Dit artikel is uitgebreid op 1 t/m 8 april 2013, mede wegens
onderzoek minister Asscher naar enkele Turkse organisaties. Leven
ideologische sympathieën zoals die van de rector van de Islamitische
Universiteit van Rotterdam (IUR) bij verontrustend veel Turkse politici en
cultuurdragers?
Laatste nieuws (9 april): het NRC schrijft
dat rector Akgündüz een aanhanger is van Fetullah Gülen en dat een
professor van de IUR een rol heeft gespeeld in de hoog
oplopende verontwaardiging omtrent het Turks-Nederlandse jongetje dat werd geplaatst in een
lesbisch pleeggezin. In een laatste noot[7] onderaan geef ik mijn commentaar op het NRC-stuk. Update 10 april: nu met een reactie van Turkije-kenner professor Erik-Jan Zürcher, die stelt dat het NRC de plank mis slaat wat betreft Akgündüz / de IUR in relatie tot de Gülen-beweging.
Toegevoegd 10 april: in een onderzoek
van Anita Fähmel van Leefbaar Rotterdam, staat correct vermeld dat volgens een ambtsbericht (2005) van het ministerie van Buitenlandse Zaken - pagina 29 - de Gülen-beweging
'de islamitische Universiteit in Rotterdam' 'beheert'. Maar BuZa vaart op een hoofdstuk van een WRR-rapport geschreven door nota bene professor Zürcher en een co-auteur, verwijzend naar een bron die echter geen enkele islamitische universiteit met name noemt. Ook hierop - in noot[7] - een reactie van Zürcher; en van de WRR.
Pax Christi schrijft (2008), zonder toelichting: 'Een groep in Nederland die zich uitdrukkelijk laat inspireren door Gülen is de Stichting Islam & Dialoog. Ook binnen de Islamitische Universiteit Rotterdam spelen zijn opvattingen een rol.'
Toegevoegd 12 april: volgens de auteur van de studie waarop de WRR en indirect BuZa en Leefbaar Rotterdam bouwen, M. Hakan Yavuz, die mij hierover mailde, behoren noch de IUR, noch rector Akgündüz tot de Gülen-beweging.
Toegevoegd oktober 2013: Akgündüz heeft een nieuwe site, waarop zo te zien niet alles van de oude is overgenomen. Verschillende links in mijn drie blogs over hem kunnen dus doodlopen. |
Vorig jaar mei sprak Ahmet Akgündüz,
de rector van de Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR), op de conferentie 'Risale-i Nur ışığında İslam-Batı mukayesesi' oftewel: 'de
Risale-i Nur ['Traktaat van Het Licht', een werk van de Turkse geestelijk leider
Said Nursi] in het licht van de vergelijking islam-Westen', georganiseerd door de
Hamidiye Cultuur en Educatie Stichting in Istanbul. Een cultureel centrum genoemd naar wijlen Muhsin Yazıcıoğlu, ideoloog van de Grijze Wolven,
nam deel aan het programma [
screenshot]. In november 2008
bezocht Yazıcıoğlu op uitnodiging van Akgündüz de IUR, waar hij de rector, uit wiens handen hij als cadeau een schilderijtje van twee rozen ontving (zie
foto), uitvoerig prees om zijn inspanningen. In het partij-embleem van Yazıcıoğlu's
BBP (Grote Eenheid Partij) zit een roos verwerkt.
Bij de opening van twee nieuwe minaretten van de
Nizâm-i Alem Sülemaniye-moskee in Amsterdam Osdorp door stadsdeelvoorzitter Marjo Teuling in december 2009, was Ahmet Akgündüz
present naast toenmalig BBP-leider Yalçın Topçu. Deze moskee zit of
zat in het vaarwater van de BBP (en mogelijk de
MHP, zie
hier). '
Nizâm-i Alem' betekent 'Wereldorde'; in Europese landen buiten Turkije is de
BBP actief in 'culturele' mantelorganisaties, aangesloten bij de
Avrupa Nizâm-i Alem Federasyonu (ANAF), de Europese Federatie van de Wereldorde.
Voorts was Akgündüz in juli 2010 een van de winnaars van een prijs van de uiterst nationalistische organisatie Turksoy, die er bij wijze van een soort geleidelijke 'Turkse lente' naar streeft - tot dusver weinig succesvol - dat in de voormalige Sovjetrepublieken waar overwegend Turks wordt gesproken het Latijnse alfabet de standaard wordt; de vrouw van wijlen Yazıcıoğlu was hierbij eregast, naast de radicale islamist en huidige vicepremier van Turkije Bülent Arınç. Dit past geheel in de traditie van de extreemrechtse MHP van wijlen Alparslan Türkeş, waarvan de BBP een meer religieuze afsplitsing is. Türkeş' utopie, vurig gekoesterd door zijn Grijze Wolven, is een soort hersteld Ottomaans Rijk, dat zich als vanouds zou uitstrekken van Wenen tot de Chinese Muur; zie verder het boek Grijze Wolven (1997) van Stella Braam en Mehmet Ülger (onder andere de pagina's 14, 40-41 en 64-65 en 124). Ahmet Akgündüz schrijft al zijn hele leven zijn vingers blauw aan het ophemelen van het Ottomaanse Rijk[1].
Over
Yazıcıoğlu (foto rechts) en de Grijze Wolven[2a] zie onder meer
hier en
hier en
hier en
hier en
hier en
hier (video). In zijn tijd als voorzitter
van een grote Grijze Wolven-vereniging (
Ülkü Ocakları,
Idealistische Haarden) in Turkije, schreef hij: 'wij zijn vast overtuigd van de theorie van een superieur ras [...] Het Turk-zijn is een onontbeerlijk goed dat bestaat uit religie en ras. Het Turkse ras is edeler dan alle andere' (
bron[2b]: H. Poulton,
Top Hat, Grey Wolf and Crescent, 1997,
pagina 153 - op internet
hier en
hier en
hier geciteerd). Wel wordt in het partijprogramma van de BBP nationalisme op grond van 'ras'
formeel afgewezen.
Veel over de Grijze Wolven in Nederland staat
hier bijeen.
Opmerkelijk: uit
de poster - kopie
hier
en zie boven - voor de genoemde conferentie, waarop
Akgündüz prominent staat aangekondigd als spreker, blijkt dat het gebeuren plaats
greep
in het gebouw van het Muhsin Yazıcıoğlu Kültür Merkezi
in Istanbul.
Het is dus uitgesloten dat Akgündüz niet wist dat hij zou optreden in
een ambiance van de Grijze Wolven, mogelijk zelfs in 'het hol van de wolf'.
Verder zijn er
veel treffers, zoals
deze[3], bij zoeken op 'Sultanbeyli Belediyesi' - zie onderaan de poster - en 'Ülkücüler' ('Idealisten',
i.e. Grijze Wolven); maar ik kan geen Turks en kan daarom moeilijk uitmaken of er in veel of bijna alle gevallen letterlijk 'idealisten' wordt bedoeld. De
talrijke vindplaatsen
van 'Muhsin Yazıcıoğlu' op de site van Risale Haber, het persbureau
waarvan Akgündüz een bericht over de conferentie op zijn site
heeft staan, lijken wel vrij zeker te wijzen op een zeer bovengemiddelde belangstelling vanuit die hoek voor de nalatenschap van de oprichter van de BBP.
Kennelijk - al het bovenstaande bij elkaar genomen[4a] - heeft de rector zijn
extreemrechtse sympathieën behouden sinds hij in 2003 in Amsterdam een
manifestatie bijwoonde hoewel
hij wist dat Muhsin Yazıcıoğlu daar aanwezig zou zijn. In 2001 en 2003 was Akgündüz
aanwezig of aangekondigd op bijeenkomsten van de
NAF,
ATIB (drie gelegenheden, eerder
hier[4b!]) en
TIHS - alle organisaties met banden met de Grijze Wolven. Van de ATIB ontving hij in 2002 een prijs vanwege zijn activiteiten op het gebied van onderwijs.
Zijn affectie zal daarbij uitgaan naar de zeer gelovige 'Idealisten' en minder naar de 'lauwen' onder hen (die historisch veelal in de meerderheid zijn geweest); met andere woorden meer naar de BBP dan naar de MHP.
Said Nursi
Zowel de organiserende stichting
Hamidiye Kültür ve Eğitim Vakfı als
Risale Haber ('Risale Nieuws'), dat
berichtte
over de conferentie, zijn zo te zien fanatieke verspreiders van het
gedachtegoed van Said Nursi alias Bediuzzaman,
evenals Ahmet Akgündüz
zelf.
In een
eerdere blognotitie wees ik erop dat Akgündüz deze geestelijke citeert met
betrekking tot het thema afvalligheid; Akgündüz
schrijft op zijn website, ter verdediging van de doodstraf voor afvalligen in een islamitische staat: '
According to a Muslim scholar an apostate may be like a killer poison for community.
Bediuzaman explains the reason of this situation'. Waarop de rector Bediuzaman (meestal geschreven als
Bediuzzaman) uitgebreid en klaarblijkelijk instemmend citeert.
Meer over het kille licht dat Akgündüz werpt op het islamitisch recht staat in een
eerder blog.
Hoogstwaarschijnlijk
heeft de Islamitische Universiteit Rotterdam als spirituele
grondslag
de interpretatie van de islam volgens Said Nursi. Het zou zomaar kunnen
dat rond Nursi een sektarische beweging is ontstaan, waarmee
delen van de Grijze Wolven zowel als de IUR
nauw zijn verbonden. Het
toetsen van deze boude hypothese zou diepgaand
onderzoek vergen, met de hulp van iemand die kennis van zaken heeft en
Turks spreekt. Via internet vind ik in het korte bestek van dit blog wel sterke aanwijzingen in die richting (zie hierboven inclusief de noten[2, 3, 4]).
Mogelijk lopen connecties mede via de Gülen-beweging, die, net als de IUR en Akgündüz dat doen, Said Nursi
verheerlijkt (hoewel men zichzelf als eigenstandige stroming
beschouwt). In
een artikel (2011) met een foto van Fetullah Gülen en Alparslan Türkeş, vriendschappelijk koutend op een of andere manifestatie, staat vermeld, verwarrend
vertaald door Google: '
Fethullah Gülen said in a speech: "Mr. Gulen has established the throne deserved the hearts of the Turkish nation. All the love and honor of our nation has earned the deep. [...] Mr. Gülen said the referendum would be effective against the attitude of the base of the MHP. Gülen movement is an important part of the base and culturally conservative nationalists".' Een blijk van wederzijdse bewondering en misschien zelfs (enige) coöperatie?
Zie verder Grijze Wolven (1997, hoofdstuk 10 en bijlage 1) van Braam en Ülger, die betogen dat de Turkse staat is gaan samenwerken met de Grijze Wolven en de leiders daarvan de hand boven het hoofd is gaan houden, niet op de laatste plaats Türkeş zelf - de bewonderaar van Hitler en de aanstichter van bloederige terreur tegen onder meer linkse journalisten en niet-nationalistische Koerden, die uiteindelijk een soort staatsbegrafenis kreeg (foto's); de kist werd nog net niet gedragen door militairen, zoals godbeterut die van Pinochet in Chili.
Boeiende materie!
Bediuzzaman, antisemitisme en eindtijd
Op een nationalistisch-Israëlische site zijn enkele uitspraken van Said Nursi over Joden
op een rij gezet, waarbij men zich baseert op
een essay van ene - Nursi welgezinde - Abu Sway:
"The Dajjal [Islamic Anti-Christ] will draw his main strength
from the Jews. The Jews will follow him willingly... both Dajjals
will win the assistance of a secret Jewish society which nurtures a
terrible desire for revenge on Islam and Christianity..."
"And there is no question, after it [Judaism] has been purified
of corruptions, of Judaism acting together with Christianity in the
future? As for the second group [Christians], being overcome by the
power of anger they become aggressive, and abandoning the precepts
of religion they fall into sin and wrongdoing. Like the Jews in
their obduracy."
"It is because of these fearsome rules governing the destiny and
character of this nation [Jews] that the Qur'an acts so severely
against them. It deals them awesomely punishing slaps."
"These two statements of the Qur'an directed at the Jews,
comprise the two fearsome general rules, that that nation hatches
plots in human social life with their trickery, which shake human
society... and through usury and compounded interest, made the poor
clash with the rich, and caused the banks to be founded, and amassed
wealth through wiles and fraud; so it was again that nation who, in
order to take its revenge on the victors and governments under which
it always suffered deprivation and oppression, was involved in every
sort of corrupting covert organization and had a finger in every
sort of revolution."
"For the Jews, who have been persecuted by every state, gathered
in large numbers in Germany in order to take their revenge. Then,
due to the important role he played in the founding of the
revolutionary communist party, the terrible Trotsky, who was a Jew,
took over the leadership of the Russian Army, then the government
after the famous Lenin, who had trained him, and they [the Jews] set
fire to Russia and laid waste whatever it had achieved over a
thousand years."
"In the human kingdom, the Jews have clung to the world more
greedily and have loved its life with more passion than any other
people, but the usurious wealth they have gained with great efforts
is merely illicit property over which they exercise temporary
stewardship, and it benefits them little. It earns them, on the
contrary, the blows of abjection and humiliation, of death and
insult, that are rained down on them by all peoples."
"He it is Who sent His Messenger with guidance and the Religion
of Truth, to proclaim it over all religion predicts with complete
certainty that "the religion which the Noble Messenger brought would
triumph over all religions'" The future confirmed this prediction,
with the sword of Islam extending from the Pacific Ocean in the east
to the Atlantic Ocean in the west... It is Islam that will be the
true, and spiritual, ruler over the future."
Wel moet worden opgemerkt:
1. Dat er Joodse sympathisanten zijn met Nursi, die weliswaar niet heen
kunnen om dergelijke uitspraken, maar kennelijk toch positief staan tegenover diens
gedachtegoed: zie bijvoorbeeld
Norton Mezvinsky en
Yehezke Landau. Ik weet niet of dit bij wijze van spreken '
Neturei Karta-types' zijn. [
Later toegevoegd: ja dus. En dat maakt hun oordeel verre van objectief.]
2. Dat Nursi waarschijnlijk nauw aansluit bij
uitspraken over Joden in de
hadith (dit zou nader onderzoek vergen).
3. De IUR organiseerde in 2009
een werkdag 'Nadenken over interreligieuze dialoog' - zie ook
hier en
hier - waarbij docent Özcan Hıdır wees op het belang van de dialoog tussen moslims, christenen en joden: 'We moeten ons verdiepen in elkaars bronnen, gebaseerd op eerlijkheid en vertrouwen'. Ahmet Akgündüz noemde toen in zijn oproep tot samenwerking alleen de christenen: 'De profeet, vrede zij met hem, zei al dat moslims moeten samenwerken
met christenen. Ik denk dan aan samenwerking tegen vijanden, tegen het verval van de morele waarden,
tegen ongeloof [cursivering door mij; K]'. Maar hier wil ik geen conclusie uit trekken.
Later toegevoegd: ook
hier benadrukt Akgündüz de 'Moslim-Christelijke alliantie', met name een Hadith in het 'Boek van Malâhem' ('nieuws over het einde van de wereld' [sic]), tegen, in één adem genoemd, 'internationale ongodsdienstigheid en terrorisme'. Wel noemt hij een paar keer ook de Joden.
[einde toevoeging] Lees eventueel zelf meer over '
Nursi en joden' en vorm je eigen beeld. Mijn indruk is dat er - zoals meestal - minimaal twee kampen zijn in het oordeel hierover; maar dat bovengenoemde uitspraken van Nursi er toch niet om liegen. De strekking ervan doet sterk denken aan de infame
Protocollen van de Wijzen van Zion, het beruchte geschrift vol jodenhaat dat begin vorige eeuw in omloop werd gebracht vanuit Rusland en dat in Turkije gewoon nog
in de handel is (afbeelding rechtsboven); net als
Mein Kampf overigens.
Voorts wordt
hier uitgelegd - met een citaat - dat volgens Nursi de islam het christendom zeker zal overwinnen; het laatste geloof zal zich overgeven aan de islam 'door uitdoving (dan wel uitroeiing?) of door zuivering'.
Verder is interessant dat bij Said Nursi het geloof in een eindtijd prominent is, zie bijvoorbeeld
hier en
hier en
hier.
De Mahdi - zeg maar de islamitische Verlosser - zal
volgens hem verschijnen in Istanbul in het jaar 2129.
Trouwens ook in salafistische en andere fundamentalistische islamitische kringen komt
apocalyptisch denken
veelvuldig voor. Een vrij recente bijeenkomst met de extremist
Haitham al-Haddad in Londen heette: 'The Final Hour'. Affiche zie helemaal hieronder. Volgens de Duitse godsdienstonderzoekers Victor en Victoria Trimondi wordt het belang dat fundamentalistische gelovigen van de drie grote monotheïstische religies hechten aan de Apocalyps vaak en ten onrechte over het hoofd gezien. Zie hun studie
Krieg der Religionen; Politik, Glaube und Terror im Zeichen der Apokalypse (2006).
Ofschoon Nursi niet expliciet politiek actief was,
steunde hij wel degelijk de - fascistische - Jonge Turken, dat wil zeggen de niet-seculieren onder hen.
Onderzoek minister Asscher naar Turkse bewegingen
Vandaag (1 april 2013) kwam
in het nieuws dat minister Asscher van Binnenlandse Zaken een aantal Turkse organisaties, de Suleymanci beweging, Milli Görüs en Diyanet, onder de loep gaat nemen[5]. Hij wil achterhalen of deze de integratie van Nederlanders van Turkse komaf belemmeren. Wellicht kan hij ook eens laten kijken naar eventuele
connecties met de Grijze Wolven ('Idealisten', 'Ülkücüler').
Mogelijk is de bovengenoemde Sülemaniye-moskee in Amsterdam Osdorp
genoemd naar de zestiende eeuwse sultan Süleman,
evenals een grote moskee in Istanbul. Maar omdat die naam
meestal wordt geschreven als 'Süleyman', en de naam van de moskee in Osdorp
vaak als 'Suleymaniye' of 'Süleymaniye', ligt verwarring voor de hand met
Süleyman Hilmi Tunahan, wiens islamistische campagne wel als
Suylemanci-beweging wordt aangeduid.
Frappant: in deze laatste beweging
speelt kennelijk de verwachting van een eindtijd een grote rol,
net als bij aanhangers van Said Nursi.
Eveneens opmerkelijk: het
ziet er naar uit dat Süleyman Nursi (Bediuzzaman) zeer hoog achtte;
hier
wordt geciteerd uit een tekst van nota bene Ahmet Akgündüz: ''Some people were
publishing against Bediuzzaman Said Nursi. Under the influence of these
publications, I asked Sheikh Suleyman, "How are we to know about Said
Nursi?" He said, "Bediuzzaman is the individual I love the most in
Turkey." (Prof. Ahmed Akgunduz –
Suleyman Hilmi Tunahan in the light of
archive documents - Osav pub.)'.
Vreemd genoeg blijven de Grijze Wolven en hun Nederlandse
mantelorganisaties, de
TFN en
NAF klaarblijkelijk voor Asscher buiten beeld, ondanks het feit dat onderzoekers - zie de lijst van publicaties hieronder - nu al meer dan vijftien jaar gedocumenteerd wijzen op de banden met Turks extree rechts en het vormen van een obstakel voor integratie in onze maatschappij, bovendien vaak gesubsidieerd door gemeenten. De Islamitische Universiteit van Rotterdam schijnt tevens geheel te ontsnappen aan de aandacht van de minister. De Gülen-beweging van Fetullah Gülen laat Asscher evenmin bekijken; hij
steunt zelfs een krant van deze organisatie.
Eerder onderzoek leidde tot een vrij mild oordeel over deze stroming, terwijl ter zake op zijn zachtst gezegd argwanende alertheid is geboden, zie
dit bericht van journalist
Betsy Udink in de Volkskrant.
Ook de Gülen beweging
vereert zoals gezegd Said Nursi. Zie voorts
dit artikel en vele treffers op
'Ülkücüler' en 'Gülen'. Als ik het goed begrijp met behulp van Google Translate, heeft Ahmet Akgündüz 'leraar' Fetullah Gülen een 'morele held'
genoemd.
Overigens was Diyanet, een van de organisaties waar Asscher naar laat kijken, onlangs in de persoon van
İsmail Hilmi Bilgi op de IUR
te gast; de secretaris van de universiteit bereidde hem een 'warm welkom'. (Diyanet heet in ons land 'Islamitische Stichting Nederland'). Assistent-professor Özcan Hıdır van de IUR heeft voor dit ministerie van godsdienstzaken van Turkije
gewerkt. Op een IUR-viering ter gelegenheid van de accreditatie van de opleiding Master Islamitische Geestelijke Verzorger in 2010 was een afgevaardigde van Diyanet
aanwezig.
Stapelen zich signalen op dat verschillende islamistische organisaties uit Turkije, soms met vereende krachten, dan weer ieder voor zich, losjes verbonden met de Grijze Wolven of juist hecht, werken aan een islamistisch (Groot-)Turkije, dat mensen van Turkse komaf in andere Europese landen manipuleert en aanspoort tot separatisme ten aanzien van de Westerse maatschappij? Deze
bredere vraagstelling verdient eveneens dringend nader onderzoek. Daarbij dienen de IUR, de TFN, de NAF en hun banden met de Grijze Wolven eindelijk eens van staatswege nauwgezet tegen het licht te worden gehouden.
Toegevoegd februari 2014: directeur van
Grijze Wolven-"Multifestijn" Ebu Ozture was eerder drie jaar
secretaris-generaal en/of
collegevoorzitter van de Islamitische Universiteit Rotterdam (in 2012
stond hij op plek 37 van de kandidatenlijst van het CDA voor de parlementsverkiezingen).
Zie ook:
De nood is groter dan die ene Akgündüz
Door Froukje Santing, Nieuw Wij, 19 oktober 2013
[...]
Er is niets mis met mensen als Akgündüz ter verantwoording te roepen
voor hun rabiate uitspraken, maar het riekt ook naar enige mate van
selectiviteit. De nood is veel groter. De Turkse regering is op tal van
manieren de grens bij Lobith al overgestoken zonder dat duidelijk is
wat haar agenda precies is. En zonder dat duidelijk is welke personen
en organisaties hier met haar samenwerken om zo tot in de haarvaten van
de Turks-Nederlandse gemeenschappen door te kunnen dringen. Ik zou er
niet gerust op zijn en mijn energie liever steken in het tegengaan
hiervan dan te demonstreren voor de deur van de Islamitische
Universiteit in Rotterdam. Akgündüz is slechts één boom in een groot
religieus-conservatief en nationalistisch bos.
[Toegevoegd 9 april:] Gülen-beweging aanstichter Yunus-affaire
NRC Handelsblad, 9 april 2013
Volgens het NRC is rector Akgündüz van de Islamitische Universiteit Rotterdam aanhanger van Gülen en speelde een professor van die universiteit een rol in de oplopende onrust omtrent het Turkse jongetje dat werd geplaatst in een lesbisch pleeggezin
. Een kritische volger van de Gülen-beweging
noemt het NRC-artikel echter 'broddelwerk'; deze criticaster van het NRC-stuk
retweet echter
broddelaar en crypto-antisemiet Peter Edel, wat niet bijdraagt aan zijn (of haar) geloofwaardigheid. Zijn
sterkste argument is dat een vertegenwoordiger van tientallen Gülen-clubs, Mehmet Cerit, op Twitter heeft opgeroepen niet mee te demonstreren over de kwestie Yunus in Rotterdam (bij het bezoek van Erdoğan). Ook maakt deze auteur aannemelijk dat niet de Gülen-beweging, maar Diyanet de belangrijkste gangmaker is achter de onrust rond Turkse kinderen in Westerse pleeggezinnen.
Voor mijn kijk op het NRC-stuk: zie
noot[7] hieronder.
Update 10 april: nu met een
reactie
van Turkije-kenner professor Erik-Jan Zürcher, die stelt dat het NRC de
plank mis slaat wat betreft Akgündüz / de IUR in relatie tot de
Gülen-beweging.
[Toegevoegd 9 april:] Turkse Gülen-beweging ontkent aanjager te zijn van Yunus-rel
NRC, 10 april 2013
[Toegevoegd 9 april:] Schriftelijke vragen over 'de rol van de islamitische universiteit in de 'Zaak Yunus"
Leefbaar Rotterdam, aan het college van B & W Rotterdam, 9 april 2013
Pikant: Asscher steunt Nederlandse krant van omstreden Turkse beweging
Joop.nl, 30 maart 2013
Rudel auf Beutezug
Door Lydia Rosenfelder, FAZ, 20 mei 2013
Turkstalige krant Ufuk is een spreekbuis voor de extreem-rechtse Grijze Wolven
Door Taylan Devrim, Doorbraak.eu, 1 november 2012
Revisionistische rector aan Islamitische Universiteit Rotterdam
AFA, 2004
'Moslims hebben nooit genocide gepleegd'
Door Osman Duman, Türkiye, 24 december 2003
More at stake, Turkish Islamists [i.e. rector Akgündüz; K] call Armenian genocide a myth
Door Oscar Laurens Schrover, 28 november 2004 (meer over Schrover
hier)
Boek Grijze Wolven; Een zoektocht naar Turks extreem rechts
Stella Braam en Mehmet Ülger, Nijgh & Van Ditmar, 1997, 176 pagina's
Doctoraalscriptie Turkse idealen op Nederlandse bodem
M. Geerse, Vakgroep Culturele Antropologie Universiteit Utrecht, april 1998
Grijze Wolven in Nederland Subsidieland
Door Ernst Haffmans, Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, circa 2007
'Kom bij ons, sluit je aan'; Muzikale oorlog bij de Grijze Wolven
Door Ernst Haffmans, Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, 2006
Brochure Ik sterf voor jou, Turkije
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, Alert, 2009, 39 pagina's
Brochure Nationalisme en Turkse muziek
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, Alert, 2007, 40 pagina's
Brochure Antisemitisme en nationaal-socialisme in Turkije
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, Alert, 2006, 36 pagina's
Boekje Pan-Turkisme in de Polder, Grijze Wolven in Nederland 2000-2004
Onderzoeksgroep Turks extreem-recht, Alert, 2005, 40 pagina's
Boekje 'De Hollandse Leeuw en de Grijze Wolf'
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, Alert, 2000, 53 pagina's
Boek Stop de Grijze Wolven
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts, 1997, 152 pagina's
Noten
[1] Toegevoegd 3 april 2013: in dit verband geeft Akgündüz hier de Armeense Turken nog maar weer eens een trap na: 'Zoals bekend, is het jaar 1999, het jaar waarin het 700. jubileum van de oprichting van de Ottomaanse Staat die ruim 600 jaar als een Turks- islamitische Staat over drie werelddelen heeft geheersd, wordt gevierd. In het kader van dit jubileum van de Ottomaanse Staat is het onoverkomelijk dat er op dit moment in meer dan 35 landen die de oude nalatenschappen zijn van deze Staat, diverse activiteiten georganiseerd worden in pro en contra. Toen ik in de Verenigde Staten van Amerika als gastdocent verbleef tijdens het Academisch Jaar van 1997-1998, observeerde ik dat met de Princeton Universiteit vooroplopend ook andere Amerikaanse wetenschappelijke instellingen wilden participeren aan deze vieringen. Ook komt ons natuurlijk ter ore dat met name de Armenen maar ook andere binnenlandse en buitenlandse vijanden van ons land, deze gelegenheid aangrijpen om hun historische aantijgingen te herhalen op verschillende platforms.
Dit jubileum zou eigenlijk een soort van ontmoeting moeten zijn tussen de Ottomaanse en de Republikeinse Staat, een nationale ontmoeting waarbij een ieder die zijn land, zijn volk, zijn staat en zijn nationale geschiedenis lief heeft, zijn of haar best zou moeten doen, volgens ons, om dit jubileum tot zo een nationale ontmoeting te maken. Rechts of links, iedereen accepteert dat wij als natie drie grote vijanden hebben: onwetendheid, zinloze discussie en armoede. Welnu, volgens onze opvatting is onze grootste vijand die de ontmoeting tussen het Ottomaanse Rijk en de Republiek belemmert, onwetendheid, oftewel niet op de hoogte zijn van de juiste geschiedenis' [foutjes in de tekst heb ik laten staan en de cursivering is door mij; K - let terzijde ook op het driemaal herhaalde 'nationale', plus 'wij als natie' in één alinea; en de uithaal naar 'zinloze discussie' van deze revisionistische rector].
[2a] Het wil ook bepaald iets zeggen dat Yazıcıoğlu - die een tijdlang adviseur was van Alparslan Türkeş -, de laatste eer bewees aan de beruchte militante MHP-bons en voor betrokkenheid bij meerdere moorden en terroristische acties door de politie gezochte Abdullah Çatlı.
[2b] Poulton (1997) verwijst in de voetnoot onderaan de pagina naar het artikel 'The Ultranationalist Right' van Mehmet A. Ağaoğulları in de bundel Turkey in Transition, New Perspectives (Irvin. C. Schick en Ertugrul Ahmet Tonak, Oxford University Press, 1987). Zie hier een scan van de betreffende pagina (197) en hier van de dito voetnoot (107). Ağaoğulları verwijst naar de publicatie Faşizm ve Anti-Faşist Mücadele, waarin staat dat Yazıcıoğlu deze racistische taal heeft gebezigd in Büyük Türkiye'ye Hasret, 27 (de titel van dit zo te zien opgeheven en niet online gezette blaadje of krantje betekent zoiets als 'Het Verlangen naar Groot-Turkije' en/of 'Het Grote Verlangen naar Turkije').
Met dank aan de deskundige die mij de scans heeft gemaild.
Het jaartal 1996 dat twee anti-Turkse Iraanse auteurs toekennen aan het citaat strookt niet met de publicatiedatum van Turkey in Transition en is derhalve foutief.
[3] Via Google Translate maak ik uit het artikel op dat het gaat om een ontmoeting van een voorman van Sultanbeyli, Gökmen Kantar, met Grijze Wolven (Ülkücüler): 'Istanbul Provincial Chairman ideal Gökmen Scale quarries, Sultanbeyli met with young nationalists.' Maar omdat ik geen Turks kan lezen, ben ik onzeker.
[4a] Aanvullingen 5 t/m 8 april:
1. Akgündüz keert zich in een (ongedateerd) artikel, fel ingeleid met het aan de profeet Mohammed toegeschreven gezegde 'een persoon die zich niet uitspreekt tegen onrecht, is een stomme satan', op zijn eigen site speciaal tegen het handelen van Israël met betrekking tot Gaza.
Des te meer opmerkelijk - waarom wordt hieronder snel duidelijk - dat de Union of NGO's of the Islamic World (UNIW) in 2007 bijeenkwam in Rotterdam op de Islamitische Universiteit. De vanuit Turkije opgezette European Muslim Union (EMU), een van de oprichters van de UNIW, vergaderde mee in de havenstad. 'Honorary President' van de EMU én van de IUR is Nevzat Yalcintas, volgens Der Spiegel een van de stichters van de AKP en gewezen hoofd van de Turkse staatstelevisie. Een blijk van betrokkenheid op hoog niveau van de Turkse staat, c.q. het AKP-bewind, bij de Islamitische Universiteit van Rotterdam - zie tevens mijn opmerkingen over Diyanet hierboven en over het voorgenomen bezoek van premier Erdoğan aan de IUR hieronder. En hee, Nevzat Yalcintas was evenals Ahmet Akgündüz aanwezig op een bijeenkomst van de ATIB, mogelijk bij de oprichting![4b]
Necmi Sadikoglu, secretaris-generaal van de UNIW, zei bij het samenzijn op de IUR in een toespraakje: 'In our opinion, the Islamic World does not consist
only of the Islamic Countries but also all the countries where Muslims
live.' Ik zie een West-Europese christelijke NGO'er op een vergadering in Turkije nog niet zo snel pontificaal verkondigen dat de christelijke wereld bestaat uit alle landen waar christenen leven, maar het gaat me hier om iets anders.
Ten eerste zitten volgens onderzoek van het Jerusalem Center for Public Affairs in de UNIW belangrijke organisaties van de Moslimbroederschap; op een bijeenkomst over 'islamofobie' in 2007 in Istanbul spraken onder meer Tariq Ramadan, Anwar Ibrahim en William Baker - de laatste heeft extreem rechtse en antisemitische antecedenten. Volledige lijst met sprekers hier.
Ten tweede is een van de UNIW-leden de Turkse 'hulporganisatie' IHH, die waarschijnlijk is betrokken bij uiterst radicaal, zo niet gewelddadig islamisme en een van de drijvende krachten was achter de eerste Gazavloot. Zoals bekend werd de Mavi Marmara, het 'vlaggenschip' van dit flotilla, in 2010 geënterd door de Israëlische strijdkrachten. Bij het navolgende gevecht aan boord werden negen opvarenden gedood door de Israëli's. Een zoveelste verwerpelijk staaltje overkill van het Israëlische leger. Maar aan de Gazavloot zelf zat wel een luchtje. Zie bijvoorbeeld het artikel Fragwürdige Friedensmission; Wer war auf dem Schiff nach Gaza? van 3Sat en de bijbehorende korte tv-reportage: verschillende BBP-leden - oftewel: zeer gelovige Grijze Wolven - voeren mee, onder anderen de persvoorlichter van de partij. Bij het uitvaren schreeuwde een mensenmassa: 'O Joden, het leger van Mohammed zal terugkeren - zoals in Khaybar. Intifada tot aan de overwinning!' Mete Cubukcu, hoofdredacteur van de Turkse nieuwszender NTV rekent de IHH tot de islamistische beweging Milli Görüs, die een islamitische staat nastreeft. IHH-leider Bülent Yıldırım is eerder mogelijk betrokken geweest bij de werving van jihadisten. Islamonderzoeker Michael Kiefer stelt dat de passagierslijst getuigt van Turks activisme dat zich niet verre houdt van nationalisme en geweld; hij vergelijkt de BBP met de Duitse NPD en wijst er fijntjes op dat de partij Die Linke de BBP eveneens zo ziet door in te stemmen met ondubbelzinnige kwalificaties van de Duitse binnenlandse veiligheidsdienst: 'racistisch-nationalistische oriëntatie', 'bereid tot geweld' en neigend naar 'totalitaire structuren'.
Zie verder het artikel Missing Hitler's Spirit: The Problematic Post-Flotilla Discourse in Turkey (door Khatchig Mouradian, Armenian Weekly, 7 juni 2010), het blog The Flotilla And Fascists, de Global Muslim Brotherhood Daily Report over de IHH en Gaza en het blog Nederlandse Gazaboot tast mis bij keuze van vlaggendragers (door Carel Brendel, 27 november 2010) over de afgeblazen tweede boottocht naar Gaza. Met die 'Flotilla 2' had trouwens IUR-docent Rafiq Ahmad Fris willen meevaren.
2. Premier Tayyip Erdoğan van Turkije blies op het laatste moment zijn geplande bezoek op 21 maart j.l. aan de IUR af. Erdoğan deed tijdens zijn ontmoeting met premier Rutte zijn beklag over de plaatsing van een Turks jongetje bij lesbische pleegouders. Joop.nl ontdekte dat de commotie die daarover kort voor het bezoek van Erdoğan was ontstaan, werd aangejaagd door een lid van de Grijze Wolven via zijn Facebook-pagina. Als de door Braam en Ülger in Grijze Wolven (1997) gesignaleerde contacten van de Wolven met Turkse regeringskringen nog steeds bestaan, is het plausibel dat uiteindelijk Erdoğan zelf hier de hand in heeft gehad.
Overigens kreeg de Turkse premier enkele weken eerder van verschillende kanten scherpe kritiek omdat hij op een VN-conferentie de stichting van Israël (als Joodse staat) een misdaad tegen de menselijkheid noemde: 'Net als met zionisme, antisemitisme en fascisme, is het onvermijdelijk
dat islamofobie moet worden gezien als misdaad tegen de menselijkheid.' Erdoğan is wel consequent gebleven, want in 1997, als Welzijnspartij-burgemeester van Istanbul tijdens een feestelijke bijeenkomst in het kader van de viering van de verovering van Istanbul door de Osmanen, zei hij - zie ook hier: 'De Joden begonnen met het onderdrukken van de moslims in Palestina in de naam van het politiek judaïsme, wat zionisme wordt genoemd. [...] Vandaag de dag is het beeld van de Jood niet anders dan dat van de nazi's.' En: 'De media in de wereld staan onder controle van Isräel en dat moet worden benadrukt'. En: 'Waar Joden zich ook vestigen, ze verdienen geld. Ze zijn geen huiseigenaars, huren komt hun het best uit. Wij daarentegen, wat we ook hebben of niet hebben, we investeren het in onze huizen.' Meer over antisemitisme onder Turken staat hier; onderzoeker Ernst Haffmans concludeert terecht (in 2005): 'Door migratie en door de aanwezigheid van Turkse media in Europa zijn antisemitische opvattingen onder Turkse migranten in Nederland ook een veel voorkomend fenomeen. [...] er is op het gebied van de bestrijding van anti-joodse en antisemitische opvattingen zeker ook aandacht voor de migranten van Turkse komaf nodig. Wetenschappers, beleidsmakers en sleutelfiguren binnen de Turkse gemeenschap zullen zich sterker met antisemitisme in de Turkse gemeenschap in Nederland moeten uiteenzetten.'
3. Op 25 maart 2012 in Istanbul sprak Akgündüz op een andere bijeenkomst
over Said Nursi. Als ik het goed begrijp met behulp van Google
Translate, gaf in de pauze de zanger Ali Oktay een 'goddelijk concert'
(İlahi Dinletisi). Deze artiest was in 2009 zo geroerd door
het verongelukken van Muhsin Yazıcıoğlu, dat hij een artikel publiceerde waarin hij een gedicht van Yazıcıoğlu citeert (dat dit de muzikant Ali Oktay betreft en niet een gelijknamige journalist, blijkt uit het e-mailadres bij het artikel: alioktay@alioktay.net). Na het optreden van Oktay, hield Agkündüz zijn lezing over 'islamitische broederschap' (terzijde: zie een eerder blog van me over broederschap en terreur).
[4b] Aanvulling 5 april: Een mooie vondst?! - Akgündüz was wellicht (ik hou een slag om de arm, want moet afgaan op Google Translate) aanwezig bij de oprichtingsvergadering in 1987 [screenshot] van de extreem rechtse Avrupa Türk-İslam Birliği (ATIB), de overkoepelende Europese mantelorganisatie van de Türk Islam Kültür Dernekleri Birliği (TIKDB), die zich in 1987 op initiatief van Musa Serdar Çelebi - zie ook hier - afsplitste van de Duitse Grijze Wolven-vereniging ADÜTDF. In elk geval lijkt deze bijeenkomst speciaal te worden gememoreerd door een terugblikkende auteur en vormt de webpagina aanvullend bewijs van Akgündüz' sympathie voor de ATIB.
Meer over de ATIB hier en hier en in Grijze Wolven
(1997, pagina 169-170) van Braam en Ülger, die uit de mond van een (ja, helaas één) insider
optekenden dat achter de breuk een geldkwestie zat, geen ideologisch geschil - wat de
ATIB zelf wel beweert (zie ook hier). De uit de MHP afkomstige Çelebi is na uitlevering door Turkije jaren vastgehouden in Italië wegens verdenking van betrokkenheid bij de aanslag op paus Johannes Paulus II door Mehmet Ali Ağca, maar kwam vrij wegens gebrek aan bewijs. Graag zou ik een betere vertaling lezen van dit interview met Çelebi uit 2011 dan de krakkemikkige omzetting van Google Translate. Valt er nou uit op te maken dat Çelebi zelf actuele banden met de 'Ülkücüler' toegeeft, of juist niet?
Een en ander bevestigt, gezien tevens de aanwezigheid op de genoemde ATIB-bijeenkomst van medeoprichter van de AKP Nevzat Yalcintas die nu erevoorzitter van de IUR is, de indruk van een dubbele agenda van de AKP en de IUR: werken aan islamisering binnen Turkije respectievelijk in West-Europa onder het mom van
vrijheid en tolerantie. En het maakt de veronderstelling van een hechte band - wellicht grotendeels achter de schermen - met een (zeer gelovig) deel van de scene van de Grijze Wolven behoorlijk aannemelijk.
Erg verontrustend.
[5] In het licht van het onderzoek van
Asscher is het - ook als de Sülemaniye-moskee in Osdorp niet in verband
staat met de beweging van Süleyman Hilmi Tunahan - pikant dat, zoals de
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts schrijft: 'het PvdA-parlementariër Nebahat Albayrak een puik idee [leek] om naar aanleiding van het tienjarig bestaan van de aan de TIHS
gelieerde Sülemaniye moskee in Osdorp haar gezicht te laten zien. In
aanwezigheid van ondermeer de vice-voorzitter van de BBP, Edip Özbas,
hield zij tevens een toespraak. We vragen ons af op [sic] de PvdA-top op
de hoogte is van dit bezoek. (bron: Mehmet Ali Topçu, Ayrim toplumu
böler, Türkiye, 10 mei 2005)'.
Een
andere faux pas van Albayrak, destijds staatssecretaris van Justitie
(sic), was haar ontvangst van BBP-oprichter Muhsin Yazıcıoğlu (in
dezelfde maand van 2008 dat hij te gast was op de IUR, zie hierboven).
Dit wekte alleen wat beroering op marginale sites; in Duitsland is de pers alerter. Albayrak wilde zelfs officieel met de ideoloog van de Grijze Wolven op de foto, poserend voor een portret van koningin Beatrix; en haar moeder onthaalde de fascistoïde leider gastvrij, naar verluidt omdat de Albayraks en de Yazıcıoğlu's uit dezelfde stad, Sivas (zie ook hier en hier),
in Turkije afkomstig zijn en mogelijk familiebanden hebben. Wrang
genoeg is Sivas toevallig de plaats van de beruchte massamoord in 1993
op een groep Alevitische intellectuelen en schrijvers in een hotel, dat
in brand werd gestoken door extremisten, mogelijk (mede) vanuit de
Grijze Wolven; de politie keek onbewogen toe hoe het pand uitbrandde en 37 mensen om het leven kwamen - zie ook Grijze Wolven (1997) van Braam en Ülger, pagina 139.
Men herinnert zich een andere bedenkelijke manoeuvre van Albayrak: haar halve ontkenning van de Armeense genocide. Volgens Albayrak zijn daaromtrent 'alle bronnen bevuild'. Alle bronnen! In een opiniestuk
- overigens samen met de huidige minister van Buitenlandse Zaken Frans
Timmermans - erkende ze dat honderdduizenden Armeniërs zijn omgekomen,
maar betwijfelde ze het 'volkenrechtelijk' correct zijn van de term
'genocide'. Weliswaar verschilt haar standpunt duidelijk van de opvatting van Ahmet Akgündüz, maar toch. Later werd trouwens Albayrak als staatssecretaris door de Turkse regering aangeklaagd, omdat ze in een kabinet zat dat de Armeense genocide veroordeelde.
Zonder ook maar een millimeter mee te gaan met de beroerd onderbouwde complottheorie tegen Albayrak in onder meer het sowieso uiterst suspecte Katholiek Nieuwsblad (dat suggereert dat zij deel uitmaakt van de Turkse 'deep state'), en eveneens zonder Albayrak in dezelfde hoek te willen zetten als Ahmet Akgündüz - wiens contacten met Turks extreem rechts al bij al structureel kunnen worden genoemd en wiens publicaties over de Armeense genocide en over het islamitische recht
letterlijk boekdelen spreken -, onderschrijf ik de kritiek van de
Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts; het valt Albayrak zwaar te
verwijten dat ze twee keer volstrekt onvoldoende afstand heeft gehouden
van de BBP respectievelijk Muhsin Yazıcıoğlu in eigen persoon. De
geurloze roos van de PvdA mag nooit meer in de buurt staan van de
stinkende roos van de BBP!
[6] Zie ook:
Kamermeerderheid eist onderzoek naar Turkse beweging
Door Selli Altunterim en Jan Eikelboom, Nova, 4 juli 2008
De Turkse journalist Hikmet Çetinkaya: 'Ze zijn antidemocratisch. [...] [Gülens] naam was verbonden aan het stichten van een islamitische staat in Oezbekistan. Ze zijn erop uit [de sharia in te voeren]. Maar niet de sharia van Saoedi-Arabië. Ook niet de sharia van Iran. Maar een sharia als in Indonesië, Maleisië, Pakistan. Een Aziatisch sharia-model.'
Beelden van een preek van Gülen: 'De islamitische wereld wordt al twee eeuwen misbruikt door de westerlingen. Om de wereld niet weer door hen te laten misbuiken, moeten de gelovigen van Turkije economisch gezien de macht overnemen in het Westen en hen zo het rechte pad wijzen. Zo moeten we alle misbruik tegengaan. Zo wil Allah het.'
Turkije-kenner Erik-Jan Zürcher: 'Als je kijkt naar de geschriften van Fetullah Gülen zelf [...] Ze zijn zeer geïnteresseerd in allerlei moderne ontwikkelingen, maar de boodschap van de islam is de absolute waarheid. Dialoog wordt dan al snel een middel tot overtuigen, tot bekeren.' Verder wijst Zürcher op het contraproductieve effect van het subsidiëren van (Turkse) orthodox-religieuze organisaties.
Een uitgestapte medewerker aan een Gülen-internaat over de kinderen daar: 'De [autochtone] Nederlanders vinden ze zielig, niet rein. Ze [i.e. de aanhangers van Gülen] moeten hard werken om ze massaal te bekeren tot de islam. Dan wordt het een goede gemeenschap. Dus eigenlijk assimilatie van Nederlanders. [...] Een goed voorbeeld is een tot de islam bekeerde Nederlander. [...] De rest [is een slecht voorbeeld].'
Bijna alles wat in de uitzending over de Gülen-beweging wordt gesteld door Zürcher en de uitgestapte ex-medewerker, is ook van toepassing op de Islamitische Universiteit van Rotterdam. Kijken!
Invloed Gülen-beweging neemt toe; VVD-Statenlid beheert mosliminternaten
Nieuwsuur, 5 april 2013
'Onderzoek van Nieuwsuur toont aan dat de Gülen-beweging
wijdvertakt is in de Nederlandse samenleving. Tientallen organisaties zijn
opgericht door aanhangers van Gülen. De invloed van de beweging strekt zich uit
tot scholen, media en ondernemersverenigingen. Deze organisaties opereren nooit
onder de naam Gülen. In Nieuwsuur zegt turkoloog
Erik-Jan Zürcher: "Dat mag je deze organisaties ook wel verwijten, dat
ze verbindingen niet transparant maken en daar nogal moeilijk over doen."'
Helemaal hieronder heb ik een screenshot gezet van wat volgens Nieuwsuur, afgaand op een vraaggesprekje met een scholier die vertelt over huiswerkbegeleiding en ander onderricht op een adres van de Gülen-beweging, het soort films is dat jonge mensen daar krijgen voorgeschoteld.
September 2009 zat Ahmet Akgündüz aan een iftar-maaltijd samen met onder anderen Arif Yakışır, president van de Türk İslam Kültür Dernekleri Federasyonu, Gürkan Çelik van de Stichting Islam en Dialoog en managers van de Nizam-ı Alem Süleymaniye-moskee (die is of was gelieerd aan de extreem rechtse TIHS). Zie dit bericht in Zaman Benelux, een orgaan van de Gülen beweging. Çelik functioneert volgens onderzoek van Nieuwsuur in het netwerk van de Gülen-beweging in Nederland. Yakişir heeft overigens meerdere Nederlandse onderscheidingen opgespeld gekregen, waaronder klaarblijkelijk een lintje van de koningin; en de Hollanda Türk İslam Kültür Dernekleri Federasyonu (HTIKDF) - die de meeste Turkse moskeeën in Nederland beheert - wordt door de Onderzoeksgroep Turks extreem-rechts niet gerekend tot de extreem rechtse Turkse organisaties in Nederland.
[7] Argumenten in het NRC-artikel dat de IUR en de Gülen-beweging eendrachtig de onrust omtrent Yunus op touw hebben gezet:
1. IUR-hoofddocent Özcan Hıdır zegt in november 2012 op een bijeenkomst over jeugdzorg in Den Haag, waarvoor was geflyerd met een folder met een huilend kind op de voorkant, dat 'vijfduizend Turkse islamitische kinderen' aan christelijke pleeggezinnen zijn 'weggegeven'.
2. De krant Zaman heeft een verslaggever bij die bijeenkomst, die de volgende dag een artikel publiceert in de krant, waarin Hıdır uitgebreid wordt geciteerd.
3. Zaman is een krant van de Gülen-beweging.
4. Het nieuws zou gezamenlijk zijn gebracht door Zaman en de IUR.
5. Rector Akgündüz zou een aanhanger zijn van Gülen en de IUR zou zijn gelieerd aan de Gülen-beweging, want:
a. rector Akgündüz is een Nursi-bewonderaar;
b. Akgündüz is te zien op een foto naast de vroegere rechterhand van Fetullah Gülen;
c. de voormalige IUR-woordvoerder Mustafa Ermek was voorheen actief voor de Gülen-stichting Islam en Dialoog.
6. Zaman blijft de zaak volgen en in provocerende overdrijvingen (c.q. leugens) voorstellen; '5000 kinderen naar westerse pleeggezinnen', 'zonder tussenkomst van de rechter', 'doel is assimilatie in de westerse samenleving' [afgeschilderd als iets ergs; K], Turkse islamoloog zegt in de krant 'dit is niet te accepteren' en Zaman vraagt het publiek te reageren.
7. Het Gülen-mediabedrijf Samanyolu Haber maakt een ophitsende reportage van de zaak: met beelden [ik neem aan fake; K] van een schreeuwende Yunus die van zijn moeder wordt weggehaald.
8. Erdoğan wil de IUR bezoeken, waar een demonstratie tegen het onderbrengen van Yunus staat gepland.
Mijn commentaar:
Dat de Gülen-beweging zwaar de hand heeft gehad in de affaire Yunus, maakt het NRC aannemelijk; over de punten 1, 2, 3, 6 en 7 (en 8) bestaat weinig of geen twijfel. Uiteraard is deze organisatie, zoals bijna elke 'beweging', niet totaal één ding; maar dat twee belangrijke organen ervan de hetze hebben aangejaagd vanaf het begin, zegt toch echt iets.
Dat de IUR gelieerd is aan de Gülen-beweging, blijft een - interessante - hypothese, die onvoldoende wordt bewezen door het NRC. Onduidelijk is voor mij wat het NRC bedoelt met 'het nieuws wordt gezamenlijk gebracht door Zaman en de IUR' (punt 4. hierboven). Heeft de IUR een persbericht uitgebracht? Dit blijft onhelder in het NRC-stuk en deze zin lijkt daarom meer te suggereren dan wordt waargemaakt. Verder is al het onder punt 5 genoemde te mager om overtuigend te komen tot de bevinding dat de IUR 'gelieerd is' aan de Gülen-beweging of dat Akgündüz een 'volgeling' is van Gülen. Wel kan eraan worden toegevoegd dat Akgündüz - als ik me afgaand op Google Translate niet vergis - 'leraar' Fetullah Gülen een 'morele held' heeft genoemd. En dat hij in 2009 bijeen is gekomen met onder meer Gürkan Çelik van de Stichting Islam en Dialoog - Çelik functioneert volgens onderzoek van Nieuwsuur in het netwerk van de Gülen-beweging in Nederland en, jawel, Zaman berichtte over dit samenzijn. Maar dan nog zijn kwalificaties als 'gelieerd' en 'volgeling' gestoeld op iets te dun ijs.
Toegevoegd 10 april 2013: in een onderzoek
van Anita Fähmel van Leefbaar Rotterdam, staat correct vermeld dat volgens een (in zijn geheel lezenswaardig) ambtsbericht (2005) van het ministerie van Buitenlandse Zaken - pagina 29 - de Gülen-beweging
'de Islamitische Universiteit in Rotterdam' 'beheert'. Toegevoegd 11 april: de bron tracerend van dit ambtsbericht belandt men eerst in een WRR-rapport - een hoofdstuk dat nota bene is geschreven door professor Zürcher en een co-auteur, zie pagina 79 - dat weer verwijst naar deze publicatie, waarin staat: 'One of Gülen's most remarkable and farsighted strategies has been the establishment of approximately 200 high schools and seven universities throughout Turkey, Europe, and the Turkic-Muslim republics of the former Soviet Union.' Als dit inderdaad de oorsprong is van de citaten in het WRR-rapport en het BuZa-ambtsbericht, is er in het WRR-rapport een sprong gemaakt naar 'de islamitische Universiteit in Rotterdam', terwijl in de oorspronkelijke publicatie niet staat waar de zeven bedoelde universiteiten zijn gevestigd. Vreemd! Ik heb hierover inmiddels vragen gesteld aan de WRR en aan de auteur van de publicatie waarnaar de raad verwijst. Als ik antwoord krijg, volgt op deze plaats een update. Toegevoegd 12 april: M. Hakan Yavuz, de auteur van de studie waarnaar de WRR verwijst, heeft mij per e-mail laten weten[#] dat de IUR 'niets heeft te maken met de Gülen-beweging'; rector Akgündüz is 'lid van een andere Turkse groepering', aldus Hakan Yavuz. Ook in de tweede referentie genoemd in het WRR-rapport - Islam and society in Turkey, D. Shankland, Cambridgeshire, The Eothen Press (1999) - komt althans volgens Google Books het woord 'Rotterdam' niet voor en zoeken op de combinatie 'university' en 'Netherlands' (of 'holland' of 'dutch') levert evenmin iets op. Toegevoegd 18 april: De WRR verwijst naar Zürcher en merkt daarnaast op dat andere auteurs, zoals dr. Yükleyen[##], erop hebben gewezen dat een aantal IUR-medewerkers beïnvloed zijn door het werk van Said Nursi. Zürcher zelf laat weten dat kort voor publicatie van het WRR-rapport een studente, Tineke Peppinck, in een afstudeerscriptie tot de conclusie was gekomen dat mensen van de Gülen-beweging invloedrijk waren op de IUR. Zürcher stelt nu dat de bevinding van Peppinck op zich juist kan zijn geweest, maar dat daaruit niet de conclusie had mogen worden getrokken (en ook heden niet mag worden getrokken) dat de IUR tot de Gülen-beweging behoort. Dat noemt hij nu 'te kort door de bocht'[###]. Toegevoegd 11 april: Pax Christi schrijft (2008), zonder toelichting: 'Een groep in Nederland die zich uitdrukkelijk laat inspireren
door Gülen is de Stichting Islam & Dialoog. Ook binnen de
Islamitische Universiteit Rotterdam spelen zijn opvattingen een rol'. [einde toevoegingen]
Dat neemt niet weg dat het NRC terecht wijst op een waarschijnlijk betekenisvolle rol van de IUR bij de affaire Yunus. Dat een hoofddocent van de IUR in elk geval mede aan het begin van de keten van de hetze heeft gestaan, onderbouwt het NRC degelijk. In hoeverre dit met goedvinden of zelfs op aangeven van rector Akgündüz is gedaan, blijft echter gissen. Dit wordt niet aangetoond, maar anderzijds zou het raar zijn als een hoofddocent zo'n pregnante en potentieel explosieve politieke uitspraak doet - met de pers erbij – op eigen houtje.
Het NRC noemt niet dat Joop.nl heeft ontdekt dat een lid van de Grijze Wolven mede aanjager was van de onrust, via Facebook. Als je dit optelt bij de elementen van de NRC-reconstructie, en daar óók bij bedenkt:
- dat mede-oprichter van de AKP en voormalig voorzitter van de Turkse staatstelevisie Nevzat Yalcintas erevoorzitter is van de IUR;
- dat Diyanet, een van de organisaties waar minister Asscher naar laat kijken, onlangs in de persoon van İsmail Hilmi Bilgi op de IUR te gast was (Diyanet heet in ons land 'Islamitische Stichting Nederland'); dat genoemde assistent-professor Özcan Hıdır van de IUR voor dit ministerie van godsdienstzaken van Turkije heeft gewerkt; dat op een IUR-viering ter gelegenheid van de accreditatie van de opleiding Master Islamitische Geestelijke Verzorger in 2010 een afgevaardigde van Diyanet aanwezig was;
- dat Stella Braam en Mehmet Ülger in hun boek Grijze Wolven (1997) overtuigend hebben laten zien dat de Turkse regering zo nodig samenwerkt met extreem rechts, inclusief de Grijze Wolven;
- dat de AKP lange tijd goed heeft samenwerkt met Fetullah Gülen en er ook nu de verhoudingen bekoeld schijnen nog genoeg sympathisanten met Gülen in of in kringen rond de Turkse regering zullen zitten...
…dan levert de som van dit alles wel degelijk alle schijn op dat er sprake is geweest van een opzetje om een rel rond Yunus te creëren, waar de IUR, Diyanet, de Gülen-beweging en/of de Grijze Wolven hetzij min of meer ieder voor zich, hetzij (deels) in samenspraak achter de schermen, de hand in hebben gehad. Maar om hierover uitsluitsel te verkrijgen, zou de AIVD grondig onderzoek moeten doen. Voor zo'n onderzoek geeft dit NRC-artikel, in combinatie met de ontdekking van Joop.nl en met mijn blog, meer dan genoeg aanleiding; de krant heeft zijn werk als maatschappelijke waakhond terecht en voldoende kundig verricht.
Een kritische volger van de Gülen-beweging ziet dit anders. Zijn sterkste argument is dat een vertegenwoordiger van tientallen Gülen-clubs, Mehmet Cerit, op Twitter heeft opgeroepen niet mee te demonstreren over de kwestie Yunus in Rotterdam (bij het bezoek van Erdoğan). Naar mijn idee is dit geen doorslaggevend punt, omdat (zoals ik hierboven al aanstipte) de Gülen-organisatie - met miljoenen aanhangers - te groot is om één massief ding te zijn. Wel ben ik het - gezien de prominente rol van ex-medewerker van Diyanet Özcan Hıdır, heden assistent-professor aan de IUR en vanwege de gebruikte folder van de stichting Türkiye Festival, gevestigd op hetzelfde adres als Diyanet en op moment van dit schrijven gepubliceerd op de website van Diyanet - in zoverre eens met de knappe analyse van deze auteur, dat waarschijnlijk Diyanet de belangrijkste aanstichter is van de affaire-Yunus. Dit sluit een belangrijk aandeel van (delen van) de Gülen-beweging echter geenszins uit en de argumenten van het NRC daarvoor kan men niet afdoen als broddelwerk.
Update 10 april: reactie Turkije-kenner E.J. Zürcher
Professor Erik-Jan Zürcher van de Universiteit Leiden was zo vriendelijk per e-mail te reageren op enkele vragen. Disclaimer: de navolgende weergave komt voor mijn rekening. Zürcher heeft aangegeven dat het geen uitvoerige reactie betreft. Wie er officieel over wil schrijven, vervoege zich bij Zürcher zelf.
a. De reconstructie van het NRC is interessant, meent Zürcher, maar de krant slaat de plank mis waar men Akgündüz plaatst binnen de Gulen-beweging. Inderdaad prijst rector Akgündüz Gülen hogelijk in de door mij aangedragen tekst, maar in het bijzonder omdat hij een van de beste volgelingen is van Said Nursi, de 'redder'. De volgelingen van Gülen zien hem (i.e. Gülen) teveel als een onafhankelijke grootheid en overdrijven in hun verering, aldus Akgündüz. Impliciet lijkt Akgündüz Gülen-volgelingen te verwijten dat ze Gülen in de plaats stellen van Nursi. Dit alles versterkt Zürchers beeld dat Akgündüz vóór alles een - in sommige opzichten extreme - 'Nurcu' (volgeling van Nursi) is en niet zozeer een volgeling van Fetullah Gülen. Akgündüz schijnt te behoren tot een andere stroming van de Nurcu's, in zekere zin nóg religieuzer en nationalistischer dan alle Nurcu's dat al zijn.
b. Anderzijds stelt Zürcher dat Nurcu's en Fetullahci's qua overtuiging heel dicht bij elkaar staan; Gülen is begonnen als Nurcu en vereert de Üstad (Meester) nog zeer. In dat licht mag het niet verbazen dat Nurcu's en Fetullahci's vaak door elkaar worden gehaald, zoals mogelijk in het bovengenoemde ambtsbericht van het ministerie van Buitenlandse Zaken [later toegevoegd: dat bericht was gebaseerd op een tekst van Zürcher zelf; zie de toevoegingen van 10 t/m 18 april hierboven, met een reactie van Zürcher; K]. Gezien de verwantschap tussen Nurcu's en Fetullahci's zal het tevens best zo zijn, zoals Pax Christi stelt, dat opvattingen van Gülen een rol spelen binnen de IUR. Terwijl er toch een onderscheid is tussen Nurcu's en Fetullahci's.
c. De internationale Gülen-beweging is geen formele, op papier traceerbare organisatie. Het is een netwerk dat is gebouwd op principes als persoonlijke trouw, discipline en gehoorzaamheid, waarbinnen de wil van Gülen en zijn naaste helpers wet is. De organisaties echter die de leden oprichten op het gebied van media, onderwijs en zakenleven, functioneren formeel als zelfstandige stichtingen en verenigingen.
Uit b. en c. leid ik af - maar dit is niet gezegd door Zürcher - dat het denkbaar en naar mijn idee zelfs plausibel is dat een Özcan Hıdır (of Ahmet Akgündüz zelf) zowel goede banden heeft met mensen van Diyanet (Hıdırs voormalige werkgever) als met sleutelfiguren van de Gülen-beweging; en dat het inschakelen van bijvoorbeeld Zaman en Samanyolu Haber bij het lanceren van protesten in Nederland tegen onze jeugdzorg zeker via het Gülen-netwerk kan zijn gebeurd. Maar ook als het niet zo is, blijft staan dat het NRC terecht en vakbekwaam in de schijnwerpers heeft gezet dat een docent van de Islamitische Universiteit Rotterdam nauw betrokken is geweest bij het begin van de publiciteit in Nederland rond Yunus en het beleid van het Bureau Jeugdzorg; en dat prominente media van de Gülen-beweging een belangrijke rol hebben gespeeld bij het aanjagen van de publieke Turkse verontwaardiging.
[#] Aan M. Hakan Yavuz legde ik verder de vraag voor of hij Akgündüz zou kwalificeren als 'Nurcu-Ülkücüler' en zo nee: hoe dan wel - waarbij ik hem links gaf naar de lezing van de rector voor het extreem rechtse Muhsin Yazıcıoğlu Kültür Merkezi, in hun verenigingsgebouw te Istanbul, en naar de ontmoeting (met rondleiding en cadeau) van Akgündüz en Yazıcıoğlu op de IUR. Op beide gebeurtenissen gaat Hakan Yavuz niet in. Hij schrijft: 'Professor Ahmet Akgunduz is a Nurcu but not a Fethullahci. He is not Turkcu either. He is a Turk but not a member of a nationalist party in Turkey. He is a hard-working but conservative Muslim. I would never consider him radical or Islamist. [...] He sees himself as an historian of Ottoman law and shari'ah. His vision of Islam is much more progressive than many Arab Muslims in Holland. He would never, under any condition, support violence. The media should not try to criminalize him but engage with him.' Op mijn vraag waarom Akgündüz dan spreekt voor de Yazıcıoğlu-club en waarom hij in het verleden diverse bijeenkomsten heeft bezocht van de ATIB, en van de Nederlandse TIHS en NAF - dat ik dat oprecht niet kan begrijpen en niet anders kan zien dan als blijk van sympathie voor extreem rechts nationalisme -, reageert Hakun Yavuz helaas nogal stereotiep: 'I think your intention is not good. I do not want to be a part of a racist and Islamophophic discourse of your media. I do not understand why you want to categorize him as "this" or "that". This is not fair and please do not write me anymore. This is not a journalism but an attempt to criminalize and marginalize him.' Tja, pijnlijke vragen afdoen als 'racisme' en 'islamofobie', je verwacht het niet...
[##] Yükleyen schrijft: 'Followers of Gülen’s ideas have founded approximately ten student dorms in the Netherlands, located primarily in the big cities. They run more than seventy educational centers in Germany. The followers are usually well-educated, young, and focused primarily on two types of activism: education and inter-religious dialogue. The engagement of the Nur movement, including the Gülen community, in these two fields has produced new religious authorities for Muslims in Europe and promoted a universalistic interpretation of Islam.
First of all, the emphasis on formal education enables academics to speak in the name of Islam. One such example is the Islamic University of Rotterdam, which was founded in 1997 and has 34 faculty members from nine different nations. [...] Although the Islamic University of Rotterdam was not founded by Gülen or any other Nur community member, its prominent faculty members are known to be influenced by Nursi’s line of Islamic interpretation.'
[###] Mogelijk is de scriptie van Peppinck op te vragen bij de Universiteit Leiden en staan daarin al dan niet concrete aanwijzingen voor de invloed van de Gülen-beweging op de IUR.
Al bij al wordt mijn indruk versterkt dat Ahmet Akgündüz een soort oliemannetje is tussen Diyanet, de Gülen-beweging en de Süleymanci-beweging. Over de initiator Süleyman Hilmi Tunahan van die laatste beweging, waar minister Asscher speciaal naar laat kijken, heeft de rector zo te zien een boek geschreven - en kijk ook eens naar deze video's. De beweging staat volgens een Duitse documentaire in contact met de MHP en dus met de Grijze Wolven; zie ook hier. Waarschijnlijk is hier alleen met behulp van tenminste een informant die Turks spreekt meer opheldering over te krijgen. Grotendeels zal het mogelijk alleen door een inlichtingendienst kunnen worden uitgezocht.
Een mogelijk pikant punt lijkt me dat - volgens een betrouwbare bron, die ik hier niet noem - Akgündüz althans in Turkije meer dan eens is beschuldigd van plagiaat; zie bijvoorbeeld hier en hier? - moeilijk uit te maken zonder kennis van het Turks. Mogelijk kan een goede journalist dit eens uitspitten en daarmee de rector de genadeklap uitdelen wat betreft de 'accreditatie-waardigheid' van de IUR onder zijn leiding?
Daaraan valt dan wellicht een andere controverse toe te voegen (of misschien valt-ie onder een van de plagiaat-affaires waar mijn bron op doelt). Er is namelijk in Turkije, althans onder de Koerden, opwinding geweest over Akgündüz' zogenaamde 'ontdekking' in de archieven van het Ottomaanse Rijk, dat Said Nursi - een Koerd van afkomst - een erfelijke nakomeling zou zijn van de profeet Mohammed (een zogenaamde 'Sayyid') en dus oorspronkelijk van Arabische origine zou wezen. Een volkse Koerdisch-Turkse mediapersoonlijkheid maakt zich er bijvoorbeeld druk over (zie transcriptie vertaald door Google). Hier lijkt te worden gesuggereerd dat Akgündüz fake-documenten heeft geproduceerd door papier oud te laten lijken met behulp van koffie (kahve). Zie verder deze video. Mogelijk eveneens een leuke kwestie om eens bloot te leggen met behulp van een Turks sprekend persoon.
Zie ook m'n blognotities:
Heeft Ahmet Akgündüz de zegen van Rudolf Steiner? Triodos Bank financiert Islamitische Universiteit Rotterdam
Triodos moet islamitische universiteit volgens zijn eigen criteria de wacht aanzeggen
Ontdek Islam werft mee voor 'terugkeer kalifaat'
Bijeenkomst met de extremist Haitham al-Haddad van de Britse Sharia-raad. Deze prediker is populair onder groepen jonge moslims. De poster zinspeelt kennelijk op een Apocalyps. Zie de hoofdtekst hierboven onder het kopje 'Bediuzzaman, antisemitisme en eindtijd'.
Screenshot uitzending Nieuwsuur: onder meer dergelijke films kregen scholieren te zien op een adres van de Gülen-beweging. Zie noot[6] hierboven.
Voor de goede orde
De beweringen in dit artikel heb ik zo
gewetensvol mogelijk voorzien van referenties aan - mijns inziens
betrouwbare - bronnen. Uiteraard heb ik de waarheid niet
in pacht en kunnen de geraadpleegde bronnen eveneens fouten bevatten.
Mochten mij feitelijke onjuistheden onder ogen komen, dan zal ik
correcties aanbrengen op een traceerbare wijze. En mocht de heer Akgündüz of de IUR willen reageren, dan ben ik graag bereid
hun commentaar
hier te plaatsen of een link aan te bieden naar de betreffende pagina op
internet.
Afgezien van het bovenstaande: er is in een artikel als dit altijd ook sprake van interpretatie van feiten, waarover men van mening kan (blijven) verschillen en die gewoon valt onder de vrijheid van meningsuiting. Over Akgündüz' persoonlijke integriteit en zijn
eventuele goede bedoelingen doe ik geen enkele uitspraak en wens ik ook
niets te suggereren.
|
