Wonderlijke sci-fi-speculatie door de 'transhumanist' Julio Prisco over het uiteindelijk worden gered (zie hier een zen-boeddhistische en hier een christelijke insteek) in de zin van het tot leven wekken van alle of vele mensen die ooit hebben geleefd door een superintelligent technologisch wezen of dito wezens - geëvolueerd uit de mens - in de verre toekomst, in verband gebracht met de kosmologie van de Jezuïet en filosoof Teilhard de Chardin.
De Chardin introduceerde overigens het begrip 'noösfeer', hetgeen zoveel wil zeggen als 'denkende laag rond de aarde'; daarom zien velen in hem de vader van cyberspace.
Prisco: 'Following Moravec, many transhumanists imagine our post-human mind children and Exes leaving the Earth and biology behind and spreading into the universe as pure information processors running on post-biological computational supports. In Teilhard’s language, this is entering the pleroma [overigens een christelijk én gnostisch concept; ook Teilhards verbinding van 'veelheid' met 'zonde(val)' is à la de gnosis terwijl zijn idee van de afdaling van God in de stof, de positieve identificatie van het universum als één grote hostie met het lichaam van Christus, meer 'hermetisch' genoemd kan worden; K]: the critical point [where] future human intelligence will no longer be realized by any network of material particles and forces. We will cease to be realized by matter. This does not contradict the naturalistic thesis that we are entirely physical [volgens mij zit hier wel een inconsistentie; K]. It simply implies that not every physical thing is a material thing—physics has deeper levels. The pleroma is physical, but its physicality is deeper than material… For Teilhard, spirit looks very much like energetic information. Spirit is software in action. As humanity becomes super-intelligent, it will cease to be material and will become purely informational . Future intelligence will cease to be materially realized. Evolution will pass into the pleroma. Steinhart explains Teilhard’s pleroma with examples from the computational physics of Fredkin, Zuse and other scientists who consider information and computation as the basic fabric of physical reality at a fundamental level.
The resurrection of the dead is the religious concept that most transhumanist find harder to swallow. Perhaps because they had to make significant efforts to break free from religious upbringings, and are afraid of falling back into blind faith. As a religious person, Teilhard did not have any problems with the concepts of resurrection and afterlife: ”For Teilhard, faith in Christ is the conviction that the cosmic process is tending to a final state in which all persons are saved. Salvation is the recovery and perfection of what is most personal in every human. Teilhard often writes about this salvation in psychological terms (e.g., in terms of consciousness).” The possibility of resurrection as re-instantiation of consciousness has also been discussed by more modern authors like Tiploer and Moravec who consider the resurrection of the dead of past ages as something that science and engineering may permit achieving in the far future.
Both Tipler and Moravec think that we may find ourselves resurrected in the far future as computational emulations of our current selves, and “copied to the future”. (...) The protagonist pattern is doomed to certain death by interaction with an environment that, except in very carefully controlled conditions, is very unfriendly to the stability of patterns (sounds familiar?), but is copied before death and restored to life in a friendlier environment.
Universal Immortalists do not propose any specific engineering approach to resurrection, but consider it as an objective that future technology may be able to achieve, someday, based on future scientific advances. In his book ”Forever for All”, R. Michael Perry writes: “To that end, we dedicate ourselves to finding a way one day to bring back all persons who have ever lived, so they can join in our eternal adventure”. Perry considers resurrection as something that may one day be achieved by engineering, rather than by “supernatural” means, but I think Teilhard would not disagree. As I mentioned, most transhumanist don’t like the concept of resurrection at all, and most religious people don’t like the idea of resurrection as something that will be achieved by engineering, but I think this meme has a very strong potential to bridge the gap between transhumanism and religion.'
Teilhard en transhumanisme, utopische visies toen en nu, vooruitgangsoptimisme dat rampen (ook technologische!), het kwaad en het lijden als uiteindelijk te voorkomen of ten minste uiteindelijk overkomelijk beschouwt - wat natuurlijk maar zeer de vraag is.
Toevoeging 15 januari 2011: Frank Ankersmit stelt in dit stuk in Trouw ('Voorspellen kan wél', 15 januari 2011) de filosofie van Hegel zo simplistisch voor dat die van De Chardin, met zijn pleroma en punt omega er op lijkt wat betreft een uiteindelijke synthese van geest en natuur/kosmos. Waarschijnlijk heeft De Chardin wel een en ander van Hegel afgekeken en er zijn overspannen klinkende heilsleer van het heelal van gemaakt. Ankersmits op SF-lectuur gebaseerde techno-optismisme is overigens puur naïef en (dus) verre van filosofisch. De wikipedia noemt het boek Childhood's End van Arthur C. Clarke, dat Ankersmit tot zijn jongensboekachtige overpeinzing heeft gebracht, ter vergelijking met De Chardins punt omega.
Toevoeging 16 januari 2011: Zie voor een kritische beschouwing van het techno-idealisme mijn blognotitie: 'Brein-machine-interfaces: heikele ethiek'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten