekend onder meer hoogst islamitisch om vele honderden kinderen als levende mijnenvegers de killing fields van Irak in te sturen en door explosies uiteen te laten rijten. Khomeini is een van de aartsvaders[4] van de hysterische cultus van zelfmoordaanslagen en martelaarschap in delen van de islamitische media.

De in 1987 tot de islam bekeerde Italiaan Marco De Martino, die zich sindsdien Amir noemt, maakte deel uit (zie ook hier in combinatie met hier[5]) van een van de varianten van het (neo)fascisme, de zogenaamde 'Derde Positie' - in 1940 expliciet verkondigd door Benito Mussolini. Als pedagoog ('educational officer'[6]) aan het Islamic Centre of England opereert hij als handlanger van het Iraanse regiem; Engelse schoolklassen komen bij dit instituut langs om te leren over de islam. De Martino organiseert volgens een artikel in La Stampa (2007) de warme banden tussen de club Neturei Karta van verknipte antizionistische charedische Joden[7] en president Mahmoud Ahmadinejad; hij zegt 'sceptisch' te zijn over de holocaust. Natuurlijk, wat de extremisten van de 'derde weg' verbindt met islamisten, is hun gemeenschappelijke Jodenhaat onder het mom van antizionisme en afkeer van Amerika.

Als klap op de vuurpijl heeft Amir De Martino gesuggereerd dat de massamoord van Anders Breivik op de sociaaldemocratische jongeren tijdens hun zomerkamp op Utoya, het werk is geweest van de 'zionisten'.

Ramadans zogenaamde bestrijding van antisemitisme en holocaust-ontkenning komen zo in een sinister licht te staan.

Onlangs betoogde Joschka Fischer, de Duitse ex-minister van Buitenlandse Zaken, dat het in het Midden-Oosten na de Arabische 'lente' vooral zal gaan om het conflict tussen soennieten en sjiieten, dat wil zeggen (als het pro-sjiitische bewind van Assad in Syrië is gevallen) tussen Iran plus mogelijk een deel van Irak en de Arabische islamitische landen. De nauwe samenwerking van Tariq Ramadan, zoon van de voor de Moslimbroederschap in Europa (Genève) cruciale figuur Saïd Ramadan, met de Iraanse ayatollahs zou echter wel eens in een heel andere richting kunnen wijzen[8].

Mogelijk saillant: een van de Europeanen die zich in het Zwitserse - nog steeds bestaande en heden door Tariqs broer Hani Ramadan gedreven - Centre Islamique de Genève[9] van Saïd Ramadan bekeerde tot de islam, was Albert Huber, sindsdien Ahmed Huber (gestorven in 2008). Huber had contact met de prominente nazi's Johann von Leers, die zich eveneens tot de islam had bekeerd, en François Genoud. Hij verdedigde Khomeini's fatwa tegen Salman Rushdie. Huber, verdacht van betrokkenheid bij financiering van Al Qaida via de Al Taqwa Bank van Youssef Nada, probeerde bondjes te smeden tussen Europese fascisten en islamisten. Heeft Amir De Martino of zijn vader Luigi Ammar De Martino contact gehad met Ahmed Huber? Of kende vader of zoon De Martino (het gezin van) Saïd Ramadan beter dan vanuit de verte? Aanwijzingen hiervoor liggen in elk geval niet voor het oprapen op internet, deze eventuele contacten zijn speculatief[10].

Later toegevoegd: ook na intensief zoeken vind ik geen indicaties voor betrekkingen tussen de Ramadans en de De Martino's - afgezien van het tv-gesprek hierboven en het feit dat ShiaTV, dat mogelijk (zij het zo te zien niet formeel) nauw samenwerkt met het Islamic Centre of England, veel filmpjes van optredens van Tariq vertoont. Betreffende een indirecte connectie tussen Huber en de De Martino's is wel een en ander te vinden, al betreft dit hóóguit circumstantial evidence [zie bijlage na de noten hieronder].

Nog later toegevoegd - 5 januari 2012, laatste update:

Islamic Human Rights Commission & Al Quds Day: Tip of the UK’s Iranian support network iceberg
CiF Watch, 14 augustus 2012 [aanvulling hier en hier]

In 1979 the Iranian regime, newly under the control of Ayatollah Khomeini, initiated the annual marking of 'Al Quds (Jerusalem) Day' on the third Friday of the month of Ramadan as a means of expressing the support of Iran and the Arab-Muslim world for the Palestinian 'cause' and the 'liberation' of Jerusalem.
[...] Speakers at last year’s London rally (August 21st, 2011) included Lauren Booth and a representative of Hizb ut-Tahrir Britain, Abdul Wahid[11] both of whom called for surrounding countries to launch an all-out war on Israel. Participants carried signs advocating the destruction of the State of Israel and many expressed support for the proscribed Iranian-backed terror organisation Hizballah.
[...] IHRC founder [zie hier; K] Saied Reza Ameli is also a former director of the Institute of Islamic Studies and co-founder of the Islamic Centre of England (ICEL) which was established in 1996 by Ayatollah Mohsen Araki - Khamenei's representative in Britain at the time -  and acts as a 'support organisation' [zie oproep op de ICEL-site, screenshot hier; K] to the IHRC in the organization of the annual Al Quds Day events. The ICEL also organizes conferences and events promoting the Iranian regime and its ideology. [Een IHCR-lid nam deel aan een forumdiscussie in het ICEL; K]


Demonstranten op de Al-Quds Day in Londen op 21 augustus 2011. Op het gele hesje staat het embleem van de reli-fascistische Hezbollah ('Partij van Allah'), de door Iran gegrondveste militante beweging in Libanon, bekend van de eerste grote islamistische zelfmoordaanslag, waarbij 240 Amerikaanse soldaten sneuvelden.
[Bron foto's: Richard Millett]

Nota bene: Tariq Ramadan's tv-show Islam and Life van 10 augustus 2012 was getiteld 'Hoe belangrijk is de internationale Al-Quds Dag voor de eenheid van moslims?' (How important is the international Al-Quds day for Muslim unity?) Een spreekstem in de intro: 'The Palestinian cause is an indisputable aspiration, shared by almost every muslim in the world, regardless of their national, lingual and sectarian diversities. Their collective desire to liberate Al-Quds [c.q. Jeruzalem, letterlijk 'het heilige'; K] and Palestine [c.q. Israël] from the zionists supersedes any differences they have'. Kortom: Tariq verspreidt ijverig de Iraanse propaganda gericht op een wereldwijde vereniging en mobilisatie van moslims tegen het voortbestaan van Israël, met Jeruzalem als speerpunt[12], waarbij hij kan weten dat bijvoorbeeld op de Al-Quds Day in Engeland in 2011 een oorlogzuchtige extremist als de bovengenoemde Abdul Wahid een prominente spreker was.

Later toegevoegd:

Nazivlag boven Palestijns dorp
CIDI, 22 mei 2013

[...] Mein Kampf staat in de Westbank nog steeds nummer zes op de lijst van best verkopende boeken.

Zie ook m'n blognotities:
Iraanse atoombom, martelaarschap en Apocalyps
Tariq Ramadan en Al-Qaradawi's fatwa's
Briljante duiding van [Tariq Ramadans] subtiel islamisme
Maken moslimbroeders Egypte tot soennitisch Iran?
Tunesische islamisten 'saneren' de media
Voorman opstand Syrië: joden willen ons bloed voor matses
Arabische lente: meer sharia en jihad?
Jonge Gazanen haten - en vrezen - Hamas 

40 redenen waarom Tariq Ramadan een reactionair is
Yves Coleman, Worker's Liberty, 26 juli 2007 (eerst een inleiding)

Noten

[*] De vele artikelen waarin Tariq Ramadan figureert op Wijblijvenhier.nl zijn bijna alle van enkele jaren en langer geleden, ik kan niet beoordelen of zijn populariteit afneemt, een factor is ongetwijfeld dat hij sinds zijn afgang in Nederland (bij mijn weten) geen of nauwelijks nog optredens heeft gehad in ons land.
Op de site van de recentelijk opgerichte Moslim Associatie Nederland van de Moslimbroederschap staat een video[$] van een van een serie lessen - The Objectives of Shariah - door Ramadan. Vanaf circa 45:00 spreekt Ramadan zich uit tegen(!) een fatwa van Franse islamitische geestelijken, die een verbod inhield om mee te doen met de gewelddadige protesten die verschillende Franse steden teisterden in 2005. Hoewel deze fatwa zich duidelijk richtte op het gewelddadige aspect, houdt Ramadan zijn studenten misleidend voor dat de geestelijken zich ten onrechte bemoeiden met de vrijheid van de jeugd om op te komen voor hun rechten.
Hiermee staan Ramadans kritiekloze tv-shows op PressTV tijdens de bloederig neergeslagen studentenprotesten in Iran in een beschamend contrast.
[$] Latere noot: video is weggehaald. Staat nog hier: "The Objectives of Shariah". Ramadan stelt dat de jonge demonstrerende burgers vroegen om gelijk te worden behandeld en dat de geestelijken precies deden wat de staat verlangde en in de val liepen "door de rellen te islamiseren". Saillant: op dát punt stemt zijn afwijzing overeen met die van zijn heel linkse opponent Caroline Fourest!
[1] Verder beweerde Ramadan in het NRC onder de kop 'Ik heb het Iraanse bewind niet gesteund': 'Wie werkt voor een Iraanse tv-zender steunt daarmee niet het bewind van dat land. [...] In Iran is de verhouding tussen godsdienst en politiek uiterst complex. De simplistische opvatting van twee tegenover elkaar gestelde kampen – de fundamentalistische conservatieven tegenover de democratische hervormingsgezinden – geeft blijk van een verregaande onwetendheid wat betreft de Iraanse realiteit. Bovendien kan een ontwikkeling naar democratische transparantie niet plaatsvinden onder druk van het Westen: het proces zal in het land zelf moeten plaatsvinden en langdurig en pijnlijk zijn.'
Met die laatste opmerking lijkt Ramadan weliswaar aan te geven dat de Iraanse staatsvorm nog lang niet is wat het wezen moet, maar het punt is dat hij hier geen handen en voeten aan geeft, nergens, nooit. De reden wordt hierboven duidelijk: Ramadan heeft geen diepgaande kritiek op het Iraanse systeem, hij acht het democratisch.


[2] Ramadan refereert kennelijk aan de intro van zijn programma.

[3a] Vanaf circa 12:11 zegt De Martino: 'There are certainly good movements in the Middle-East. [...] The example of the constitutional movement in Iran is an indication that this can be replicated, copied elsewhere.' Daarbij benadrukt De Martino: 'Certainly the islamic scholars have a huge role to play [...] interpreting the law [hij kan hier niet anders dan doelen op koran en sharia; K] according to the time and place.'
Wat de 'constitutional movement' behelst die De Martino promoot - zondere enige kanttekening van Ramadan -, spreekt uit met name Artikel 2 en Artikel 4 van de Iraanse grondwet:

Article 2: The Islamic Republic is a system based on belief in:
1. the One God (as stated in the phrase "There is no god except Allah"), His exclusive sovereignty and the right to legislate, and the necessity of submission to His commands;
2. Divine revelation and its fundamental role in setting forth the laws;
3. the return to God in the Hereafter, and the constructive role of this belief in the course of man's ascent towards God;
4. the justice of God in creation and legislation;
5. continuous leadership (imamah) and perpetual guidance, and its fundamental role in ensuring the uninterrupted process of the revolution of Islam;
6. the exalted dignity and value of man, and his freedom coupled with responsibility before God.

Article 4: All civil, penal financial, economic, administrative, cultural, military, political, and other laws and regulations must be based on Islamic criteria. This principle applies absolutely and generally to all articles of the Constitution as well as to all other laws and regulations, and the fuqaha' of the Guardian Council are judges in this matter.
Een ondubbelzinniger raamwerk voor wat 'theocratie' is, laat zich moeilijk voorstellen!

[3b] Integendeel, eerder - vanaf circa 10:55 - vult Ramadan een opmerking aan van De Martino over 'institutions' in Iran, door er 'democratic institutions' van te maken.

[3c] Ramadan: 'I will come to a question. [...] Once I was in Japan where we had a discussion between an ayatollah coming from Iran and Fukuyama. And the ayatollah was saying: "We are for democracy, but we advocate islamic democracy"'.' Hier ontpopt Ramadan zich dus letterlijk als spreekbuis van de Iraanse theocratie! Het bezwaar van Fukayama, dat de ayatollah geen ware democratie wil, vegen De Martino en Ramadan vervolgens eendrachtig van tafel met een analyse die uitkomt op een pleidooi voor islamisme (politieke islam), al noemen zij het natuurlijk liever 'islamitische democratie'.

[4] Khomeini heeft bijvoorbeeld geroepen: 'De islam zegt: dood alle ongelovigen, anders zullen ze jou doden! [...] Dood ze, daag ze uit met het zwaard en sla [hun legers] uiteen! De islam zegt: al het goede wat er is, bestaat dankzij het zwaard en de schaduw van het zwaard! [...] Het zwaard is de sleutel tot het paradijs [...].' En: 'Onze natie blikt vooruit op zoek naar een gelegenheid tot zelfopoffering en martelaarschap [...] Ja, wij hebben een bevolking van 35 miljoen mensen, die allen smachten naar het martelaarschap'. En: 'Wie de jihad bestudeert, zal begrijpen, waarom de islam de hele wereld zal veroveren' - bron: Victor en Victoria Trimondi, Krieg der Religionen (2006), pagina 357-359. Over de cultus van het martelaarschap in Iran zie verder de wikipedia (ook hier) en een eerdere blognotitie.

[5] 'Eine unheilige Allianz; Internationale Verbindungen zwischen Rechtsextremismus und Islamismus', hier als Word-document, door Michael Whine (2006): 'Amir De Martino is the former Italian far right activist Luigi [hier vergist zich deze auteur waarschijnlijk, zoon Marco en vader Luigi verwisselend; K] Martino, a third positionist [Luigi noemde zichzelf traditionalist; K] who converted to Islam and who created bridges between Italian national revolutionaries and the Iranian authorities. In April 1994 he took a group of colleagues from the Orion group to Iran. He now lectures at the pro-Iranian Islamic Centre of England and edits the journal Il Puro Islam[#].  Both Il Puro Islam and Orion are listed as contacts by the Islamic Council for European Defence (Le Conseil Islamique de Défence Européenne), an umbrella body which brings together Islamists and third positionists. The ICDE is headquartered in Mannheim, Germany and its Iranian affiliate is the Islamic Thought Foundation based in Tehran.' Disclaimer: Whine haalt zonder kritiek de omstreden Bernard Lewis aan, dus zijn blik is waarschijnlijk gekleurd.
Zie ook de studie 'Globalisierter Rechtsextremismus? Die extremistische Rechte in der Ära der Globalisierung' (2006), door Thomas Greven et al., VS Verlag für Sozialwissenschaften, 227 pagina's.
En: 'Islamic radicalisation processes in Italy (2010), Door Michele Groppi, International Team for Counter Terrorism (ICT's Intern Team).

[#] a. The most noteworthy periodical of the Muslim community is Il Puro Islam, published by the Islamist Shi’ite association Ahl-al-Bait of Naples, led by Luigi Ammar De Martino, and made up of former militants of the extreme right, converts to Islam. Il Puro Islam demonstrates blatantly anti-Zionist and anti-western views, inter alia, by praising Islamist-inspired suicide bombers [bron];
b. The Pure Islam, a magazine founded in 1991, initially only two pages, published by Shiite Ahl al-Bait, now has a website and continues to publish six issues per year [bron (PDF); vertaald door Google].
Overigens is het waarschijnlijker - zie ook hier - dat Amir De Martino (eind)redacteur is van Living Islam, wellicht vervangen door Islam Today, het blad van de Islamic Centre of England; en dat zijn vader Il Puro Islam maakt (zie hier, waar wordt verwezen naar de vraag of Luigi, die tegen La Stampa zijn extreemrechtse sympathieën uitte, lid is geweest van de communistische club Lotta Continua - dit kan roddel van een tegenstander zijn, maar dat Amir wel eens op de communisten stemt, is dus misschien een aardje naar zijn vaardje).
[6] Tariq Ramadan kondigt Amir De Martino in zijn programma aan als 'lecturer in Islamic studies'.

[7] Neturei Karta ontkent overigens de holocaust juist niet, blijkens bijvoorbeeld een ontmoeting met Ahmadinejad in 2007. Hoe deze Joden zich kunnen verzoenen met een president die een tentoonstelling met spotprenten over de holocaust heeft laten opzetten en Hitlers genocide op hun volk niet erkent, is mij een raadsel.

[8] Bedenk verder dat Hamas een concrete 'overlap' vormt tussen het Iraanse bewind, dat het financiert en bewapent, en de Moslimbroederschap, waarvan het een gewapende tak is. Veelzeggend genoeg noemt Tariq Ramadan 'Hamas in Palestina' nog vóór Iran als democratische regering. Door 'Palestina' te zeggen in plaats van 'Gaza', zet hij impliciet maar ontegenzeggelijk Fatah van Abbas buiten spel. De wikipedia wijst erop dat prominente Iraanse bewonderaars van de Moslimbroederschap connecties hadden met Ruhollah Khomeini. En ik weet zeker dat ik ergens heb gelezen (dit probeer ik nog terug te vinden) dat Hassan al-Banna, de oprichter van de Moslimbroederschap en de schoonvader van Saïd Ramadan, in Iran een bijzonder hoge status geniet.
Informatief, hoewel niet up to date, is het artikel 'The Brotherhood and the Shiite Question', door Israel Elad Altman van het Hudson Institute (19 november 2009).

[9] Dat het Iraanse instituut waar Amir De Martino werkt, het Islamic Centre of England, een gelijkluidende naam heeft, kan vanwege het vaak gebruikte woord 'centrum' natuurlijk slechts toeval zijn.

[10] Maar vergezocht is het ook niet. Immers, goede betrekkingen tussen fascisten en islamisten in Europa speelden en spelen zich slechts af in een kleine subcultuur. Dat prominente figuren uit die hoek in het aan elkaar grenzende Duitsland, Zwitserland en Italië elkaar hebben ontmoet, is zeer wel mogelijk, zelfs waarschijnlijk. Verder had Ahmed Huber naast zijn nazi-sympathieën bepaalde linkse of extreemlinkse ideeën (zie ook hier), betreffende de VS (dus wellicht multinationals), die een raakvlak vormen met het gedachtegoed van de 'derde positie' van vader en zoon De Martino. Amir De Martino hekelt in bovengenoemd gesprek met Tariq Ramadan expliciet de 'multinationals' en oppert dat deze in een islamitisch model van democratie onder controle kunnen worden gehouden. Zie ook noot[4] hierboven over het ICDE als mogelijke schakel tussen Duitse en Italiaanse groepen.

Verder blijven verschillende onderzoekers - zie bijvoorbeeld hier en hier en hier (Paul Berman) - erop wijzen dat Hassan al-Banna, de oprichter van de Moslimbroederschap, bewondering had voor het bewind van Hitler. Vast staat dat hij de beruchte moefti Amin al-Hoesseini, die samenwerkte met de nazi's, aanstelde als baas van de Moslimbroederschap in Palestina; zie de documentaire Halbmond und Hakenkreuz van Heinrich Billstein (Arte, 2009), waarin overigens de onbewezen bewering wordt herhaald dat Al-Hoesseini door Adolf Eichmann al vroeg op de hoogte zou zijn gesteld van de Endlösung der Judenfrage; wel staat vast dat hij probeerde vele Joodse kinderen naar Polen te laten transporteren in plaats van naar de vrijheid. De maatschappijkritiek van Al-Banna vertoont onder meer qua anti-Amerikanisme en enkele sociale aspecten (zoals welzijnswerk) overeenkomsten met de 'derde positie' van Mussolini en daarna.
Ook gezien de vroege historie van de Moslimbroederschap zijn banden met nazi's dus geen vreemde dissonant. 

Later toegevoegd: via het internet vind ik tot dusver (22 december) na uitgebreid zoeken:
- Geen enkele aanwijzing voor contacten tussen Saïd Ramadan en Luigi De Martino; of tussen Tariq Ramadan en Marco De Martino - afgezien van het optreden van de laatste in Ramadans tv-show en het feit dat ShiaTV, dat mogelijk (zij het zo te zien niet formeel) nauw samenwerkt met het Islamic Centre of England, veel video's met optredens van Tariq Ramadan vertoont.
- Geen enkele aanwijzing voor contact tussen Albert Huber en Marco of Luigi De Martino.
- Een losse bewering dat er zeker een connectie is geweest tussen Albert Huber en Claudio Mutti.
- Vage aanwijzingen voor een connectie tussen Claudio Mutti en Luigi De Martino:
-- mogelijk via de Ordine Nuovo;
-- mogelijk via MSI (Movimento Sociale Italiano);
-- de groep 'Italian Honest Reporting' noemde in 2003 Luigi De Martino een 'volgeling' van Claudio Mutti.
Meer in de bijlage hieronder.

[11] Abdul Wahid in zijn toespraak op de Al-Quds Day in Londen in 2011 (zie video vanaf 4:38): '[...] as much as I truly respect those brothers, who are resistance fighters, making jihad, making life tough for the Israëli's and the zionists, they can never liberate that land. [...] It needs some of those states around to release their armies to liberate that land.' Hoezeer apocalyptische ideeën over het 'laatste uur' vele moslims in hun ban hebben, blijkt weer eens uit wat Wahid verder uitroept (vanaf 6:04): hij prijst de Palestijnse 'martelaren' (shahids) in Gaza en stelt aansluitend: 'on the day of judgement, your presence here today will count in your favour, and those who stayed at home, and who didn’t speak out, they will have to answer for that. And I pray you’ll come next year! And every year, until we see this blessed land [c.q. Israël; K] liberated. Tot de shahids in het algemeen rekent Wahid ongetwijfeld met stip de zelfmoordterroristen; vergelijk het boek The Shahids: Islam and Suicide Attacks (2004) door Shaul Shay. Eerder riep Wahid de moslims in Pakistan op tot een staatsgreep ter vestiging van een kalifaat.
Ook bij de fondsenwerving voor de strijd in Syrië speelt The Final Hour kennelijk een grote rol (poster hier en zie ook hier en let op de prominente rol van de islamist Haitham al-Haddad).
Veel informatie over het eindtijd-geloof van islamisten, fundamentalistische christenen en orthodoxe Joden is bijeengebracht door Victor en Victoria Trimondi in Krieg der Religionen (2006).


[12] Tariq Ramadan ontpopt zich als een van de monotheïstische extremisten die Jeruzalem tot kruitvat maken met hun - vaak apocalyptische[$] - propaganda. Zie het hoofdstuk 'Der Tempelberg als messianisches Weltenzentrum' in Krieg der Religionen (2006) van Victor en Victoria Trimondi. Het gaat om:
a. Fundamentalistische christenen in met name de VS, zoals Hal Lindsey, Pat Robertson, John Hagee en Jan Willem van der  Hoeven. Zij verwachten de 'wederkomst van Christus' in Jeruzalem. De christelijke tv-stations, Daystar en TBN staan bij de Tempelberg klaar om dit te filmen. In Nederland is er de radicale pastor Ben Kok, die gelooft dat moslims de antichrist aanhangen en aan het einde der tijden zullen worden uitgemoord onder leiding van Christus; en op zijn site droomt over Jeruzalem en over de Tempelberg - met hier een vermelding van de 'christenzionist' Jan Willem van der Hoeven.

b. Islamisten, zoals Ruhollah Khomeini die de internationale Al-Quds Dag instelde; Hamas roept in zijn handvest (Artikel 33) Al-Aqsa uit tot heilig symbool van Palestina als een méér dan nationaal, want religieus strijdperk; Abdullah Azzam (de voormalige mentor van Osama Bin Laden); Safar al-Hawali; en natuurlijk de sjeiks van de Al-Aqsa en de Rotsdom. Zie ook bijvoorbeeld hier. In het bijzonder heeft Osama Bin Laden, fulminerend tegen de 'alliantie van zionisten en kruisvaarders', eens geciteerd uit een gedicht: 'Ik voel nog steeds de pijn om het verlies van Al-Quds in mijn inwendige organen'; verder noemde hij Palestina het 'land van Al-Aqsa' (de 'verste moskee', gelegen bij de Rotskoepel op de Tempelberg). Tijdens menige demonstratie in de Arabische wereld scandeert de massa: 'Wij offeren ons bloed en onze ziel voor Al-Aqsa!' of schreeuwt men dat men naar Jeruzalem zal marcheren. In 2000 werden de Palestijnse terreurgroepen Al-Aqsa Martelarenbrigades en Al-Quds Brigades opgericht.
c. Radicale Joden: in Israël ijveren diverse extremistische groepen voor het verwijderen of zelfs verwoesten van de moskeeën op de Tempelberg en het oprichten van de 'derde tempel' van Salomon, zoals de Temple Mount Faithful van Gershon Salomon en de Temple Mount Loyalists van Yehuda Etzion. Dit ter inluiding van de vermeende terugkeer van de Joodse Messias. Tot deze stroming behoort Israel Eldad, de vader van Arieh Eldad, met wie Geert Wilders samenwerkt. De Trimondi's wijzen op diverse, goeddeels verijdelde aanslagen op (een der moskeeën van) de Tempelberg door extreemrechtse Joodse en christelijke terroristen, die de komst van de Messias wilden bespoedigen en die een internationale kettingreactie van geweld hadden kunnen veroorzaken.
d. Extreemrechtse figuren: Wilders verkondigde (zie ook hier en video vanaf 2:50) eind 2008 op de bijeenkomst Facing Jihad in Jeruzalem, waar hij zat naast Arieh Eldad: 'Wij allen dragen Jeruzalem in ons bloed, in onze genen. De aanvallen van moslimterroristen op Israël zijn een aanval op de hele westerse wereld'. Op de PVV site geeft Google heden 230 treffers op 'Jeruzalem'; op de beruchte genocide-blog Gates of Vienna (waar Wilders naar blijft linken) nog veel meer. In het manifest van de zelfbenoemde 'tempelier' en kindermoordenaar Anders Breivik prijkt het woord 'Jeruzalem' negentig keer.

[$] Tariq Ramadan wijdde een van zijn shows op PressTV aan de komst van al-Mahdi volgens de sjiieten. Zelf stelt hij het 'laatste uur' of de eindtijd voor zover ik kan zien niet centraal in zijn lezingen (zijn boeken ken ik niet).

Bijlage

Volgens dit artikel - op een ietwat suspect ogende site, maar de auteur citeert en vertaalt uit het boek 'Halbmond und Hakenkreuz' (2006) van Klaus-Michael Mallmann en Martin Cüppers[##] - zou Ahmed / Achmed / Ahmad Huber hebben gezegd:
'You see, in the past ten years I have been in Switzerland, Austria, France, and Germany [Italië noemt hij dus niet; K]. I have been around with groups of young people, both Muslims and non-Muslims, and especially what we call the new right. Sometimes we hold meetings together, Muslims and people from the new right, to speak about these things and to show what we have in common. I also spoke about this at the University of Tehran. I spoke at a seminar and workshops about these problems. Explaining what was the Third Reich, what it was all about.'
Een nazi die op de universiteit van Teheran mag komen vertellen over Hitlers regiem. Dat spreekt toch boekdelen over de ernst van de Jodenhaat in dat land.
[##] Het boek van Mallmann en Cüppers is vertaald in het Engels, helaas onder de sensatiepers-achtige titel 'Nazi Palestine'; hier een bespreking.
In hetzelfde artikel staat, zonder vermelding van de auteur of de publicatie: 
[...] 'in his "Revolt Against the Modern World: Politics, Religion, and Social Order in the Kali Yuga" Julius Evola wrote of manliness, mystical sovereignty and legitimate authority. The counterrevolution, he insisted, must happen first in the mind, with the return of sanity and traditional wisdom. However it is also within this context that Ahmed Huber lectured since no later than 1992 to sub-groups of the Nouvelle Droite in the form of GRECE. The Nouvelle Droite as we have seen before was inspired by Julius Evola and his students, starting in May 68 as the rightist students' reaction to the leftist movement named after that month.'
[...] 'Von Leers converted to Islam after his contact with the Egyptian Muslim Brotherhood when he became "Omar Amin" and nominated by Nasser, as responsible for anti-Jewish propaganda in Cairo. It is in his memory that one of the actual ringleaders of the new pro-Islamist European right, the Italian Claudio Mutti, has chosen for his name of conversion to Islam that of “Omar Amin." (See Claudio Mutti: Gotteskampf di Johann von Leers.)
By the early 1980s, however Huber found a new mentor in the Ayatollah Kho­meini of Iran. In fact he is the only European Muslim to have given a speech before the tomb of the late Iranian cleric. (Kevin Coogan, The Mysterious Achmed Huber: Friend to Hitler, Allah and Bin Laden? April/May 2002). But no doubt Claudio Mutti was one of  Huber's early contacts that gave the latter access to 'new right' avenues like CERCLE[^] where Koenraad Elst reported to have heard Huber speak in 1992.'

Disclaimer: de auteur hecht kennelijk geloof aan het document dat bekend staat als 'The Project', een vermeende strategie van de Moslimbroederschap voor het tot stand brengen van een wereldwijd kalifaat. Ik heb daar wat nader naar gekeken in een noot bij een eerdere blognotitie en neeg er toen naar het als een hoax te beschouwen, hoewel een journalist van een serieuze krant, Sylvain Besson van de Zwitserse Le Temps, zijn geloof in de echtheid van dit document liet uitmonden in een boek over zijn onderzoek: 'La conquête de l'occident: Le projet secret des islamistes' (2005) - dat uiteraard populair is onder moslimhaters.
[^] Stephen Roth Institute over Zwitserland 2001-2002: 'The pseudo-intellectual New Right, led by Geneva lawyer Pascal Junod, arranges lectures on a regular basis, often by convicted French racists or Holocaust deniers such as Guillaume Faye and Roger Garaudy. Organizations such as Cercle Proudhon, Cercle Thulé, Synergies Européennes and Amis de Robert Brasillach belong to the New Right.' Zie hier en hier over Italië, met vermelding van activiteiten, zoals holocaust-ontkenning, van Claudio Mutti.
Later toegevoegd: ik heb een van de bronnen van het direct hierboven staande gevonden (helaas niet betreffende concreet contact tussen Huber en Mutti); auteur Alexandre del Valle is wel een controversiële figuur.

The Reds, The Browns and the Greens or The Convergence of Totalitarianisms
Door Alexandre del Valle, 6 december 2004
| Google Cache | Wayback Machine

Zie ook:

Report On Islamists, The Far Right, And Al Taqwa
Door Kevin Coogan, 7 maart 2005

The second part of this report will focus more on al-Taqwa member Achmed Huber and his possible links to Said Ramadan, one of the most important Islamists in Europe but whose 1995 death has made him almost invisible in contemporary accounts. [Zie vervolgens met name de paragraaf: 'Huber, Al Taqwa and Said Ramadan'; daaruit wordt onder meer zijdelings duidelijk dat Saïd Ramadan tijdens zijn eerste Europese jaren werd gesteund door Saoedi-Arabië (later niet meer wegens zijn toenadering tot Iran); 'de Ramadans' kunnen inmiddels dus worden gezien als de verbindende factor tussen Moslimbroederschap, salafisme en sjiitische islam, oftewel als smeerolie tussen Egypte, Saoedi-Arabië en Iran; en politiek, gezien Tariqs mogelijk meer dan oppervlakkige contact met Amir De Martino, tussen extreemrechts, islamisme en extreemlinks (dat Tariq goed ligt bij onder meer de Internationale Socialisten en bij figuren als George Galloway is genoegzaam bekend); K]


Islamism and Geopolitics
FTR, 1 oktober 2002


Ander artikel en nog iets korts over Ahmed Huber en de Al Taqwa Bank.

Op Forums.islamicawakening.com wordt een lijstje fascistische bekeerlingen tot de islam zonder één woord van kritiek geprezen: 'Its funny, because the number of White Nationalists turning to Islam is staggering and Inshallah their will be more.' En: 'The last few decades have seen an interesting trend of many militants from both the "far-left" and "far-right" finding that Islam represents the best and perfect alternative to the materialist-consumerist West.'


Nazi Sheikhs 
Joel Whitney interviewt Paul Berman, Guernica, 15 mei 2012

The polemicist discusses Tariq Ramadan’s love of extremist sheikhs, Islamism’s ties to Hitler, and the intellectual confusion of liberal journalists.


Zeker heeft Ahmed Huber Amin al-Hoesseini ontmoet.

Volgens de Franse wikipedia vocht Saïd Ramadan in Egypte samen met Abdel-Kader al-Hoesseini, de neef van Amin al-Hoesseini, tegen de 'zionistische kolonisten'.

Veel info - wel gekleurd dus extra kritisch te bezien - over Al-Hoesseini staat bij elkaar in een artikel van zionism-israel.com.

Interessant is dit artikel van de - ultrarechtse, dus zwaar gekleurde - politica en journalist Caroline Glick:


The beginning of the reckoning
The Jerusalem Post, 14 juli 2005


[...] The Wall Street Journal published an investigative report into the establishment and growth of the Islamic Center in Munich. As Stefan Meining, a German historian who studies the mosque, told the paper, "If you want to understand the structure of political Islam, you have to look at what happened in Munich." [...] According to the article, the exiled head of the Egyptian Muslim Brotherhood, Said Ramadan, participated in a 1958 conference organized by Namangani and his fellow Muslim Nazis to raise money to build the mosque. The article then outlines the subsequent takeover of the mosque by the Muslim Brotherhood in the 1960s and its transformation, with Saudi and Syrian funding, into a nexus for the spread of Islamic-fascist ideology and its call for jihad and world domination.' [cursivering door mij; K]

Vergelijk:

How Islam Came to Germany
Door Ursula Spuler-Stegemann, Der Spiegel, 16 juni 2008


[...] After the war, thousands of the Third Reich's former Muslim fighters sought refuge in the West, with many ending up in Munich [...] Meining carefully traced how this community of ex-Nazis built a mosque in Munich after founding the Mosque Construction Commission in 1960. Today, the Mosque Construction Commission goes by the name of the Islamic Society of Germany (IGD) and has become Germany's most important Muslim organization, with longstanding close links to the Muslim Brotherhood, a radical fundamentalist group based in Egypt. Meining's research has revealed that two former prominent members of the IGD are also associated with al-Qaida.

Hier een kritische recensie van Meinings boek Eine Moschee in Deutschland; Nazis, Geheimdienste und der Aufstieg des politischen Islam im Westen (2011). De ARD zond in 2006 de documentaire Zwischen Halbmond und Hakenkreuz uit van zijn hand (hier te downloaden, wat verboden is).


Een ander mogelijk deels foutief en verdacht, deels informatief artikel op een - eveneens verder suspecte - site is 'Neo-fascism and Islam; or rather, dangerous friendships'. Waarin onder meer staat:
'The major exponent of the Italian pro-Islamic Right is, undoubtedly, Claudio Mutti [foto's Google, hij schreef onder meer over 'links fascisme' en de Hongaarse Pijl-Kruis-partij; K], follower of René Guénon and Johann von Leers [na zijn conversie Omar Amin von Leers; K], in honour of whom, he will adopt the same name, Omar Amin, at the time of his conversion.
[...] we can cite as an example, the leading role played by Mutti in the area of the Murabitun [volgens de wikipedia trouwens tegen terrorisme en zelfmoordaanslagen; K] organization. The World Movement of Western Moslems [niet te vinden op internet; K], the Italian seat being in Genoa and directed by an ex-member of the New Order [Ordine Nuovo, een terroristisch netwerk; K], Pietro Benvenuto, also a convert, bearing the name of Abd El Kabir.
Further cited [als ik het artikel goed begrijp door Stefano Allievi, een socioloog; K] are the activities of the Neapolitan, Luigi De Martino, another ex-militant of the New Order, converted in 1985 with the name of Ammar, founder of the Shiite Islamic Association "Ahl Al Bait" (House of the People). The Ahl Al Bait was instituted at Naples following the wave of interest over the Khomeinist revolution, and it reports to the international network of the same name with seat in Tehran. Similar to the Hezbollah and Hamas organizations, which are principally dedicated to proselyte activities and cultural diffusion, its configuration is decidedly anti-Zionist and anti-Western.'

Mogelijk hadden Claudio Mutti en Luigi Ammar De Martino gemeenschappelijke vrienden, misschien Dagoberto Hus’ayn Bellucci, of kenden ze elkaar zelfs persoonlijk via de extreemrechtse MSI (Movimento Sociale Italiano): zie hier in combinatie met hier en hier).
Toegevoegd 18 augustus 2016: volgens onderzoeker Anton Shekhtovtsov is Claudio Mutti sinds 1990 bevriend met de Russische fascistische ideoloog Alexandr Doegin:
"[...] the Italian extreme right journal Eurasia, Rivista di Studi Geopolitici, [is] published and edited by Italian Nazi-Maoist Claudio Mutti. The scientific board of Eurasia includes Aleksandr Dugin and William Engdahl. In the early January, Engdahl published a piece titled "The Belgrade US-Financed Training Group Behind the Carefully-Orchestrated Kiev Protests".
Dugin has been promoting the idea of the destruction of Ukraine and its colonisation by Russia since the early 1990s. He has also been an inspiration for the foundation of the Italian national-socialist organisation Stato & Potenza which openly calls for the annexation of Ukraine to the Russian Federation. Dugin and Mutti have been friends since 1990; Mutti himself is closely associated with Stato & Potenza. [einde toevoeging]


Italy accuses Iran financing right wing and anti jews campaign
Door Ahmad Ra'fat, IPS, 8 november 2000

Italian newspaper gives Signor Luigi De Martino, an outspoken neo-nazi who converted to Shi’a, the Muslim sect that dominates in Iran and Iraq two years ago, and publishes the "Puro Islam" magazine in Napoli, as the "mastermind" behind the recent wave of anti-Jewish campaign in Italy.
[...] A frequent visitor to the Iran, De Martino has close working contacts with the Haqqani school in the religious city of Qom. It is reported that he send his followers to that theological centre that is known for its hard line interpretation of Islam as well as for some of the ultra-orthodox ayatollahs who graduated from this School or teach there. One of De martino’s daughters had married an Iranian while his sun is spending most of his time in the Iranian Capital.
[...] "But every time, Iran says, indirectly though, it would stop backing the neo-nazi and neo-fascist groups after Italy forbid activities of the Mujahedeen Khalq Organisation", says an Italian diplomat.'

De groep Italian Honest Reporting schrijft in 2003 (vertaling Google): 'But when is the revolution khoemeinista 1979, Mutti hopes that his revenge has come, especially as the meanwhile adhered to a strange group of Nazi-Islamic origin Scottish, the Murabitun [een soefi-sekte, zie ook hierboven; K], and formalized its conversion to Islam with the name of Omar Amin. Public once the translation of "La Repubblica Islamic" Khomeini, and there shall affix the subtitle "a theocratic ideal in Twentieth century". Some of his followers immediately fall prey to the charms of Khomeinism and convert to Islam Shia, as the Count of Carmagnola John Oggero or the former leader of rautiani of Naples, Luigi De Martino. Mutti followed to exalt Khomeini, but does not become Shia, because the Shaati brothers have already been in touch with "Muslim brothers", which then still called UCOII, but USMI, ie Students' Union Muslims in Italy, led by Muhammad al-Barq, one of the founders of Hamas.'

Luigi De Martino wordt door deze onderzoekers dus gerekend tot het gevolg van Claudio Mutti en van de fascist Pino Rauti, onder meer oprichter van het 'Centro Studi Ordine Nuovo', betrokken bij de MSI en in verband gebracht met terroristische aanslagen, maar zonder dat dit ooit is bewezen. Uiterst extreem en militant fascisme.
Ook is interessant dat een van de oprichters[^^] van Hamas wellicht contacten had met Europese neonazi's; mogelijk hebben die, met hun obsessieve Jodenhaat, invloed gehad op het handvest van Hamas; waarin (onder de 'Principes van Hamas' en Artikel 32) wordt gerefereerd aan de Protocollen van de wijzen van Zion, tijdens het regiem van Hitler verplichte lesstof op Duitse scholen ter aanwakkering van de Jodenhaat; en waarin (Artikel 14) de herovering van Palestina als een dure plicht voor alle moslims wordt bestempeld. Maar waarschijnlijker is dat Jodenhaters in het Midden-Oosten van dit beruchte geschrift, dat in 1903 in Rusland in omloop werd gebracht, allang kennis hadden genomen.

[^^] Muhammad al-Barq onkent zelf overigens enige band met Hamas ten stelligste en zegt valselijk te zijn beschuldigd in een artikel in La Republicca in 2005. Shaykh Abdul Hadi Palazzi noemt - zie kopie artikel van kennelijk zijn hand van 6 december 2008 - Mohammad al-Barq echter wel degelijk een vertegenwoordiger van de Moslimbroederschap en in het bijzonder Hamas in Italië. Verder hier en hier.
Er kan dus de volgende - provisorische en speculatieve! - gestippelde kring worden getrokken:
Universiteit van Teheran - Ahmed Huber - Johann von Leers - Claudio Mutti - Murabitun in Genua - Terroristische netwerk Ordine Nuovo en/of MSI - Luigi Ammar De Martino - Amir De Martino - Islamic Centre of England - Universiteit van Teheran.
Met als zijtak: Amin al-Hoesseini - Ahmed Huber - Centre Islamique de Genève & Saïd Ramadan - Tariq Ramadan

Vast staat dat dit veld van mogelijke connecties, gezien de griezelige en gevaarlijke historische achtergrond ervan, het waard is om eens helemaal te worden uitgespit door een paar goede journalisten.

Is het meer dan toeval dat ene Marcello De Martino het boek 'Mircea Eliade Esoterico' heeft geschreven, gepresenteerd op een blog van een 'traditionalist' (en zie ook hier), over Mircea Eliade - die in zijn jeugd de fascistische IJzeren Garde steunde en geïntereseerd was in het lokale en heidense - en dat Claudio Mutti dit boek aanhaalt op zijn website? Dit zou kunnen duiden op contacten tussen Mutti en De Martino's in de sfeer van esoterisch fascisme - maar bewijs dat Marcello De Martino familie is van Luigi en Marco De Martino, ontbreekt me en vooralsnog moet dit onwaarschijnlijk worden geacht. Mogelijk is Marcello familie van de godsdiensthistoricus Ernesto De Martino, die kennelijk iets had met Eliade en/of vice versa. De wikipedia vermeldt over Ernesto (1908-1965): '
Attracted by the ideological stance of the regime, for several years De Martino worked on an essay interpreting Fascism as a historically convenient form of civil religion. However, the attempt was insubstantial and the work, still unpublished, was gradually rejected by the author.' Wel soortgelijk vaarwater als van Luigi en Marco, tot en met de rare mix van fascisme en marxisme. Een (andere) bizarre coïncidentie is dat ene Luigi De Martino in 1905 een boek heeft gepubliceerd over een kanaal tussen Brindisi en Taranto; en dat Ernesto heeft gepubliceerd over het Italiaanse 'tarantisme' - genaamd naar de stad Taranto, van waaruit zich over Zuid-Europa vanaf de vijftiende eeuw een roesachtige dans verspreidde, die men toeschreef aan een beet van de giftige tarantula. Denkbaar is dat 'onze' Luigi is genaamd naar zijn grootvader. Een zekere bezetenheid van regionale, volkse en wellicht familiale historie spreekt uit het trotse tonen van het familiewapen van de De Martino's op hetzelfde webdomein als van 'Il puro islam'. Uit de stamboom lijkt op te maken dat de jongste Luigi (van wie geen kinderen staan vermeld) inderdaad een grootvader Luigi heeft gehad; de naam 'Ernesto' komt er echter niet in voor.
Nog wildere associatie: zoals bekend draait de mystiek van de soefi's onder meer rond de wervelende, extatische dans van de derwisj.

Uit de lezing 'The path to Ghadir' (video) blijkt dat Amir De Martino bepaald houdt van de esoterische kant van de islam. Terzijde: zijn dictie wordt gaandeweg autoritair en intimiderend. Hij verheerlijkt het 'imammaat' als een directe verbinding ('live link') met God. Vergelijk het katholieke geloof dat het pausdom teruggaat op Petrus, die Jezus direct heet te hebben gekend; en de transmissie van meester op leerling - de 'lineage' of 'afkomst' - in het met name Tibetaanse, tantrische boeddhisme. De vergoddelijking van machtige mannen vormt een raakvlak met het fascisme (en communisme), zoals in Roemenië - Mircea Eliade's geboorteland - van de leider van de IJzeren Garde, Corneliu Zelea Codreanu. Wikipedia: 'Codreanu had an enduring influence in Italy. His views and style were attested to have had an impact on the controversial Traditionalist philosopher and racial theorist Julius Evola. Evola himself met with Codreanu on one occasion, and, in the words of his friend, the writer and historian Mircea Eliade, was "dazzled".'
Ik herinner er nog eens aan dat Luigi De Martino zich een 'traditionalist' noemt.
Claudio Mutti op zijn beurt adoreert Evola en wijst er in dit betoog op dat Evola de islam hoogachtte, onder meer schrijvend: 'in the esoteric Islamic tradition, the main reference point is al-Khadir, a popular figure conceived as superior to and predating the biblical prophets (Koran 18:59-81)'. In dat licht is voornoemde lezing van Amir De Martino, over een vermeende preek van Mohammed bij Ghadir al-Khumm (niet te verwarren met 'Khadir') veelbetekenend. De Martino refereert en passant aan de 'twaalfde imam' Al-Mahdi als 'living connection' met Allah, murmelend 'moge God zijn terugkeer bespoedigen': een zinspeling op het einde der tijden; en aan het 'esoterische aspect van onze religie' dat de Soennieten volgens hem miskennen. Evola schreef echter tevens: 'Islam also not only rejected the idea of a Redeemer or Saviour, which is so central in Christianity, but also the mediation of a priestly caste' - wat misschien wringt met de insteek van De Martino's lezing. Hoe dit ook zij, het vermoeden rijst dat een esoterische broederschap van Italiaanse bekeerlingen tot de islam cirkelt rond de perfide geestelijke nalatenschap van Corneliu Zelea Codreanu en Julius Evola. Zie verder deze tekst en dit stuk van Evola en de wikipedia. En vooral een telefoongesprek met Luigi de Martino, waarin hij aangeeft dat het lezen van 'Guénon, Burckhardt, Evola' hem tot de politiek voerden; en zegt: 'plotseling besefte ik dat alle auteurs van mijn favoriete boeken zich tot de islam hadden bekeerd' - het lijdt weinig twijfel dat Claudio Mutti een van die auteurs was. Amir bevestigt dat Evola en Guénon thuis voor het grijpen lagen; in datzelfde vraaggesprek noemt hij de modewereld, waarin hij een tijdje werkte, 'immoreel' en een 'homoseksuele lobby'; president Ahmadinejad acht hij een 'vrome man'. En: 'een ongehuwde moslim is een tegenspraak'.
Opmerkelijk genoeg speelt de aartsengel Michaël een eminente rol bij Codreanu en Evola. Zoals bekend wordt Michaël vaak afgebeeld in gevecht met een draak, satan, die hij onder zijn voet(en) vermorzelt - de apocalyptische overwinning op het kwaad (Openbaring 12:7-12), waarschijnlijk de oorsprong van de latere legende van Sint Joris, patroon van vele ridderorden en eveneens vereerd onder groepen moslims (zie ook hier). Frappant: Sint Joris wordt met name in Syrië en Palestina in verband gebracht met Al-Khidr - in deze encyclopedie en in deze soms geschreven als Al-Khadir. Een sjeik bespreekt daaromtrent een beeltenis van deze islamitische heilige staande op een grote vis, die hij doorsteekt en die wordt beschouwd als het fundament van de wereld. Sjiieten koppelen Al-Khidr aan de twaalfde imam Al-Mahdi[$$]; zie ook hier; en hier, waar wordt gezegd dat aan het einde der tijden; 'the Lord will command al-Mahdi [...] to appear. Now he is in a cave, in a big, deep cave [wat een patriarchale vervanging lijkt van een vrouwelijke wereldgrond door een mannelijke; K]'.
[$$] Victor en Victoria Trimondi merken in Krieg der Religionen (pagina 445) op, dat de Palestijnse sjeik Ibrahim Mahdi, overigens een radicale Jodenhater, in april 2002 in Gaza predikte, dat als het laatste uur nabij is, Al-Mahdi en Jezus (Issa) de valse Joodse Messias (Dajjal) zullen doden in Lod. Unheimisch genoeg staat in die stad de kerk van Sint Joris annex moskee van Al-Khidr. Heden op Youtube ruim 850 treffers op 'dajjal last hour'.
In een andere blognotitie noemde ik al dat Mahmoud Ahmadinejad een toespraak voor de Algemene Vergadering van de VN op 26 september 2012 eindigde met de apocalyptische mededeling dat er 'een ultieme verlosser komt, een man van liefde die perfect is en die Imam al-Mahdi heet en zal komen in gezelschap van Jezus Christus en de rechtschapenen'.
Dit valt allemaal te plaatsen in het kader van een diepgewortelde vrouwenhaat die fundamentalistische christenen, fascisten, islamisten, en zelfs teksten van het Tibetaanse tantrische boeddhisme, zoals over het vastnagelen van de godin Srinmo, en teksten van het judaïsme, zoals over de verstoting en latere 'incorporatie in de fallus' van Lilith in de kabbala, gemeen hebben - het domineren of zelfs ritueel doden van de vrouw en de natuur. Hun onderlinge oorlogen en hun waanbeeld van een apocalyptische eindstrijd draaien wellicht alle om eenzelfde[$$$] archetypische, gewelddadige, masculine heerszucht en angst voor verlies van controle. Maar dat is een boeiend onderwerp op zich, waarover ik nog eens uitvoerig hoop te schrijven.
Voor een belichting van Evola's griezelige ideeën, zoals de verheerlijking van masculine macht, c.q. sadisme, zie de paragraaf 'Julius Evola: A fascist Tantric' van het hoofdstuk 'Fascist occultism and it's close relationship to Buddhist Tantrism' in het boek The Shadow of the Dalai Lama van Victor en Victoria Trimondi, hier en hier en hier teksten van dezelfde auteurs, en een stuk van Manuel Sarkisyanz.
[$$$] In Krieg der Religionen (pagina 457) stellen Victor en Victoria Trimondi, dat de radicale islam een symbiose zou kunnen aangaan met totalitaire stromingen in het oude Europa. De verheerlijking van de 'heilige oorlog' door de fascistische ideoloog Julius Evola noemen ze als mogelijk aanknopingspunt. Denk ook aan de jonge katholieke fanaat Dag Tessore met zijn boek La mistica della guerra, die de extremistische jihad-ideoloog Sayyid Qutb van de Moslimbroederschap bewondert en over wie ik eerder schreef: 'Breivik noemt Tessore niet in zijn manifest; [maar] dat dergelijke bloeddorstige Europese jonge mannen (ongeveer generatiegenoten) onafhankelijk van elkaar opduiken in onze tijd, vormt weer een aanwijzing dat zich een 'archetypische' vorm van militante moorddadigheid aan het uitkristalliseren is.' Matthias Küntzel wijst erop dat Breivik in zijn manifest spreekt van een 'symbiotische betrekking' tussen (zijn) kruisridderschap en het jihadisme: 'The future of conservative movements is directly linked to the development of Jihadi movements and/or Islam's influence in Western societies. It's a symbiotic relationship'; en dat Breivik radicalisering van moslims daarom juist wil bevorderen. Overigens schrijft Breivik eveneens dat linkse Europeanen en islamitische immigranten een symbiose onderhouden. Verblinde cultuurrelativisten vindt men trouwens tevens onder liberalen, neem een Alexander Pechtold. Een hechte symbiose vindt plaats, zoals hierboven vermeld, met delen van extreemlinks (zie ook bijvoorbeeld hier), zoals de internationale socialisten en de partij Respect, een tijd geleid door George Galloway. Wat betreft extreem rechts: hier te lande prees de NVU Hezbollah en demonstreerde deze groep met Iraanse en Palestijnse vlaggen en een portret van Mahmoud Ahmadinejad.
Ik schreef al eens naar aanleiding van de English Defence League: 'Het vereist weinig fantasie om in de zich heden manifesterende extreemrechtse stromingen een de kop op stekend 'archetypisch' verlangen naar geweld - vermeend ridderlijke strijd en bloedvergieten ter wille van een zuivering met etnische connotaties - te zien, waarbij de anti-islambewegingen en het islamisme in elkaar gespiegelde turbulenties vormen, stromend uit eenzelfde giftige bron.'
Aliaa Magda Elmahdy, protesterend tegen de Egyptische sharia-grondwet, kan je zien als een moderne Lilith  die 'vloekt' in de moskee van Morsi en de zijnen. Haar achternaam is perfect, gezien de 'twaalfde imam'. Ook riep de performance, waarbij ze door twee andere vrouwen werd geflankeerd, in de verte de associatie op met Jezus aan het kruis tussen de twee misdadigers.

Gruppi sciiti in Italia e connessioni con le reti sciite transnatzionali; Relazione presentata al Convegno L’islam in Italia. Appartenenze religiose plurali e strategie
diversificate
Anna Vanzan, Università IULM, Milano (2004)


In dit stuk van de rechtse journalist Wayne Madsen veel details over Ahmed  / Albert Huber; en een zin over Claudio / Omar Amin Mutti, hoe betrouwbaar weet ik niet.
'Achmed (aka Ahmed) Albert Friedrich Armand Huber, a Swiss German neo-Nazi convert to Islam, served on the board of Nada Management, a large Islamic banking institution founded in 1987 as Al Taqwa ("Fear of God"). The company maintained offices in Liechtenstein, Switzerland, Italy, the Bahamas, and a semiindependent anomaly, Campione d'Italia, a miniscule Italian enclave located on the shores of Lake Lugano, completely surrounded by Swiss territory. In addition to banks and off-shore financial shells, Al Taqwa operated, before it closed its doors, a global Islamic "hawalah" system, which transferred small amounts of money (less than $1000) from agent to agent without a paper trail. Hawalahs were and are extensively used by Al Qaeda and other groups to fund their activities.
Huber began studying Islam at a Muslim Brotherhood-run center in Geneva [van Saïd Ramadan, de vader van Tariq: K] and converted to Islam. In Egypt, Huber grew close to the Grand Mufti of Jerusalem, Amin al Husayni, who was a close friend of Hitler. In Egypt, Huber also met Johann van Leers, a high ranking member of the Nazi Propaganda Ministry and aide to Joseph Goebbels. Van Leers, like Huber, converted to Islam, changing his name to Umar Amin van Leers. The Huber and van Leers Nazi-Egypt connection in Egypt occurred at the same time that the CIA, under Allen Dulles, permitted former Nazi German army and SS officers to travel to Egypt from Germany to train Gamal Abdel Nasser's military officers. This training program was revealed by former CIA officer Miles Copeland.
Another Huber colleague was Francois Genoud (aka "Sheikh Francois"), a banker who supported pan-Arab nationalist groups, Palestinian terrorists, postwar Nazi support networks like ODESSA, and neo-Nazi political causes. Genoud funded SS butcher Klaus Barbie's legal defense team and grew close to Popular Front for the Liberation of Palestine leader Wadi Haddad and arch-terrorist Ilyich Ramirez Sanchez, aka "Carlos the Jackal." Genoud and Huber were also close to Belgian Waffen SS General Leon Degrelle while he was in exile in Spain (an exile that was courtesy of Spanish Fascist Caudillo Francisco Franco and his chief religious advisor Josemaria Escriva, the founder of the right wing Catholic organization Opus Dei). Genoud committed suicide in 1996.
Meanwhile, Huber established close links in the 1960s with Germany's Red Army Faction ("Rote Armee Fraktion" - RAF), also known as the Baader-Meinhof Gang. Huber became friends with one of the RAF's leaders, Horst Mahler is now a leader of the neo-Nazi National Democratic Party of Germany (NPD). Mahler celebrated the 911 attacks on the United States, saying they "marked the end of the American Century, the end of global capitalism, and the end of the Yahweh-Cult of Mammonism."
Huber also enjoyed close links with Austria's far right leader Jorg Haider and Turkish Islamist "Refah" Party leader Necmettin Erbakan. Huber has visited French far right leader Jean Marie LePen's home in St. Cloud, outside of Paris.'
'Claudio Mutti of the National Front of Thilger and other neo-Fascist Italian groups "converted" to Islam and created groups of Italian Islamic fundamentalists.'  


Saillant is dat Amerika (de CIA) dus mogelijk het naoorlogse antisemitisme in Egypte heeft aangewakkerd door toe te laten dat ex-nazi's naar dat land uitweken om president Nasser te steunen. Dit doet denken aan een andere, meer bekende contraproductieve activiteit van de CIA: het steunen van de 'vrijheidsstrijders' in Afghanistan, onder wie Osama Bin Laden, om de Russen in het nauw te brengen. Volgens Michael Whine (met voetnoot) waarschuwde Winston Churchill in de House of Commons dat het Egyptische leger werd "aided and trained by Nazi instructors and staff officers in unusual numbers".' 

Arabs, Muslims Mourn Holocaust Denier Roger Garaudy
Memri, 2 juli 2012


Hier geeft iemand een lijst van ex-nazi's uit Europa die vluchtten naar de islamtische wereld:
'Unlike the Nazi war criminals who fled to South America, those who fled to Arab countries did not have to hide their identities, and they often were employed by Arab governments, especially by Egypt.
Here is a list, found in a footnote in "Il Gotteskamp di Johann von Leers" by Claudio Mutti.  The text is in Italian, but the Nazi names, and the Muslim names so many of them took on - as it says toward the end, "[l]a maggior parte di loro abbracciò l’Islam" (most of them embraced Islam) - should  be easy to make out:

[volgt een lange opsomming van de uitgeweken oorlogsmisdadigers, waaronder Ludwig Heiden alias Luis al-Haj, die Mein Kampf in 1963 opnieuw in het Arabisch vertaalde (foto rechts: heruitgave in 1995 van deze vertaling); K]'.

Later toegevoegd: Onlangs twitterde de Saoedi-Arabische politiek analist en auteur Turki H. al-Hamad: 'Neo-Nazism is on the rise in the Arab world under the face of Islamism...' Onder meer wegens deze tweet is hij op 24 december gearresteerd.

Verder m'n blognotities:
Irans goede voornemen: vaker de doodstraf
Iran gaat jongeren islamitisch hersenspoelen
Geestelijke wil doodstraf leiders Iraans protest
Winst voor harde lijn Ahmadinejad
Iraanse nazi-site na korte sluiting door censoren weer geopend?
Tariq Ramadan en Al-Qaradawi's fatwa's
Mein Kampf is een bestseller in Turkije en Hitler prijst er 'mannenshampoo' aan 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten