blogspot visitor

26 februari 2013

Heeft Ahmet Akgündüz de zegen van Rudolf Steiner? Triodos Bank financiert Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR)

Dit is het eerste deel van een vijfluik. Lees ook:
Triodos moet islamitische universiteit volgens zijn eigen criteria de wacht aanzeggen
Wat heeft Ahmet Akgündüz met de Grijze Wolven?
Is rector Akgündüz (IUR) een crypto-antisemiet?
Rector Islamitische Universiteit Rotterdam bidt voor terroristen

Update: Triodos maakte eind januari 2014 bekend te zijn gestopt met financiering van de universiteit, omdat de instelling niet (meer) voldoet aan de criteria.

De islamistische rector van de IUR verdedigt een maatschappijvorm (sharia) waarin fundamentele mensenrechten met voeten worden getreden.

Raar dat hier al die tijd geen haan naar heeft gekraaid. In 2003 dreigde de Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR) failliet te gaan. Op het nippertje werd men gered[1] door Triodos Bank - vooral en terecht bekend als milieuvriendelijk alternatief voor de grote banken, maar ook een bedrijf op antroposofische grondslag, zij het 'in alle vrijheid'[2]. Onder het kopje 'Mijn geld gaat goed' presenteert de bank de IUR nog steeds op zijn website [screenshot]. Met als toelichting: 'Een Nederlandse instelling waar vrede, dialoog en een goede integratie in Nederland centraal staan, aldus professor Akgündüz, rector van de IUR, voorheen verbonden aan Princeton University in de Verenigde Staten waar hij Islamitisch recht doceerde.' En: 'In deze sector [onderwijs; K] financiert Triodos Bank onder meer scholen, training en conferentiecentra. In het geval van scholen wordt specifiek gekeken naar het pedagogisch beleid.'

Dat maakt nieuwsgierig naar de ideeën van Ahmet Akgündüz, die als rector verantwoordelijk is voor het pedagogische beleid waar zijn antroposofisch geïnspireerde geldschieters naar eigen zeggen speciaal op letten. Nou kan je natuurlijk moeilijk gaan doen over wat 'pedagogisch beleid' wel en niet precies betreft. Ik ben zo vrij de opvattingen van de docenten, in het bijzonder van de rector, over zaken als seks buiten het huwelijk, homoseksualiteit, het de rug toekeren van het geloof en het op de hak nemen van dat geloof relevant te vinden voor het pedagogische klimaat in een onderwijsinstelling - zeker in het licht van 'een goede integratie in Nederland' als centrale doelstelling. Idem dito kwesties als huiselijk geweld, vrije partnerkeuze en gelijkberechtiging van vrouw en man. De universele rechten van de mens als 'grondslag' voor pedagogie, zeg maar. Daarnaast spreekt het vanzelf dat historische feiten in de lesstof geen geweld wordt aan gedaan.

Helaas blijkt Triodos Bank op al deze aspecten met een fout heerschap in zee te zijn gegaan. Een hardvochtige islamist pur sang die leefregels en straffen propageert die haaks staan op de mentaliteit en praktijk in bijna alle Westerse democratieën. Een verdediger van meppende gezinshoofden. Een loochenaar van een van de grote genocides van de vorige eeuw. En een man die contacten onderhoudt met fascistoïde Turkse clubs.

In zijn boek Islamic Public Law (2011) - deels in Google Books - laat Akgündüz er geen twijfel over bestaan dat hij (wrede) lijfstraffen en onder voorwaarden de doodstraf voor 'overspeligen', 'ontuchtigen', 'sodomieten', 'afvalligen' en zij die de profeet Mohammed 'beledigen' (zie ook hier), gepast acht[3] in het kader van een islamitische staat. Een man mag zijn vrouw slaan, als niks anders helpt om haar tot rede te brengen, het niet te vaak gebeurt en geen lichamelijk letsel wordt veroorzaakt[4a; zie ook hier]. Een islamitische vrouw mag nooit trouwen met een niet-moslim[4b]. Een zoon behoort twee keer zoveel te erven als een dochter[4c]. In het IUR-gebouw mogen mannen en vrouwen niet samen bidden en bij tenminste sommige lessen geldt sekseapartheid. Het NRC berichtte: '[Student] Suat schudt geen vrouwenhanden, zeker niet van jonge vrouwen, zegt hij, om niet het risico te lopen "lust" te voelen door de aanraking. Met ongelijkheid tussen mannen en vrouwen heeft het niets te maken. Het gaat om de controle van de nafs. "Libido", legt [bestuurder] Gökcekuyu uit. [...] "Moslims die wel handen schudden, doen dat uit onwetendheid", zegt Suat [...]'.
Ik kan op geen van deze punten een wezenlijk verschil ontdekken tussen Akgündüz' naar eigen zeggen op integratie in Nederland gerichte principes en die van de notoire Egyptische islamist Yusuf al-Qaradawi.

Hoogleraar Akgündüz ontkent in alle toonaarden dat Turkije volkerenmoord heeft begaan op de Armeense Turken, begin vorige eeuw. Hij presteert het te beweren dat de Armeniërs in het land de Turkse staat in gevaar brachten, wat - volgens het islamitische recht, daar heb je het weer - zou hebben genoopt tot hun 'verhuizing', waarbij de staat hun bezittingen netjes tegen de hoogste prijs zou hebben gekocht en de opbrengst aan de rechthebbenden zou hebben uitgekeerd[5a]. Meer dan een half miljoen mensen de dood in gejaagd door Turkse fascisten? Welnee, ontdek je nieuwe plekje op kosten van de hardwerkende Turkse belastingbetaler!

De vredelievende Akgündüz was te gast bij diverse clubs uit de extreem-nationalistische hoek[5b]. Op een van de bezochte 'culturele' bijeenkomsten was een andere vooraanstaande gast Muhsin Yazıcıoğlu[*] van de extreem rechtse Grijze Wolven[5c].

Het NRC Handelsblad vermeldde in het artikel 'De waarheid is met ons' (december 2005), waaruit ik hierboven al citeerde, dat de IUR imams en geestelijk verzorgers klaar stoomt voor de Nederlandse maatschappij. In 2010 was er inderdaad een 'Master Imam opleiding'. Die zie ik in het huidige curriculum niet staan, wel nog een 'Master Islamitische Geestelijke Verzorging' en een 'Bachelor Islamitische Theologie'. Volgens het NRC-stuk moest je het een beetje zien als een islamitische variant van de Theologische Faculteit in Kampen; al zat de IUR (in 2005) nog in de wachtkamer qua erkenning en subsidiëring door de staat ('accreditatie') - die is later in elk geval op onderdelen inderdaad gevolgd.

Wat betreft onbevangen waarheidsvinding aan de IUR, naast voornoemde vervalsing van een pijnlijke episode in de historie van Turkije, geeft het weinig vertrouwen wat het NRC optekende uit de mond van tweedejaars student Suat: 'Alles staat in de Koran. Alle wetenschappelijke inzichten, van de big bang tot de groei van het kind in de baarmoeder. Nu pas kunnen wetenschappers aantonen wat al honderden jaren geleden is opgeschreven, en alles klopt. Daarom is de koran ook: exacte wetenschap.'
Het zou het devies van de universiteit van Teheran kunnen zijn.

Staatssecretaris van Onderwijs Marja van Bijsterveldt opende in 2006 het academisch jaar aan de IUR met de ronkende woorden: 'Wij mogen in Nederland trots zijn op het feit dat wij de eerste Islamitische Universiteit van Europa hebben! [...] De universiteit kan uitstekend bijdragen aan de actieve deelname van Nederlandse moslims aan de samenleving, waarbij hun religie waarde en invulling geeft aan hun relatie met die samenleving. Het logo van de tulp spreekt wat dat betreft duidelijke taal. Daarbij is het CDA nog extra verheugd dat deze tulp oranje is en groen, de CDA-kleuren!'
Islamisme in de kleuren van het CDA! Duidelijke taal! Maar serieus: gezien bovenstaande opvattingen en connecties van de rector, mag je - om een zwaar understatement te gebruiken - een vraagteken zetten bij de 'waarde' voor de Nederlandse maatschappij van de 'invulling' van de islam op de IUR.

Je kan het Triodos Bank misschien niet kwalijk nemen dat men in 2003 onvoldoende zicht had op de IUR en is afgegaan op fraaie slogans - al was in Trouw al een kritisch artikel[4] verschenen. Zou de bank 'met de kennis van nu' de IUR eveneens hebben gered? Zo nee, dan lijkt me maar één stap gepast: de relatie zo snel mogelijk verbreken; dit instituut, dat 'omwille van haar reputatie' geen geldschieters uit het Midden-Oosten wenst[1], verdient het niet om mede door toedoen van een ideële Nederlandse bank de schijn van humaniteit en integratie te kunnen ophouden.
Zo ja: dan heeft het Rudolf Steiner[6] op zijn ondoorgrondelijke wegen in de geestelijke wereld kennelijk behaagd een bolwerk van orthodox, barbaars islamitisch recht[7] wit te wassen.

Later toegevoegd:

Kamervragen PVV naar aanleiding van mijn blog
Beertema, Van Klaveren en Wilders aan de minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap, Den Haag, 6 maart 2013 (PDF)

Update: Volgens minister Jet Bussemaker is er niks aan de hand, gezien haar formele, ongeïnteresseerde, oppervlakkige flut-antwoorden op de Kamervragen (PDF). Zo negeert ze dat Akgündüz geen neutrale houding aanneemt ten aanzien van het islamitische recht, in het bijzonder inhumane straffen, maar een en ander met zijn studie juist verder onderbouwt - speciaal refererend aan Said Nursi, die hij getuige vele lezingen, makkelijk te vinden via Youtube, onmiskenbaar ziet als een groot leermeester. Verder vindt Bussemaker een kwalijk standpunt kennelijk niet relevant als iemand dit een jaar of tien geleden heeft ingenomen en heeft ze niet eens de behoefte na te gaan of betrokkene er nog steeds zo over denkt. Ze neemt genoegen met de pr-praat van de islamitische unversiteit en wenst domweg niet te onderzoeken of die misleidend is. Zwaar beneden peil.

Triodos-bank financiert evangelisatie
Joop.nl, 1 maart 2013

Triodos staat bekend als een bank die duurzaamheid en transparantie hoog in het vaandel heeft. Toch is het voor veel klanten een verrassing dat de bank ook evangelisatie financiert. Een van de beleggingen van de bank betreft de omstreden kerk 'De Deur'.
[Onder het artikel een reactie op 2 maart 2013 18:11 uur met verwijzing naar deze blog.]

Asscher's integratievisie is lege huls
Sadet Karabulut, The Post Online / SP, 27 februari 2013

[...] Als de Nederlandse overheid nou eens zou stoppen met het subsidiëren en faciliteren van orthodoxe organisaties zoals de grijze wolven, de Fethullah Gülen sekte of andere segregatie bevorderen activiteiten zoals de moskee-internaten. Zou dat niet veel effectiever zijn?

In Istanbul
Door Rik Torfs, De Standaard, 12 november 2009

In deze scherpe en geestige column, die nu en dan zonder abonnement op De Standaard te lezen is, schetst hoogleraar kerkelijk recht Rik Torfs overtuigend wat voor een man Ahmet Akgündüz is: een fanatieke scherpslijper met een dubbele agenda. Torfs vermeldt onder meer dat Akgündüz in de lezing in Istanbul waarover het stukje gaat, verkondigde dat moslims de Westerse wetgeving inzake het homohuwelijk moeten 'respecteren', maar dat dit geenszins betekent: 'accepteren' - waarbij Akgündüz de zaal in keek alsof hij een bijzonder slimme opmerking voor de goede verstaander had gemaakt - terwijl bijna iedereen in de zaal nog maar net de beleefdheid kon opbrengen serieus met de man in discussie te gaan. Zie ook noot[3b] hieronder.

Voor de goede orde (toegevoegd 27 februari)
De beweringen in dit artikel heb ik zo gewetensvol mogelijk voorzien van referenties aan - mijns inziens betrouwbare - bronnen. Deels heb ik, onder verwijzing naar primaire teksten, zelf onderzoek gedaan. 

Uiteraard heb ik de waarheid niet in pacht en kunnen de geraadpleegde bronnen eveneens fouten bevatten. Mochten mij feitelijke onjuistheden onder ogen komen, dan zal ik correcties aanbrengen op een traceerbare wijze. En mocht Triodos Bank, de IUR en/of de heer Akgündüz willen reageren, dan ben ik graag bereid hun commentaar hier te plaatsen of een link aan te bieden naar de betreffende pagina op internet.
Afgezien van het bovenstaande: er is in een artikel als dit altijd ook sprake van interpretatie van feiten, waarover men van mening kan (blijven) verschillen en die gewoon valt onder de vrijheid van meningsuiting.

Dit artikel is uitgebreid en verbeterd in de periode 26 februari - 5 april 2013; bij substantiële wijzigingen is dit aangegeven in de tekst.

Noten
 
[*] Noot toegevoegd 2 maart 2013: Vorig jaar sprak Ahmet Akgündüz op de conferentie 'Risale-i Nur ışığında İslam-Batı mukayesesi' oftewel: 'de Risale-i Nur [een werk van de Turkse geestelijk leider Said Nursi] in het licht van de vergelijking tussen de islam en het Westen', georganiseerd door de Hamidiye Cultuur en Educatie Stichting op 13 mei 2012 in Istanbul, waarbij een cultureel centrum genoemd naar Muhsin Yazıcıoğlu deelnam aan het programma [screenshot].
Meer over Akgündüz en de Grijze Wolven in een latere blognotitie.

[1] Zie dit artikel (2003) in de cache van Google [screenshot]: 'De Islamitische Universiteit Rotterdam (IUR), een particuliere opleiding tot onder andere imam, heeft een dreigend faillissement ternauwernood afgewend. [...] Uiteindelijk kon de IUR bij de Triodos Bank een lening afsluiten. [...] De IUR heeft er volgens Ermek bewust voor gekozen om de financiering in Nederland te zoeken. Omwille van haar reputatie heeft de particuliere universiteit niet geprobeerd om mogelijke geldschieters in het Midden-Oosten te werven, aldus de algemeen secretaris.'
Toegevoegd 27 februari: Zie ook een bericht (2003) in Trouw, waarin de woordvoerder van de bank zegt: 'We hebben ons ervan vergewist dat de mens daar [i.e. op de IUR; K] wordt vrijgelaten'; en: 'We [...] [hebben] ook eerder dan andere banken [...] vrouwen [geholpen], die bij veel banken het loket gesloten vonden'. Welnu, vrouwen (en mannen) zijn in het gebouw van de IUR helaas niet vrij om in één gebedsruimte te bidden en sommige lessen zijn verboden voor een van beide seksen. Wel staat het mannen vrij om vrouwen geen hand te geven, maar vermoedelijk had Triodos zulks niet op het oog. En het islamitische recht volgens de orthodoxe interpretatie van de rector van de IUR is ongeveer het tegendeel van het 'vrij laten van mensen'.


[2] Zie de statuten: 'Triodos Bank is - in alle vrijheid - verbonden met de door Rudolf Steiner geïnitieerde geesteswetenschap, de antroposofie, die daarmee een belangrijke grondslag voor het werk van Triodos Bank vormt'. Verder veel treffers op 'antroposofie' op de website van de bank.
 
[3]  Akgündüz houdt zich hier op de vlakte: 'Islamic law considers insulting to sacred things as an apostasy. According to the tradition a Muslim who insults the Prophet becomes an apostate who is to be executed. However, some groups within Islam and some other scholars oppose any punishment for apostasy. Some schools allow imprisonment instead of death for apostate women. The schools vary on the question whether or not an apostate may be allowed to repent.'
Maar hier blijkt dat hij een onversneden islamist is:
- 'Apostasy in Islam (irtidád or ridda) is commonly defined as the rejection of Islam in word or deed by a person who has been a Muslim. Islamic legal schools agree on the death punishment (traditionally by the sword) for an adult male in full possession of his faculties who has renounced Islam voluntarily.'
- 'The scholars are unanimously agreed that a Muslim who insults the Prophet becomes an apostate who is to be executed.'
- 'According to a Muslim scholar an apostate may be like a killer poison for community. Bediuzaman explains the reason of this situation [waarop Akgündüz deze Bediuzaman - meestal geschreven als Bediuzzaman, de Turkse geestelijke Said Nursi - uitgebreid en klaarblijkelijk instemmend citeert; K]'.
- 'Quran Alone Muslims and some other Islamic scholars such as Gamal Al-Banna also oppose clearly any punishment for apostasy. The prominent contemporary example of death sentences threatened or issued for apostasy include Salman Rushdie, who was condemned to death in 1989 by Ayatollah Khomeini (ruler of Iran at the time) for his book The Satanic Verses.'
 
Akgündüz laat het dus bij de zuinige vermelding dat moslims die alleen de koran (niet de hadith) zien als openbaring en leidraad, en enkele loslopende geleerden, tegen het bestraffen van afvalligheid zijn. Om daarna zonder enig commentaar de fatwa van Khomeini tegen Salman Rushdie te vermelden. Nergens neemt hij stelling tegen de rechtvaardiging van lijfstraffen, waaronder de doodstraf voor afvalligen (in het kader van een islamitische staat). Kennelijk heeft hij daar weinig of niets op tegen; sterker nog, hij acht dergelijke rechtvaardigingen, gezien zijn hele presentatie, alleszins gegrond.
Wel voegt Akgündüz - zoals elke 'fatsoenlijke' islamist dat doet - eraan toe dat individuele moslims de sharia niet mogen uitvoeren, maar dat dit alleen mag gebeuren in het kader van een islamitische staat, door 'bevoegde' personen.
Bovenstaande zijn bijna letterlijke citaten op Akgündüz' website uit zijn boek Islamic Public Law; Documents on Practice from the Ottoman Archives (2011) - dat wil zeggen een deel van de sharia, in dit boek meestal gespeld als shari'ah).
Daarin schijft hij tevens:
'It would be absurd to ban a book that explains why islamic law stipulates a punishment for homosexual relations: no one can change the information that exists in fiqh [jurisprudentie in de sharia; K] [...]'.
En:
- 'By way of anology with adultary, jurists declare sodomy punishable by death, sometimes by stoning but often with a public ignominy [i.e. publieke vernedering; K] attached tot the execution, such as being thrown from a high building or burried alive. As with adultery, four witnesses are required.'
- 'Is sodomy [...] a form of zina [overspel of ontucht; K] or not? There are different answers to this question. Some Muslim jurists have added it to zina, and argued that rajm [steniging; K] should be applied, but others disagreed. But both sides agreed that this sinful act must be punished first by hadd punishment of zina, and if this act happens many times, they should be executed by the decision of the ulu al-amr.'
Over overspel:
'Stoning is a form of capital punishment that applies specifically to cases of adultary. [...] Stoning is one of the prescribed punishments in Islam. It is included in hadd crimes for which there are fixed punishments in the Holy Qur'an and the Sunnah. The hadd punishment is not subject to any amendment, alteration, or substitution. As capital punishment, however, stoning is not unique to Islam. Christianity, among other religions, also provided for this type of capital punishment. The Old Testament prescribed death by stoning for several crimes.' [Akgündüz verzuimt te vermelden dat deze barbaarse straf al lange tijd door vrijwel alle christenen wordt verafschuwd en nergens in het Westen nog in zwang is; K].


[3b] Toegevoegd 5 april 2013: dat Ahmet Akgündüz vindt dat de Universele Rechten van de Mens niet gelden in islamitische staten, blijkt indirect hier: hij heeft gepubliceerd over (volgens Google Translate) de 'Constitution of the Islamic Declaration of Human Rights in Islam' - waarschijnlijk de Cairo Declaration on Human Rights in Islam of iets vergelijkbaars. Zie tevens de column 'In Istanbul' van hoogleraar kerkelijk recht Rik Torfs over een korte lezing van Akgündüz in Istanbul in 2009: 'Is er een conflict tussen de Islam en de mensenrechten? Dat hangt van de definitie van de mensenrechten af, die [meent Akgündüz, aldus Torfs] uiteraard niet in de westerse zin mogen worden geïnterpreteerd.'

[4a-c]  Zie diverse uitspraken van Akgündüz in het artikel 'Rector IUR: je vrouw slaan mag, maar niet regelmatig' (november 2000) in Trouw. En in het algemeen stelt Akgündüz: 'De voorschriften uit Koran en soenna, die tachtig procent van de islam uitmaken, blijven onveranderd, tot het einde der tijden'', aldus Akgündüz [...]' [cursivering door mij; K - uit deze uitspraak blijkt duidelijk dat Akgündüz niet behoort tot de - hij noemt ze zo - 'Quran Alone Muslims', die bijvoorbeeld tegen het bestraffen van afvalligheid zijn].'"Het woord hervorming wil ik niet gebruiken", zegt Akgündüz. Hij moet niets hebben van de liberale koranuitleg van geleerden als de Egyptenaar Nasr Hamid Abu Zeid. Deze werd in 1995 door een Egyptische rechtbank tot afvallige bestempeld en week uit naar Nederland', tekende Trouw verder op. Trouw signaleerde (ruim twaalf jaar geleden dus) dat het hommeles was tussen de IUR en het Turkse staatsgodsdienstbureau Diyanet, met als tak in ons land de Islamitische Stichting Nederland. Later zijn de betrekkingen kennelijk sterk verbeterd, gezien de hartelijke ontvangst in januari 2013 op de IUR van Ismail Hilmi Bilgi van Diyanet.

[5a-c] Zie het artikel 'Revisionistische rector aan Islamitische Universiteit Rotterdam' (2004) van de AFA. Dat is weliswaar een extreem linkse organisatie, maar de bronnen bij het stuk lijken betrouwbaar. Volgens de AFA verkeerde Akgündüz in kringen van of rond Nizâm-i Alem Federatie (NAF), de Turkse Grote Eenheids Partij (BBP), Avrupa Türk-İslam Birliği (ATIB) en de Stichting Turkse Islamitische Hulpverlening en Solidariteit (TIHS). AFA: 'De ATIB, BBP, NAF en TIHS zijn allen [sic] organisaties die kunnen worden aangemerkt als afsplitsingen van de idealistische beweging rond de Partij van de Nationalistische Actie (MHP). Ze zijn meer op de islam georiënteerd als de laatst genoemde beweging en behoren tot het Turks extreem-nationalisme. Voor meer informatie over deze organisaties zie: Ursula Spuler-Stegemann, Muslime in Deutschland, Informationen und Klärungen, Herder, 2002, pp. 94-96 en 116-119.'
Zie ook een reactie van Oscar Laurens Schrover op de site van de (uiterst rechtse) Daniel Pipes.


[6] Steiner had kennelijk waardering (zie ook hier) voor Mohammed en diens 'Arabische' religie; de Turken echter waren volgens de antroposofische 'ziener' de overmatig fatalistische dood in de pot: 'Arabisme wordt overspoeld, gesmoord, door het Turkse element. De kruisridders vinden alleen rudimentaire resten, niet de vruchten van een allesoverheersende cultuur. Dat alles was vernietigd door de Turken'. Zie ook hier en hier.
Toevoeging 3 maart: Steiner zag al bij al - in werkelijke of schijnbare tegenstelling tot Goethe - in de islam in wezen iets kwaads, zelfs het kwaad: 'Der Mohammedanismus ist die erste ahrimanische Manifestation, die erste ahrimanische Offenbarung nach dem Mysterium von Golgatha. Der Gott Mohammeds, Allah, Eloha, ist ein ahrimanischer Abklatsch oder Abglanz der elohistischen Wesenheiten, der Elohim, aber monotheistisch erfasst. Er bezeichnet sie immer in einer Einheit. Die mohammedanische Kultur ist ahrimanisch, aber die Gemütsverfassung der Islamiten ist luziferisch'. Steiner de occultist ziet nadrukkelijk het jaar 666 (wat trouwens waarschijnlijk na Mohammeds dood valt) als het tijdstip van 'ontstaan' van de islam. Wel ontwaarde hij ook enkele gunstige effecten van dit geloof, onder meer de ontwikkeling van de moderne geneeskunde en het door een soort contrastwerking verbeteren van het zelfbeeld van het christendom.

Verder mag Triodos Bank zich afvragen of de politieke islam niet faliekant in strijd is met de antroposofische 'sociale driegeleding', een gewenste maatschappelijke ordening waarbij geldt: vrijheid in het culturele leven, gelijkheid in het recht en broederlijkheid in de economie.

[7] Noot toegevoegd 26 februari 2013 later op de dag: Op de IUR-site wordt Akgündüz' boek Introduction to Islamic Law (2010) uitvoerig aangeprezen [screenshot], klaarblijkelijk deel van een serie Islamic Law in Theory and Practice, waar ook Islamic Public Law (2011)[3] toe behoort:
- Akgündüz: 'Ik heb dit boek geschreven om zowel voor de Moslims als voor de niet-Moslims te dienen als een introductie in Islamitisch Recht; ik zal in mijn vervolgdelen dieper ingaan op specifieke aspecten van dit recht.'
- Professor en IUR-bestuursvoorzitter Nevzat Yalçıntaş: 'Het islamitisch recht behelst een breed spectrum en het is noodzakelijk dat academici zich buigen over dit onderwerp en nieuwe onderzoeken doen [...].' Yalçıntaş stelt verder 'dat het islamitisch recht in alle aspecten van het dagelijks leven van de Moslim aanwezig is'. Yalçıntaş ging zelfs zover dat hij Akgündüz - die eerder een reeks van twaalf boeken heeft geschreven over het Ottomaanse recht, de zogeheten Legale Codes - vergeleek met Cevdet Paşa, een jurist uit het negentiende-eeuwse Ottomaanse Rijk, onder wiens leiding de Madjalla al Oomoor al Adlijja (Codifices van de Sharia, hier geschreven als Al-Majalla al Akham al Adaliyyah) heet te zijn 'vervolmaakt'.
De arabist Ruud Peters kreeg het voor elkaar bij de boekpresentatie slechts een paar beleefde kanttekeningen te plaatsen en Introduction to Islamic Law een 'meesterwerk' te noemen.
Kortom: het hameren op het belang van de sharia in zowel het dagelijkse leven als op de academie betreft allerminst een persoonlijke, buitenschoolse activiteit van Ahmet Akgündüz; hij is een rector met een missie, gesteund door het IUR-bestuur: het indoctrineren van Westerse moslims met rechten en plichten die haaks staan[3] op wezenlijke mensenrechten.
Zie ook de treffers op fiqh op de IUR-site. 

Terzijde (toegevoegd 27 februari): Ahmet Akgündüz nam deel aan de Europese Halalvoeding Conferentie (december 2012). Samen met prominente figuren uit de hoek van van de Moslimbroederschap, Al-Khammar Al-Bakkali - het enige Nederlandse lid van de European Council for Fatwa and Resarch (ECFR) van Yusuf al-Qaradawi - en Ahmed Jaballah - Frans kopstuk van de Europese Moslimbroederschap - riep hij op tot verzet tegen Europese wetgeving voor het gegarandeerd pijnloos slachten van kippen (volgens dit gezelschap zijn de islamitische 'geleerden' het er over eens, dat het dier niet dood mag zijn op het moment dat het wordt geslacht, maar wel verdoofd; als vreemd argument wordt daarvoor aangevoerd, dat alleen zo het dier een 'stabiel leven' heeft gekend). Binnen de organisatie van het certificerings-bedrijf Halal Correct speelt kennelijk een 'islamic aboard [sic] for fatwa and research' een rol, onduidelijk is voor mij of hiermee de ECFR wordt bedoeld. Waarschijnlijk wel, naast de OIC (Organization of Islamic Cooperation), getuige het verslag van een bijeenkomst over halal-certificering in december 2010, waaruit verder blijkt dat alleen al in Europa 600 miljard euro omgaat in deze sector.

Zie ook m'n blognotities:
Baas tv-zender die kinderhuwelijken propageert, spreekt over 'gelukkig gezinsleven' op Islamitische Universiteit Rotterdam
Triodos moet islamitische universiteit volgens zijn eigen criteria de wacht aanzeggen
Wat heeft Ahmet Akgündüz met de Grijze Wolven?

En:
Turkse regering vervolgt en intimideert journalisten
Mein Kampf is een bestseller in Turkije en Hitler prijst er 'mannenshampoo' aan
Situatie Turks-Nederlandse jeugd 'zorgwekkend'
Peiling: kwart Duitse jongeren van Turkse of Arabische komaf positief over Hitler
'Turkse Nederlander en homo, dat kan prima' (niet dus)
Hoe Turkije de christenen wegpest
Erdogan: de Turkse jeugd moet religieus zijn
Turkse vrouwen in opstand tegen verkrachtingsamusent op tv
Turkse journalisten durven niet te schrijven over islamitische broederschappen
Darwin in Turkije: dwang zonder dwang

En:
Veel jonge moslims blijven extremisten adoreren
Dar-al-'Ilm, bruggenhoofd van Saoedische sharia
Umar Mirza en de context van de koran
Tariq Ramadan en Al-Qaradawi's fatwa's

18 februari 2013

Kunnen we nog zijn in plaats van worden?

How Our Machine-Based Way of Life is Not Only Destroying Nature, It Is Also Destroying Us
Door Salvatore Folisi, Xander Stone Ink / Alternet, 12 februari 2013

[...] Our current thrust of technology and perpetual states of rapid social activity—in the name of progress—has a two-fold effect: the first is the internal eclipsing of our capacity for being, the second is the external eradication of nature—the native environment in which we are most truly human.

[...] One way to illustrate the experience of being, not in chronological or linear time, but in this other, magical or eternal time, is to recall a time when you were in love.

Salvatore Folisi is a published poet and writer who has just completed his first book of philosophy Eros Over Logos: A Revolt of the Instinctual Mind Amidst the Madness of Modern Life.

---

Geen briljant of erg oorspronkelijk betoog, maar toch een betekenisvol alternatief geluid.
- Verliefdheid als positief voorbeeld van een staat van 'zijn' lijkt me tenminste deels onjuist, omdat - door de bank genomen - een verliefde in hoge mate is geobsedeerd door de ene persoon van de beminde en in die zin eerder iets 'afwezigs' heeft in veel situaties.
- Naar mijn idee is de tegenstelling eros-logos twijfelachtig, al wordt hij vaak gebruikt, zoals in de psychoanalyse, met name bij Jung, die bovendien  zeer seksistisch logos eigen acht aan het mannelijke en eros aan het vrouwelijke (dat volgens hem dus inherent onlogisch is, wat slechts een beetje wordt genuanceerd doordat Jung het mannelijke als onbewuste kant van het vrouwelijke ziet en vice versa). Ik zou de voorkeur geven aan de tegenstelling eros-nomos (zie ook hier en hier). Bij Plato stond logos nog voor de dialoog en wellicht voor samenstellen of aan elkaar relateren, al begon het begrip bij hem al sterk te neigen naar wat we later zijn gaan verstaan onder de Latijnse term: ratio - rede als tegenpool van gevoel[*]. Helaas geeft Google geen inzage meer in dit boek (Culture of Hope, Frederick Turner, 1995) waarin volgens een zoekresultaat de intrigerende zin staat: 'as the patriarchs lost their power, logos replaced the patriarchal nomos as the ruler of cosmos'. Bedenk ook dat Christus nogal eens is gelijkgesteld aan de logos - zoals in het evangelie van Johannes -, wat er eveneens op wijst dat liefde en logos goed kunnen samengaan.

In zijdelings verband:

Work is Becoming More Like Prison As Some Workers Forced to Wear Electronic Bands That Track Everything They Do (Including Bathroom Breaks) 

Door Tana Ganeva, Alternet, 15 februari 2013

Grocery giant TESCO has strapped electronic armbands to their warehouse workers to measure their productivity.


Duitsers werken steeds meer in het weekeinde 
Trouw, 18 februari 2013

 

Noot (later toegevoegd)

[*] Wikipedia: 'In ordinary, non-technical Greek, logos had a semantic field extending beyond "word" to notions such as language, talk, statement, speech, conversation, tale, story, prose, proposition, and principle; and also thought, reason, account, consideration, esteem, due relation, proportion, and analogy.
Despite the conventional translation as "word," it is not used for a word in the grammatical sense; instead, the term lexis (λέξις) was used. However, both logos and lexis derive from the same verb legō (λέγω), meaning "to count, tell, say, speak" [opmerkelijk genoeg hebben onze woorden 'taal' en 'tal' een zeer verwante herkomst; K].

Philo distinguished between logos prophorikos (the uttered word) and the logos endiathetos (the word remaining within). The Stoics also spoke of the logos spermatikos (the generative principle of the Universe), which is not important in the Biblical tradition, but is relevant in Neoplatonism[#]. Early translators from Greek, like Jerome in the 4th century, were frustrated by the inadequacy of any single Latin word to convey the Logos expressed in the Gospel of John.'
Bij Herakleitos heeft logos in de zin van 'natuurwet' - volgens deze interpreet is logos bij Herakleitos 'de bewuste harmonie of afstemming (overeenkomst) in het geschapen heelal, dat zich manifesteert als wetmatig' - iets weg van het Chinese begrip tao. Letterlijk noemt Herakleitos logos 'de verborgen harmonie achter alle verandering'.
Zie ook dit aardige (christelijke) opstel 'The Tao, Logos and Christ'. Opmerkelijk is dat Lao Tse herhaaldelijk spreekt over tao als moeder (van alle dingen); maar dat in het christendom een patriarchale invulling van logos zeer overheersend is geworden. 

[#] Later toegevoegd: In tegenstelling tot nomos is logos verwant met phusis; zie bijvoorbeeld dit boek; K - en denk aan de term 'levende dialoog'] [Physis is] translated as natura in Latin. Basic meaning in Greek much more living and active than what we term as physical nature today. Physis could be better translated as creativity or creative coming forth according to a certain logos.]
Nog later toegevoegd: uit een - deels zeer interessante en verhelderende - antroposofische beschouwing door Roland van Vliet van filosofische perspectieven: 'Het rationalisme en het dynamisme zijn tot een hogere synthese gebracht door Johannes de Evangelist (1e eeuw), die zich in Efese aansloot bij het denken van Heraklitus en gesteld heeft dat de Logos bij God is, dat de Logos het leven en het licht der mensen is en dat de Logos vlees is geworden bij de doop in de jordaan. Hierdoor is de mens geworden Logos (in de terminologie van Rudolf Steiner) de Christusimpuls geworden, die aan de ene kant de Heilige Geest brengt en aan de andere kant, vanuit de diepten van de menselijke wil, de wilsaktiviteit van de liefde geboren kan laten worden, waarover ook Nietzsche sprak.' [Of Nietzsche daar in laatste instantie op doelde, bewijfel ik; ik stel me er de Nietzsche bij voor van de legendarische omhelzing van het afgebeulde werkpaard, vlak voordat hij mentaal instortte - mogelijk onder de balast van zijn fascinatie door de 'wil tot macht'; K]
Zie ook m'n blognotities:
Nhat Hanh: alleen liefde kan de crisis oplossen 

Overéénkomst
Leegte, 'er zijn', speelruimte en (on)vergankelijkheid 
Een mooi Amerika is mogelijk
'Wij zitten gevangen in onze jacht op rijkdom'

16 februari 2013

Bedrijven azen op drinkwater Nederland, EU bevordert privatisering - protesteer mee!

Nieuwsuur, 16 februari 2013

Goede onderzoeksjournalistiek, eindelijk eens, van Nieuwsuur. Het voorstel van ongeruste Europarlementariërs om de drinkwatervoorziening tot 'dienst van algemeen belang' te verklaren, is in januari dit jaar verworpen. Rechtse partijen en de PvdA-top willen ons drinkwater in de verkoop zetten.

De verschrikkelijke Jeroen Dijsselbloem, de neoliberale minister van Financiën met een vaal rood schaamlapje, schaart zich achter het stelen van het Portugese en Griekse drinkwater door multinationals. Op kritische vragen van SP-Kamerlid Harry van Bommel, antwoordde hij vorig jaar oktober.
'Bij zowel Portugal als Griekenland maken privatiseringen onderdeel uit van de condities die gepaard gaan met de financiële steun aan die beide landen krijgen uit het EFSF. [...] Samen met de Commissie is het kabinet van mening dat de privatisering van openbare nutsbedrijven, met inbegrip van bedrijven ten aanzien van de watervoorziening, voordelen kan opleveren voor de gehele samenleving. De privatisering moet plaatsvinden nadat een passend regelgevend kader is opgesteld om misbruik door (particuliere) monopolies te voorkomen. Tegelijkertijd moet toegang tot basisgoederen worden gewaarborgd.' [cursivering door mij; K]
Terecht toont Piet Jonker, directeur van het waterleidingbedrijf Dunea in Den Haag, zich pijnlijk getroffen. Maar hij zit wel in een vreemd parket, want hij komt zelf van de PvdA (en verdient bij Dunea een riant salaris). Volgens Nieuwsuur biedt in de ogen van verschillende juristen de nieuwe Drinkwaterwet (2011) geen afdoende beveiliging tegen privatiseringen; in tegenstelling tot wat Jonker hier betoogt. Dijsselbloem zet de deur open voor het tot een commercieel product maken van onze eerste levensbehoefte: drinkwater! De prijzen in Portugal en Berlijn zijn na privatiseringen enorm gestegen, wat al tot felle protesten en - in Duitsland - tot gedeeltelijke terugdraaiing heeft geleid. Verzet van burgers heeft dus zin.

De Partij van de Arbeid (PvdA) is er na het in de verkoop gooien van onze volkshuisvesting - de sociale woningbouw - nu dus op uit om ook onze vitale watervoorziening uit publieke - dus onze - handen te geven en tot winstobject van de commercie te maken. Zijn er mensen in de top van die partij van het verraad omgekocht? Je gaat het zo langzamerhand bijna denken.


Doe mee met het burgerinitiatief[*] tegen de privatisering van het drinkwater in Europa - ruim een miljoen ongeruste burgers zijn u al voorgegaan.
Doe het, steek er een stokje voor dat Dijsselbloem, Samsom, Schultz van Haegen en Rutte ons drinkwater in handen spelen van commerciële partijen.


[*] Noot: Ik moest lang wachten en mijn verbinding/browser toonde niet de visuele captcha die je moet overtypen om het formulier te kunnen insturen; het werkte wel met de auditieve captcha (klik op ikoontje van luidspreker).

Het wordt tijd dat de gewone man en vrouw de grote lijn van de neoliberale politiek gaan zien: onze eerste levensbehoeften - zoals wonen, water, gezondheidszorg[**] - worden stap voor stap peperduur gemaakt, zodat we als 'werkende armen' worden gedwongen om ons uit de naad te werken en geen energie of tijd meer hebben om het systeem aan te vechten. Intussen gaan de grote bedrijven en de rijken door met het ontduiken van belastingen, zodat staten wéér meer moeten bezuinigen, ten koste van de publieke voorzieningen. Laat het niet zover komen!

Zie ook:

Water Makes Money - Wie private Konzerne aus Wasser Geld machen
Arte, 2010

Stop verplichte privatisering water!
Door Harry van Bommel, SP, 23 oktober 2012 met update

Water Wars: The Movement Against Privatization
Tina Gerhardt, Alternet / Share the World's Resources, 20 april 2010

Ten years ago, mass protests in Cochabamba thwarted attempts to privatize Bolivia’s water and inspired a worldwide movement for water as a basic right. With climate change creating new pressures on availability, the struggle has only intensified.

En m'n blognotities:
Wereldbank investeert in privatisering drinkwater
Belangrijkste oorzaken economische crisis
Impliciete visie en belangen regeerakkoord 2012
VVD-PvdA-akkoord = afbraak sociale huursector 

Later toegevoegd: de petitie heeft succes gehad!:

Burgers EU dwarsbomen privatisering water
Trouw, 21 juni 2013

Noot (later toegevoegd)

[**] Bovenop de afbraak van de AWBZ, de verhoging van het eigen risico en het uitkleden van het het basispakket, word je straks ook nog verplicht naar een arts met het keurmerk 'goede neoliberale behandelaar' gestuurd:
 

 'Vrije keuze voor dokter op de schop'
Trouw, 20 febuari 2013

[...] Beroepsverenigingen van artsen verzetten zich tegen dit kabinetsvoorstel. Ze noemen het 'de bijl aan de wortel' van een basisrecht [en zo is het; K - in de toekomst zullen bijvoorbeeld maatschappijkritische psychologen of andere behandelaars in de geestelijke gezondheidszorg die de het welzijn van de patiënt stellen boven de welvaart van het collectief, hun behandelingen niet meer vergoed krijgen].

Tags: kraanwater, drinkwater, water, privatisering, liberalisering, liberalisatie, publieke voorzieningen, dienst van algemeen belang, commercie, bedrijfsleven, Franse, multinationals, Véolia, Suez, Berlijn, Griekse, Portugese, bezuinigingen, duurder, prijsverhoging, hoge prijzen, actie, verzet, protest, burgerinitiatief, eerste levensbehoeften, bestaansvoorwaarde, uitverkoop, neoliberaal beleid, Europees parlement, europarlementariërs, volksvertegenwoordiging, Europese Unie, Europa

03 februari 2013

Nhat Hanh: alleen liefde kan de crisis oplossen

Zen master Thich Nhat Hanh: only love can save us from climate change
Door Jo Confino, The Guardian, 21 januari 2013

Mooi kort portret van een ontwapenende man, die - alle cynisme na de eindeloos vele oorlogen en andere wandaden van de mensheid ten spijt - niet moe wordt aan grote woorden als 'liefde' en 'mededogen' inhoud en betekenis te geven.

Het lezen van zijn boek Anger / Omarm je woede (2002) bracht me er enkele jaren geleden toe verstoorde familieverhoudingen nieuwe kansen te geven. Nhat Hanh's visie dat dergelijke spanningen alle betrokkenen leed bezorgen en dat het verbeteren ervan heel belangrijk is, zette me - zo voelde en dacht ik - oprecht in beweging. Ik moet zeggen dat mijn initiatieven zijn mislukt, zelfs averechts hebben gewerkt. Gooide toch mijn 'ego' weer eens roet in het eten? Zijn sommige breuken onherstelbaar?

'Woede' is een zeer, zeer diep liggend probleem. Zoals bekend vaak de keerzijde of het onmiddellijke en maskerende gevolg van angst ('fight or flight'). Onderdrukken of 'afreageren' maakt de zaken er alleen maar beroerder op, dat ben ik hartgrondig met Nhat Hanh eens. Maar ik heb mijn twijfels gekregen of zijn aanbeveling je woede te 'omarmen'- i.e niet meteen te handelen maar de tijd te nemen te doorzien waarom je nou eigenlijk zo kwaad bent, zonder die kwaadheid ook maar in het minst te veroordelen - misschien toch, al is het onbewust, in veel gevallen leidt tot een vorm van onderdrukking. Waarna jijzelf en vooral degene op wie je woede was (en blijft) gericht linksom of rechtsom, openlijk of stilletjes, alsnog de volle laag krijgt, mét een toegift.
Van een bijeenkomst van Nhat Hanh's sanga (boeddhistische leefgemeenschap) in Frankrijk heb ik eens een geluidsopname beluisterd. Enerzijds trok me iets in de serene sfeer. Anderzijds klonk de stem van een van de leden me ál te 'liefdevol' in de oren, wat me acuut op de zenuwen werkte. Ook Nhat Hanh's dictie heeft helaas soms die uitwerking op me, maar dat hangt van mijn gemoedstoestand af. Dieper op enkele paradoxen van het boeddhisme ga ik elders op mijn blog in.

Kijk naar een dier: dat bijt spontaan van zich af als zijn grenzen worden geschonden. Om het incident wel weer snel te vergeten als de overtreder naar behoren inbindt. Ik neig ertoe dat het beter is gevoelens van woede - niet altijd, dat zou ook weer een dogma worden - juist wél meteen te uiten, voordat ze bezit nemen van je denken, piekeren, broeden en herinneren. Naarmate je er directer bij leert zijn, ontdek je misschien dat je nogal eens vóór de woede een kwetsuur ervaart, een pijn of angst, die natuurlijkerwijs eerder tranen in je ogen geeft (van verdriet), dan een impuls te vechten. Omdat echter het tonen van verdriet al te vaak, met name in je jeugd en pubertijd, op bittere teleurstelling is uitgelopen, heeft - eigenlijk uit onmacht dus - woedend reageren de overhand gekregen. Inzien dat je nu zowel minder hulpeloos[1a] bent dan vroeger als, ouder en wijzer geworden, beter in staat vormen van onmacht te dragen[1b], kan helpen niet in je woede te schieten.
Dat laatste wil ik dus niet helemaal wegpoetsen - zie hierboven over het dier -: er is een verscheidenheid aan kleine, nooit te voorkomen irritaties die naar mijn gevoel het beste met een korte schermutseling zijn op te lossen. Als dat in de vorm van humor kan, zoveel te beter. Maar het gaat fout als zogenaamd 'onschuldig gekissebis' of 'plagerige geintjes' aan de lopende band plaats vinden. Dan wordt het tijd een stap terug te doen en dieper te kijken: naar teleurstelling, verdriet, angst en pijn.

Maar ik dwaal af en begin te klinken als zo'n verschrikkelijke zelfhulpgids. Vooral wil ik het artikel van Jo Confino van harte aanbevelen. Het is werkelijk 'met liefde geschreven'. Daarom kan het ook ontroeren.

Boek Fear: Essential Wisdom for Getting Through The Storm
Thich Nhat Hanh, Trade Paperback, 176 pagina's, november 2012

Thich Nhat Hanh (en/of medewerkers) op Twitter

Later toegevoegd:

Activists Use Love and Empathy to Create New Alliances and Possibilities with the 'Enemy'
Door Sally Kohn, YES! Magazine / Alternet, 1 juli 2013

A new generation of community organizers is thinking differently about their opposition.

Noten (later toegevoegd) 

[1a] Dit zal in veel gevallen leiden tot een of andere vorm van onderhandelen met de 'tegenkracht' die je woede wekte of dreigde te wekken, waarbij je zowel assertief voor je belangen blijft opkomen als oog hebt voor gerechtvaardigde kritiek en wensen van de andere partij. En in extreme gevallen 'rustig blijvend' naar het overkoepelend gezag stapt (politie, rechter) om voor je zaak te strijden; bij 'noodweer' kan letterlijk een gevecht op zijn plaats zijn.

[1b] Zoals het in hoge mate aanvaarden van 'slagen van het lot' en andere overmachtssituaties, die je leert tegemoet te treden door middel van creatieve aanpassing - waarbij je onvermoede kanten van jezelf kunt ontdekken - in plaats van met woedende en onvruchtbare verongelijktheid. Hetgeen overigens het met beraad ('moed, beleid en overleg') en in samenwerking met anderen zoveel mogelijk voorkomen en beperken van schade allerminst uitsluit.

Zie ook m'n blognotities:
Gaat onze beschaving volgens het boekje ten onder?
Leegte, 'er zijn', speelruimte en (on)vergankelijkheid
Jongste gedicht van Leo Vroman (1915)
Fernando Pessoa à la Boeddha
Praise - pratah smarami
Ogen van God